Πρωτοφανής και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στις 7/12 στο Υπουργείο Παιδείας

Ενώ παραδοσιακά το κράτος χρησιμοποιεί μία σειρά από προβοκατόρικες πρακτικές για να επιτεθεί σε φοιτητικές διαδηλώσεις, αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε να έχει, έστω και φαινομενικά, μία αφορμή για να το κάνει. Πρωτοφανής και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ στις 7/12 στο Υπουργείο Παιδείας που ήρθαν σε σύγκρουση με σειρά φοιτητικών συλλόγων και μαθητών σε κινητοποιήσεις που επιχείρησαν να εισέλθουν στο χώρο του Υπουργείου για να μεταφέρουν τις συλλογικές αποφάσεις και τα αιτήματα τους. Για άλλη μια φορά όταν οι φοιτητικοί σύλλογοι κατάφεραν να μπουν στον χώρο του Υπουργείου μετά την άγρια επίθεση που δέχτηκαν, ο Υπουργός και το γραφείο τύπου είχαν «εξαφανιστεί» από το χώρο και οι υποτιθέμενοι αντιπρόσωποι του υπουργείου αρνιόντουσαν τόσο να ακούσουν τα αιτήματα των συγκεντρωμένων, όσο και να αναλάβουν την ευθύνη της επίθεσης της αστυνομίας στους φοιτητές (ένας εκ των οποίων βρέθηκε στο νοσοκομείο) καθώς δεν ήξεραν, ούτε έδωσαν εντολές για τέτοια επέμβαση. Αυτή η πρακτική προφανώς δεν είναι τυχαία αλλά είναι μια συνέχεια στην προσπάθεια καταστολής όποιου σηκώνει κεφάλι και αντιστέκεται παρά το «αριστερό προφίλ» που σπέυδει επανειλημμένα να διαβεβαιώσει η κυβέρνηση ότι έχει. Το φοιτητικό κίνημα δεν καταστέλλεται! Η τρομοκρατία σπάει στους δρόμους του αγώνα!

Τοποθέτηση για τις αλλαγές στο Πρόγραμμα Σπουδών

Καλωσήρθες … ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ?

Με την έναρξη της νέας χρονιάς το ζήτημα του προγράμματος σπουδών, το οποίο μας είχε απασχολήσει και πριν από δύο χρόνια, έχει ξανανοίξει. Η περιβόητη επιτροπή προπτυχιακών σπουδών έχει ήδη καταθέσει «προς διαβούλευση», μια πρόταση για νέο πρόγραμμα σπουδών, καθιστώντας το ζήτημα άμεσο. 

Αν κοιτάξει κανείς τις «γενικές αρχές» - κριτήρια με τα οποία σχεδιάστηκε το πρόγραμμα σπουδών και την ίδια την πρόταση που έχει κατατεθεί από την ΕΠΣ, βλέπει δύο αρκετά αντικρουόμενα ντοκουμέντα. Από τη μια στις γενικές αρχές γίνεται κουβέντα για «παροχή θεωρητικών, τεχνολογικών γνώσεων και σύνδεση με οικονομικές, ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες» για «κατάλληλη αλληλουχία μαθημάτων και εμπέδωση του γνωστικού περιεχομένου» για δημιουργία «υποδείγματων θεμάτων εξέτασης» καθώς και για «μείωση των μαθημάτων».

Από όλα αυτά στην πληρότητα του στην ίδια την πρόταση ισχυέι σχεδόν μόνο η μείωση των μαθημάτων, καθώς παρουσιάζεται ένα πρόγραμμα που το οποίο του «δούρειου ίππου» της μείωσης:

·        Συμπτήσει μαθήματα – κατεβάζει μαθήματα στα κατώτερα εξάμηνα (π.χ. Μπετό 1 στο 5^ο(!))

·        Δημιουργεί ένα “βασικό” κορμό γνώσεων στα πρώτα εξάμηνα και μια βαθύτερη εξειδίκευση – κατεύθυνση στα επόμενα

·        Προσθέτει ένα υποχρεωτικό θέμα κατευθύνσης (μιρκή διπλωματική)

·        Προσθέτει υποχρεωτική παρακολούθηση εργαστηρίων σε κάθε έτος, καθώς και επιπλέον σεμιναριακά μαθήματα

Η πρόταση αυτή έχει ξαναγίνει στην σχολή πριν δύο χρόνια. Αφού η κοσμητεία δεν κατάφερε την τελευταία φορά να περάσει ένα μάλλον κακό-σχεδιασμένο πρόγραμμα σπουδών, λόγω και των εσωτερικών τριβών μεταξύ των καθηγητών και των τομέων, επιστρέφει με ένα υποτίθεται πιο «δουλεμένο» πρόγραμμα Η κοσμητεία έχει δείξει ήδη την βιασύνη της να περάσει αυτές τις αποφάσεις, με τον ίδιο τρόπο που «βιάστηκε» να περάσει ένα όριο δήλωσης και μια σειρά «μέτρων» που έχουν καταντήσει τη γραμματεία χειρότερα γραφειοκρατικοποιήμενη και από την εφορία.

Κοιτώντας, βέβαια, την κατάσταση ευρύτερα, βλέπουμε ότι το πρόγραμμα σπουδών δεν το φέρενει η κοσμητεία, η ΕΠΣ ή κάποιοι καθηγητές. Δεν είναι τυχαίο, ότι σε μια σειρά σχολών  του ΕΜΠ αλλά και σε όλη την Ελλάδα αυτήν την περίοδο προτείνονται και εγκρίνονται αλλάγες στα προγράμματα σπουδών με ανάλογα κριτήρια. Ακόμη, ευρύτερα, οι κατευθύνσεις που προτάσσουν τόσο ο ελληνικός νόμος Διαμαντοπούλου (4009/2011), όσο και η ευρωπαϊκή συνθήκη Μπολόνια, μπορούν να εξειδικευτούν σε αυτές που περιγράφει η αλλαγή του προγράμματος σπουδών που έρχεται και στη σχολή μας.

Η κατεύθυνση των νόμων και της αναδιάρθρωσης προφανώς συσχετίζεται με της ανάγκες της παραγωγής. Οι τελευταίες βέβαια δεν σημαίνει ότι ταυτίζονται με αυτές των φοιτητών/αποφοίτων, πόσο μάλλον διαρκώς προσπαθούν να παρουσιαστούν ως «δικές μας», ως ωφέλιμες αλλαγές που θα μας συνδέσουν με την αγορά εργασίας, ενώ στην πραγματικότητα, μας μετατρέπουν σε ένα πιο ευέλικτο και φτηνό εργατικό δυναμικό.

Βασική κατεύθυνση, αυτή του καταμερισμού της γνώσης, του σπασίματος της δηλαδή σε «πακέτα» γνώσεων και δεξιοτήτων (με ανάλογη κοστολόηηση σε ECTs) τα οποία ο φοιτητής καλείται να λαμβάνει, με την συμπλήρωση ενός βασικού και μικρού κορμού, πάνω στον οποίο θα χτίζεται μια εξειδίκευση. Στόχος, η παροχή μιας πολύ εξειδικευμένη γνώσης έτσι ώστε ο αυριανός απόφοιτος να μπορεί να εκτελεί μια πολύ συγκεκριμένη εργασία. Με αυτήν την έννοια χάνεται όλο και περισσότερο οποιαδήποτε δυνατότητα συνολική εποπτείας της δουλειάς και του αντικειμένου, ενώ ταυτόχρονα και λόγω αυτού, ο εργαζόμενος, παρότι συνδεδεμένος πλέον με τις ανάγκες τις αγοράς για εξειδικευμένο δυναμικό, δεν έχει κανέναν λόγο για όλο το υπόλοιπο κομμάτι της παραγωγής.

Ακόμη περισσότερο, η λογική της επανακατάρτισης, που είναι φανερή και στο πρόγραμμα σπουδών μας, θεωρεί ότι η διαδικασία των σπουδών «δεν τελειώνει ποτέ» («δια βίου μάθηση» λέει η Ε.Ε.), ότι το πανεπιστήμιο δεν πρέπει να παρέχει το πλήρες περιεχόμενο της γνώσης που απαιτείται στο πτυχίο, αλλά ο απόφοιτος θα πρέπει διαρκώς να επανακαταρτίζεται με 5 μάστερ, 3 διδακτορικά και «διαρκή σεμινάρια», τα οποία συνήθως πληρώνει από την τσέπη του!

Αλλά ακόμη και όσον αφορά τους όρους των τωρινών μας σπουδών στο πανεπιστήμιο, η συζήτηση για το πρόγραμμα σπουδών, μας αφορά. Το πλέον καίριο ζήτημα είναι αυτό της διάσπασης του ενιαίου πτυχίου, το οποίο μπορεί η κοσμητεία/πρυτανεία να διατυμπανίζει ότι «προφυλάσσει», αλλά μέσω των νέων προγραμμάτων σπουδών, του «κατεβάσματος» μαθημάτων, αλλά και διατάξεων όπως το τομεακό θέμα, ουσιαστικά στήνει το «σκαλοπάτι» για την μελλοντική διάσπαση του που προβλέπεται εξάλλου από τις διατάξεις της ΕΕ. Ακόμη, σχετικά με τις σπουδές μας, δεν θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε την αύξηση του βαθμού υποχρεωτικών μαθημάτων και γενικότερα φόρτου εργασίας, ο οποίος έρχεται μαζί με την σκλήρυνση των όρων παρακολούθησης / περάσματος σε μία σειρά μαθημάτων που συντελείται ήδη, και κάνει της σπουδές ολοένα και πιο βάναυσες στην πληττόμενη πλειοψηφία των φοιτητών, χωρίς να προσθέτει κάποιο ποιοτικό περιεχόμενο παρά έναν ανιαρό φόρτο.

Όλα αυτά είναι ίσως μια κατάσταση που μεγάλη μερίδα φοιτητών της σχολής αντιλαμβάνεται καθώς την βιώνει. Από την πλευράς μας, αυτό που μένει να τονισθεί πρώτα από όλα, είναι η δυνατότητα να πάρουμε εμείς θέση για αυτήν. Όπως κάθε ζήτημα στον χώρο του πανεπιστήμιο και της κοινωνίας, έτσι και το ζήτημα του Προγράμματος Σπουδών, της μόρφωσης και της γνώσης δηλαδή την οποία θέλουμε, τον όρων με τους οποίους θα σπουδάζουμε και θα εργαζόμαστε, μπορεί και πρέπει να απαντάται από τον Φοιτητικό Σύλλογο. Όχι γιατί είναι κάποιος παντογνώστης και αυθεντία, όπως αρκετοί καθηγητές μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται, αλλά γιατί εκφράζει την ικανότητα των ατόμων που έχουν σπαταλήσει ατελείωτες ώρες στην εκπαιδευτική διαδικασία, να έχουν και ρόλο στο περιεχόμενό της. Με αυτήν την έννοια η τελευταία λέξη για το πρόγραμμα σπουδών οφείλει να έρθει από τον Φοιτητικό μας Σύλλογο και την Γενική του Συνέλευση!

Μπορούμε σήμερα να βάλουμε μπροστά την πάλη για ένα προγραμμα σπουδων για τισ αναγκεσ μασ! Ως κομμάτι της συνολικής μας πάλης για ανατροπή στην κοινωνία, έτσι παλεύουμε για μια εκπαίδευση με:

-        Μόρφωση για όλους! Όλη η γνώση στο πτυχίο, όχι στο σύστημα της διαρκούς επανακάταρτισης. Μόρφωση σύμφωνα με τις κλίσεις και τις δεξιότητες μας, που επιβάλλουν οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα δικαιώματα σε αυτό.

-         Εργασία για όλους! Οι σπουδές πρέπει να είναι διαβατήριο στην δουλειά και όχι στον μεσαίωνα της ανεργίας. Απέναντι στο τεράστιο κύμα μετανάστευσης, τις απλήρωτες πρακτικές, τις δουλιές με μπλοκάκι και την τραγική κατάσταση στον κλάδο μας, θέλουμε οι σπουδές να μπορούν να μας εξασφαλίζουν όλα τα εφόδια για την εργασία, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

-        Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών! Δυνατότητα του καθενός και της καθεμιάς να σπουδάζει, απέναντι στους ταξικούς φραγμούς. Προαιρετικά όλα τα εργαστήρια/θέματα/παρακολούθησεις, να σταματήσουν τα μαζικά κοψίματα χωρίς όριο στα μαθήματα. Διαθέσιμο πλήρες υλικό/πρότυπα θέματα σε όλα τα μαθήματα για το διάβασμα και για την εξέταση από την σχολή, και όχι από την πελατεία και τα «φροντηστήρια».

-        Συνολική εποπτεία του αντικειμένου, ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση! Μπορούμε να έχουμε επίγνωση των διαφόρων πτυχών του ενιαίου γνωστικού αντικειμένου, και όχι αυτό να καταμερίζεται και να διασπάται. Ενιαιότητα της θεωρητικής μάθησης με την πρακτική διαδικασία μέσα από την διαδικασία των σπουδών. Ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο ενάντια στην διάκριση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ-ΙΕΚ-Σχολές κατάρτισης.

-        Γνώση και έρευνα για τις λαϊκές ανάγκες! Η ανάπτυξη της έρευνας να σχεδιάζεται με κριτήριο που επιβάλλουν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, των πολυεθνικών, των κρατών και της ΕΕ όπως γίνεται σήμερα. Κανένα εμπόδιο στην ανάπτυξη της επιστήμης για την ωφέλεια της κοινωνίας.

Ανεξαρτητη αριστερη παρεμβαση - εαακ

Κάλεσμα της Ανεξάρτητης Αριστερής Παρέμβασης για Γ.Σ στις 1/12

Θέλοντας και μη, μάλλον καθένας στη σχολή μας θα έχει ακούσει έστω και λίγο για την αλλαγή του προγράμματος σπουδών που πλέον και επίσημα έρχεται. Θέλοντας και μη επίσης η πρόταση που καταθέτει η κοσμητεία και η επιτροπή προπτυχιακών σπουδών (μάλλον) δεν βρίσκεται σε καμία λογική βελτίωσης και ποιοτικής αναβάθμισης της σχολής μας και των μαθημάτων της. Συνοπτικά οι βασικοί άξονες είναι αρχικά η σύμπτυξη  των μαθημάτων κορμού (κυρίως γενικών γνώσεων, βλ. Μαθηματικά πρώτων ετών) και μείωση του πλήθους τους, προσθήκη υποχρεωτικών εργαστηρίων, αύξηση των εξαμήνων κατεύθυνσης από 3 σε 4 και τέλος καθιέρωση υποχρεωτικής εργασίας στο 9ο εξάμηνο.

Θα ήταν (μάλλον) πολύ βιαστικό συμπέρασμα να πούμε ότι αποτελεί τυχαίο συμβάν η πρόταση αυτή τη στιγμή που έχει ξανασυμβεί με παρόμοιες αιχμές και σε πολλές άλλες σχολές του ΕΜΠ πολύ πρόσφατα. Και πως άλλωστε να ήταν αφού σε όλες  οι αλλαγές γίνονται με άξονα την συνθήκη της Bolognia για την προσαρμογή του πανεπιστημίου στις ανάγκες της παραγωγής, που (μάλλον) δεν ταυτίζονται με τις δικές μας. Αντιθέτως η συνεχής σκλήρυνση της εξειδίκευσης των σπουδών εις βάρος μάλιστα της απόκτησης γενικών και ανθρωπιστικών γνώσεων βάζει τους μέλλοντες φοιτητές  στο δρόμο προς τη νέα εργατική βάρδια, την επισφαλή  εργασία και την ακραία εκμετάλλευση της δουλειάς τους. Αυτό επιδιώκεται με την κατεύθυνση καταμερισμού της  γνώσης που λαμβάνει καθένας κατά τις σπουδές του και σαν αποτέλεσμα αυτού η εξειδικευμένη εργασία που θα μπορεί να επιτελεί, γεγονός το οποίο προμηνύουν οι αλλαγές που προαναφέραμε.

.Όλα αυτά είναι μια κατάσταση που μεγάλη μερίδα φοιτητών της σχολής αντιλαμβάνεται καθώς την βιώνει. Από την πλευράς μας, αυτό που μένει να τονισθεί πρώτα από όλα, είναι η δυνατότητα να πάρουμε εμείς θέση για αυτήν. Όπως κάθε ζήτημα στον χώρο του πανεπιστήμιο και της κοινωνίας, έτσι και το ζήτημα του Προγράμματος Σπουδών, της μόρφωσης και της γνώσης δηλαδή την οποία θέλουμε, τον όρων με τους οποίους θα σπουδάζουμε και θα εργαζόμαστε, μπορεί και πρέπει να απαντάται από τον Φοιτητικό Σύλλογο. Έτσι λοιπον η πάλη κατά του προταθέντος προγράμματος δεν αποτελεί φετιχιστικό αίτημα στην παρούσα κατάσταση. Αντίθετα είναι μια αναγκαία μάχη που καλούμαστε και πρέπει να δώσουμε προς υπεράσπιση της αξίας και της ποιότητας των σπουδών μας.

            Ταυτόχρονα, βρισκόμαστε και μπροστά σε ένα κομβικής σημασίας τριήμερο κινητοποιήσεων στις 6-7-8 Δεκέμβρη. Η 8^η επέτειος από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, τη στιγμή που οι μαθητές κινητοποιούνται ενάντια στο Νέο Λύκειο στις 7/12 και οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που απεργούν για να μπλοκάρουν το Εργασιακό Νομοσχέδιο στις 8/12, πρέπει να αποτελέσουν ένα σημείο συνάντησης για τη νεολαία και ενοποίησης των αιτημάτων για σπουδές και εργασία που πραγματικά μας αξίζουν. Οι αλλαγές με τις οποίες ερχόμαστε αντιμέτωποι μέσα στη σχολή δηλαδή το πρόγραμμα σπουδών και το όριο δήλωσης, αλλά και η ακραία υποχρηματοδότηση που κάνει δύσκολο ή και αδύνατο για όλο και περισσότερους από εμάς να σπουδάζουμε, πρέπει να βλέπονται στο ίδιο κάδρο με τις αλλαγές και στην δευτεροβάθμια αλλά και με την εδραίωση των ελαστικών και επισφαλών σχέσεων εργασίας. Άλλωστε ήδη από το λύκειο, αν προσέξει κανείς τις αλλαγές που προβλέπονται, διαμορφώνουν μαθητές διαφορετικών ταχυτήτων, χωρίς ίδιες ευκαιρίες σε πανεπιστημιακές σπουδές και άρα σε εργασία. Το απολυτήριο του λυκείου που υποτίθεται ότι αντιστοιχεί σε βασικές γνώσεις που πρέπει να κατέχει οποιοσδήποτε, τελικά μετατρέπεται και αυτό σε έναν ατομικό φάκελο προσόντων κατακερματισμένων και εξειδικευμένων γνώσεων.

Παράλληλα η πορεία στις 6 Δεκεμβρίου δεν αποτελεί για μας ένα πολιτικό μνημόσυνο, αλλά σηματοδοτεί την αναγκαιότητα να παλέψουμε για το δικαίωμα να αγωνιζόμαστε και να αντιδράμε απέναντι στις επιθέσεις που δεχόμαστε και δυσχεραίνουν τις ζωές μας, κόντρα στην ακραία καταστολή, την αστυνομική αυθαιρεσία και την περιστολή των δημοκρατικών μας δικαιωμάτων. Ο αγώνας αυτός είναι πιο επίκαιρος από ποτέ αν ανατρέξουμε στο τριήμερο του Πολυτεχνείου, κατά το οποίο απαγορεύτηκαν όλες οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ενόψει της επίσκεψης του Ομπάμα, αλλά και δόθηκε άδεια από εισαγγελέα για παρέμβαση της αστυνομίας στο άσυλο. Αυτές οι δικτατορικές πρακτικές δεν έχουν κανένα άλλο σκοπό πέρα από την τρομοκράτηση της νεολαίας και των εργαζομένων που παλεύουν για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους που την ίδια στιγμή τους στερούνται από το ίδιο το κράτος.

Ο σύλλογος μας πρέπει να είναι παρών στις κινητοποιήσεις του τριημέρου 6/7/8 Δεκέμβρη αλλά και να εμβαθύνει την κουβέντα για το πρόγραμμα σπουδών και την εργασιακή μας προοπτική. Αυτή η κουβέντα μπορεί να γίνει μόνο μέσα στις δικές μας ανεξάρτητες συλλογικές διαδικασίες οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να εκφράσουν πραγματικά τις δικές μας ανάγκες.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΕΑΑΚ 

Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες ενός τεράστιου μεταναστευτικού ρεύματος από τις χώρες της ανατολής προς την δύση. Το φαινόμενο αυτό εντείνεται συνεχώς λόγω των συνεχών πολεμικών επεμβάσεων στην μέση ανατολή και τα 2 τελευταία χρόνια με επίκεντρο την Συρία. Οι άνθρωποι προκειμένου να ξεφύγουν από την λαίλαπα του πολέμου εγκαταλείπουν τα σπίτια τους στην αναζήτηση καλύτερης ζωής. Από πλευρά της η "πολιτισμένη Δύση", ένας από τους βασικούς  υπαίτιους της δημιουργίας του κύματος αυτού με τις ιμπεριαλιστικές της επεμβάσεις, κλείνει τα σύνορα της, μεταμορφώνεται σε φρούριο με φράχτες και hotspot, σε μια προσπάθεια να ελέγξει και να κατευθύνει τις ροές αυτές με τη χρήση της FRONTEX του ευρωστρατού και μια πληθώρα μεθόδων. Παράλληλα υποθάλπει και καλλιεργεί την ανάπτυξη του ακροδεξιού και φασιστικού λόγου, προσπαθώντας για άλλη μια φορά να διαιρέσει του εργαζομένους και να στρέψει τον ένα απέναντι στον άλλο ώστε να προφυλαχτεί το σύστημα που γεννάει κρίσεις και πολέμους.

Τα γεγονότα αυτά δεν αποτελούν καινούργιο φαινόμενο για την ανθρωπότητα. Μπορούμε να εντοπίσουμε πολλά αλλά ιστορικά παραδείγματα χρήσης ιμπεριαλιστικών πρακτικών για την αντιμετώπιση των εκάστοτε οικονομικών κρίσεων. Οι πόλεμοι αυτοί, που  στόχο έχουν την καταστροφή και στη συνέχεια την ανακύκλωση του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού και κεφαλαίου σε περιόδους κρίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που ξεσπούν, ακριβώς γιατί το σύστημα, στην προσπάθεια του να απαντήσει στην κρίση του, αδιαφορεί για το αν θα αιματοκυλίσει ολόκληρους λαούς.

Με τους μετανάστες είμαστε μαζί! Τσακίζουμε τον φασισμό σε κάθε γειτονιά!

Παράλληλα η κυρίαρχη ιδεολογία προωθεί λογικές εθνικισμού, ξενοφοβίας αποσκοπώντας στην απόκρυψη του πραγματικού αντιπάλου, στην συσκότιση της ταξικής πραγματικότητας και άρα στη διχόνοια μεταξύ ντόπιων και μεταναστών σε όλους τους χώρους, με ιδιαίτερο βάρος στους εργασιακούς, γιατί ακριβώς τέτοιες καταστάσεις οδηγούν στην καλλιέργεια ψευτοδιαιρέσεων μεταξύ των εργαζομένων, που με τη σειρά της οδηγεί στην αδυναμία ύπαρξης συλλογικών διεκδικήσεως και είναι  συνεπώς μόνο προωθητική για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Οι τόσο χρήσιμες για το σύστημα ψευτοδιαιρέσεις , με όχημα τον κάθε είδους ρατσισμό , δεν σταματούν να εμφανίζονται μόνο εκεί. Μορφές ρατσισμού εκδηλώνονται καθημερινά εναντίον κάθε ύπαρξης που σκέφτεται, δρα και λειτουργεί διαφορετικά από τα στερεότυπα και τις κυρίαρχες αντιλήψεις της σημερινής κοινωνίας με στόχο την περιθωριοποίηση όσων αμφισβητούν, όσων δεν υποτάσσονται στις κοινωνικές προσταγές και το κατεστημένο. Έτσι συναντάμε τον κοινωνικό ρατσισμό με τις διάφορες εκφάνσεις του, τον πολιτιστικό ρατσισμό, τον σεξισμό, την ομοφοβία κλπ.

Τον ρόλο αυτό δεν θα μπορούσε να τον παίξει άλλος από την εγκληματική Χρυσή Αυγή. Οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα και οι υπεύθυνοι για δολοφονικές επιθέσεις σε δεκάδες μετανάστες και μετανάστριες, έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να στοχοποιήσουν τους πρόσφυγες που ήρθαν στην χώρα μας παρουσιάζοντας τους ως τρομοκράτες, κλέφτες και πάσης φύσεως απειλή για τους Έλληνες πολίτες. Η ίδια εικόνα έχει διαμορφωθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπου το αστικό κράτος έχει εσκεμμένα αφήσει ανεξέλεγκτες τις φασιστικές φωνές. Εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι δεν θα αφήσουμε ούτε τον ελάχιστο χώρο για έκφραση στους νεοναζί να χύσουν το δηλητήριο τους και να επαναφέρουν στην επιφάνεια τις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ιστορίας. Το ευάλωτο της θέσης των προσφύγων που φτάνει μέχρι και στο να φοβούνται για τις ζωές τους, και η διπλή καταπίεση στην οποία υπόκεινται στους χώρους εργασίας, κάνει πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι είναι χρέος μας να είμαστε συνεχώς σε επαγρύπνηση ενάντια στους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής.

Το σύστημα αυτό που δολοφονεί και καταστρέφει τους πάντες και τα πάντα στην προσπάθεια να ξεπεράσει την κρίση του, δεν μας χωράει!

Απέναντι στις φωνές της εξατομίκευσης και της δημιουργίας πλαστών διαχωρισμών εμέις αντιλαμβανόμαστε ότι οι πρόσφυγες , οι άνεργοι, οι απανταχού καταπιεζόμενοι ανήκουν στο ίδιο κοινωνικό και πολιτικό στρατόπεδο και αντίπαλο τους δεν έχουν ο ένας τον άλλο, αλλά τον ίδιο τον καπιταλισμό που δημιουργεί την προσφυγιά, την ανεργία και κάθε είδους καταπίεση. Η πάλη μας δεν μπορεί παρά να περνά από την επιδίωξη της σύνδεσης μας με το κομμάτι των προσφύγων ώστε να δώσουμε από κοινού τους αγώνες και τις μάχες που ανοίγονται.  Ακριβώς και για αυτό σαν σχήμα δεν μείναμε και δεν μένουμε σε μια στείρα λογική αλληλεγγύης (τυπου ΣΚΑΙ ή εκκλησίας) στο μέτωπο του προσφυγικού, αλλά αντιθέτως από την πρώτη στιγμή προτάξαμε την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη που θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει πραγματικό κτήμα του κινήματος. Από αυτή την σκοπιά παλεύουμε ενάντια στην Κυβέρνηση που είτε συνυπογράφει τις χειρότερες συμφωνίες, είτε φυλακίζει τους πρόσφυγες σε hotspot. Ενάντια στην ΕΕ που στην κυριολεξία δολοφονεί , είτε μέσω των πολεμικών της επεμβάσεων, είτε μέσω της διαχείρισης των προσφυγικών ροών με φράκτες, κλειστά σύνορα και Frontex. Ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά τους πολέμους και τον κατατρεγμό , τον καπιταλισμό, με επίγνωση ότι ο μόνος δρόμος για μια ζωή χωρίς πολέμους , με αξιοπρέπεια και χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση είναι πέρα και έξω από αυτό. Από αυτή τη σκοπιά παλεύουμε μέσα στους μαζικούς φορείς του κινήματος ( Φοιτητικοί Σύλλογοι, σωματεία, οργανώσεις στην γειτονιά, καταλήψεις στέγης κλπ) ώστε να αναβαθμιστεί ένα μετρήσιμο αντιπολεμικό κίνημα που θα προτάσσει την ταξική του αλληλεγγύη στους πρόσφυγες οικονομικούς ή πολέμου. Σε αυτήν την κατεύθυνση λοιπόν και αντιλαμβανόμενοι την ευάλωτη θέση στην οποία βρίσκονται αυτήν την στιγμή οι χιλιάδες συνάνθρωποι μας, πρόσφυγες και μετανάστες/ριες με την φασιστική απειλή να είναι στο προσκήνιο, συμμετέχουμε και στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΕΑΑΚ

 

Για τα μικρά ζητήματα...που όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε

Για τα μικρά ζητήματα

            που όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε

Καθώς η περίοδος των φοιτητικών εκλογών τελείωσε, και αρχίζει η περίοδος των εξετάσεων, φαίνεται να έρχεται στο τέλος της και κάθε πολιτική κουβέντα μέσα στο σύλλογο για αυτή την ακαδημαϊκή χρονιά. Πλέον μπορούμε να κλειστούμε χωρίς τύψεις στους τέσσερις τοίχους μας και μέχρι το πέρας της εξεταστικής να μην ασχοληθούμε με τίποτα άλλο. Λέξεις όπως «συνέλευση», «σύλλογος», «πολιτικό κείμενο» κλπ μοιάζουν να μην έχουν καμία θέση στο λεξιλόγιο μας και ότι δεν έχουν εν τέλει κάτι να μας προσφέρουν τουλάχιστον για όσο είμαστε υποχρεωμένοι/ες να διαβάζουμε μέχρι τελικής πτώσεως.

Ο σύλλογος για μας, του οποίου η συνέλευση είναι το ανώτατο όργανο, πρέπει να είναι εκείνη η δομή που να δίνει φωνή στο φοιτητή και την φοιτήτρια να μπορούν να εκφράσουν το οποιοδήποτε πρόβλημα ώστε να μπορεί να δίνεται σε αυτό μια συλλογική απάντηση ανά πάσα στιγμή  και περίοδο μέσα στον χρόνο. Τα ζητήματα της εργασιακής μας προοπτικής, της σκλήρυνσης των όρων σπουδών μας, της ανυπαρξίας υποδομών και παροχών στο πανεπιστήμιο πρέπει να μας απασχολούν συνεχώς. Το ίδιο και τα ακόμα μεγαλύτερα ζητήματα όπως ο πόλεμος, τα προβλήματα των προσφύγων συνανθρώπων μας και οι φασίστες που ψάχνουν ευκαιρία για να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο. Η πολιτική για μας πρέπει να είναι κομμάτι της καθημερινότητας του καθενός και της καθεμίας, όχι μία ενασχόληση για λίγους και καλούς, όχι κάτι που γίνεται ευκαιριακά. Στο χώρο του πανεπιστημίου η πολιτική και η εκπαιδευτική διαδικασία, όχι μόνο είναι ισάξιες αλλά πρέπει να μην είναι και αποκομμένες και η μία από την άλλη, και άρα να μην παύουν ακόμα και μέσα στην εξεταστική περίοδο.

Όταν όμως οι συλλογικές διαδικασίες είναι ανύπαρκτες, και επομένως οι φοιτητές δεν μπορούν να συζητήσουν και να γενικεύσουν με ένα τρόπο το ατομικό πρόβλημα και να το ανάγουν σε μια συνολική κατάσταση που τους χτυπά όλους, ο ατομικός δρόμος είναι αυτός που κυριαρχεί. Αυτό είναι κάτι που δεν το αναγνωρίζουμε μόνο εμείς ως φοιτητές. Από τους καθηγητές και τις κοσμητείες μέχρι τα υπουργεία, είναι κοινή παραδοχή πως καλύτερη εποχή για την εφαρμογή οποιασδήποτε αντιδραστικής αλλαγής είναι αυτή κατά την οποία οι φοιτητές δεν μπορούν να συνεδριάσουν, να συντονιστούν και επομένως να δώσουν απάντηση. Αυτό φαίνεται είτε από το γεγονός ότι το νομοσχέδιο Φίλη για την παιδεία θα έρθει μάλλον να εφαρμοστεί το καλοκαίρι, είτε και με πιο προφανή τρόπο από το πώς στην δικιά μας σχολή η απόφαση για την επιβολή του ορίου δήλωσης πάρθηκε εν μέσω της προηγούμενης εξεταστικής περιόδου.

Με έναν ακόμα πιο απτό και προφανή τρόπο βλέπουμε πως αυξάνονται φαινόμενα όπως τα μαζικά κοψίματα. Το πιο φωτεινό παράδειγμα ήταν και η εξεταστική του Σεπτεμβρίου αλλά και η προηγούμενη κανονική, κατά την οποία στο μάθημα της Τεχνικής Μηχανικής 2, κόπηκε πάνω από το 80%  των φοιτητών. Επίσης, οι προσβλητικές συμπεριφορές καθηγητών σε φοιτητές που μπορεί να αφορούν από σεξιστικές συμπεριφορές μέχρι την υποτίμηση και τον εξευτελισμό  των μετεγγραφέντων συμφοιτητών μας φαίνονται να είναι πιο έντονες στην περίοδο των εξετάσεων.  Ανάλογη είναι και η αλλαγή που αποφασίστηκε φέτος σχετικά με τον κανονισμό των εξετάσεων, η οποία προβλέπει την αναστολή των σπουδών κατά ένα εξάμηνο τουλάχιστον(!) σε περίπτωση που κάποιος πιαστεί να έχει μαζί του κινητό (χωρίς να το χρησιμοποιεί απαραίτητα) στην εξέταση. Έχουν ήδη παρατηρηθεί περιστατικά που επιτηρητές, που συμπεριφέρονται περισσότερο σαν μπάτσοι, κατάσχουν κινητά εξεταζόμενων.

Σε αυτό το πράγμα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι πως δεν αντιλαμβανόμαστε κανέναν καθηγητή ως μία αυθεντία τον οποίο δεν έχουμε δικαίωμα να αμφισβητούμε. Έχοντας αυτό στο μυαλό μας, κάθε φωνή που λέει ότι «οι φοιτητές κόβονται στα μαθήματα επειδή δεν διάβασαν αρκετά» γίνεται δεκτή όταν είναι διαθέσιμο σε όλους το απαραίτητο υλικό (σημειώσεις, διαφάνειες του μαθήματος, λυμένα θέματα κλπ) που χρειάζεται για το μάθημα. Ποσοστά επιτυχίας που οριακά προσεγγίζουν το 15% δεν μπορεί (πέρα από ακραίες περιπτώσεις) να είναι ευθύνη των φοιτητών. Ταυτόχρονα, οι αυθαίρετες συμπεριφορές πρέπει να καταγγέλλονται και να αντιμετωπίζονται συλλογικά. Το ίδιο και όλοι εκείνοι οι κανονισμοί που έχουν ως ξεκάθαρο σκοπό την πειθάρχηση μας, την δημιουργία ενός πανεπιστημίου αποστειρωμένου.

Θεωρούμε πως οι φοιτητές έχουν λόγο στο τι γνώση πρέπει να λαμβάνουν η οποία πρέπει πρώτα και κύρια να απαντάει στις ανάγκες και στις κλίσεις τους, δηλαδή στις ανάγκες της κοινωνίας, και η οποία να μην είναι ξέχωρη από την πρακτική της εφαρμογή. Για μας η παροχή αυτής της γνώσης καμία σχέση δεν έχει με το σύστημα των εξετάσεων που ιδανικά θεωρούμε πως πρέπει να καταργηθεί, και καμία σχέση δεν έχει με την ήδη παρεχόμενη η οποία δεν προσφέρει συνολική εποπτεία του αντικειμένου στο οποίο θα κληθούμε να εργαστούμε. Για αυτό το λόγο και προτάσσουμε και την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, χωρίς ταξικούς φραγμούς και κατακερματισμό των διάφορων αντικειμένων.

Με τις συλλογικές διαδικασίες μας μπροστά…

Σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε παρά να απαιτούμε:

• Προβολές γραπτών σε όλα τα μαθήματα. Μπορούμε και πρέπει να είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τον τρόπο που διορθώνονται τα γραπτά μας και αυτό να μην είναι μια εξολοκλήρου αρμοδιότητα κάποιου φωτεινού παντογνώστ
•  Κανονικοποίηση βαθμών ώστε τουλάχιστον το 30% των φοιτητών να έχει προβιβάσιμο βαθμό σε περιπτώσεις μαζικών και παράλογων κοψιμάτων. 
• Επίσημη ανακοίνωση από την γραμματεία των ποσοστών επιτυχίας σε όλα τα μαθήματα.
•  Δωρεάν παροχή επαρκούς υλικού σημειώσεων, ασκήσεων κλπ σε όλα τα μαθήματα. 
•  Κατάργηση όλων των πειθαρχικών κανονισμών.

Η ΣΧΟΛΗ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η ΣΧΟΛΗ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ …


Αφού λοιπόν ο κ.Κουτσογιάννης μας έκανε την χάρη να δεχτεί ότι έχουν υπόσταση τα όργανα μας, καλώντας τους “εκπροσώπους των φοιτητών” (όπως διαλέγει να ονομάσει δηλαδή τους εκπροσώπους των ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ) στη συνεδρίαση των επιτροπών της σχολής (ΕΠΣ, ΣΕ, ΕΣΘ) , για να συζητηθούν μεταξύ άλλων το όριο δήλωσης, το υπερψηφισμένο πλαίσιο της ΔΑΠ και τα περιστατικά “βίας” στη σχολή μας, διαλέξαμε και εμείς να μην του χαλάσουμε χατίρι και να τον επισκεφτούμε.

Ο λόγος που εμείς ως σχήμα αποφασίσαμε να παρέμβουμε ως σε αυτήν την διαδικασία δεν ήταν για να να συζητήσουμε αλλά ούτε και για να επιβάλουμε κάποια προσωπική μας άποψη αντιπαραθετική με την Γ.Σ μας σε αυτήν, αλλά για να δηλώσουμε στους συνάδελφους καθηγητές και φοιτητές ότι υπάρχουν συγκεκριμένες αποφάσεις από μεριάς συλλόγου που θεωρούμε πως είναι απαραίτητο να μην παραβιαστούν. Σε αυτή την λογική καλέσαμε να στηρίξει αυτήν την κίνηση όλο εκείνο το κομμάτι του συλλόγου που αγωνίστηκε το προηγούμενο διάστημα στην κατάληψη αλλά και το κομμάτι που θεωρεί ότι οι αποφάσεις των φοιτητών δεν ειναι κουρελόχαρτα. Αισίως μεγάλο μέρος αυτών ανταποκρίθηκε αν και υπήρχαν κάποιες αξιοσημείωτες απουσίες. Όταν όμως βρεθήκαμε (η αναφερθείσα ως πολυπληθής ομάδα) στην εν λόγω “δημοσία διαβούλευση” δεν πέρασε ένα λεπτό πριν μας ανακοινωθεί πως η διαδικασία είναι κλειστή και ότι είναι απαραίτητο να αποχωρήσουμε ώστε αυτή να πραγματοποιηθεί. Έτσι εμείς τοποθετηθήκαμε πάνω στην υπεράσπιση της απόφασης, του αγώνα του Φ.Σ., της ομόφωνης δήλωσης του δηλαδή ενάντια στο όριο δήλωσης και αποχωρήσαμε, για να επιτρέψουμε να συνεχιστεί η συζήτηση.

Έτσι, μετά από διάλογο σε “ήπιο κλίμα”, αφού ξεμπέρδεψαν από τους φοιτητές και μείναν οι “εκπροσώποι” τους,  όπως αναφέρει η εισήγηση, “ξεκινώντας από διαφορετικές τοποθετήσεις και αφετηρίες συνέκλιναν” στο να εφαρμοστεί μία φόρμουλα για το όριο δήλωσης. Χοντρικά, για φέτος το εγγραφολόγιο παραμένει στα 12 μαθήματα, αλλά όποιος/α θέλει μπορεί να υποβάλει ατομική δήλωση στην γραμματεία για να εγγραφεί/παρακολουθήσει/εξεταστεί σε περισσότερα. Αυτό βέβαια παύει να ισχύει για τους νεοεισερχόμενους του επόμενου έτους. Μια “λύση” που τυχαίνει να είναι ακριβώς η ίδια που ο κοσμήτορας ανακοίνωσε στο τμήμα πριν την τελευταία Γ.Σ., δηλαδή όχι κάποια σοβαρή αλλαγή στη στάση του, η οποία περιγράφεται και σαν “λύση” αλλά και που τυχαίνει να είναι και η επίσημη πρόταση της ΔΑΠ. Δεν είναι δυνατόν όμως να μην σχολιάσουμε και το τραγελαφικό της εισήγησης που προσπαθεί να μας πείσει ότι η όλη κουβέντα γίνεται σε άκρως ευχάριστο κλίμα, με την χρήση των γνωστών μας M,Q,N για  μεταβλητές (θα ήταν απλούστερο να αφήσουν ανοιχτό το εγγραφολόγιο άλλη μία εβδομάδα χωρίς όριο δήλωσης αντί να μπουν σε αυτή την διαδικασία). Επίσης, σχετικά με τα κριτήρια υπέρβασης του ορίου δήλωσης για τους μελλοντικούς μας συναδέλφους, καλό είναι να θυμούνται οι καθηγητές μας πως οι φοιτητές είναι με τις συλλογικές διεκδικήσεις και δεν έχουν ανάγκη από φωτεινούς “Συμβουλους Καθηγητές” αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης...

Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθούν εδώ και τα όσα περιγράφονται στο δεύτερο κομμάτι της εισήγησης. Με ένα λίβελο κατά των κινητοποιήσεων τις προηγούμενης περιόδου, η ΕΠΣ καταδικάζει την αγωνιστική στάση του Φ.Σ. σαν “βια” και “αντικοινωνική ενέργεια”. Δεν είδαμε ωστόσο να υπάρχει καμιά αγανάκτηση για αντιδημοκρατικές αποφάσεις όπως ήταν αυτή για τα πειθαρχικά η οποία πάρθηκε σε τμήμα χωρίς απαρτία. Ακόμη, προχωράει ένα βήμα παραπάνω, απειλεί με το γραφικό πλέον χάσιμο εξαμήνου, σε περίπτωση που δεν συμπληρωθούν 13 εβδομάδες διδασκαλίας στα μαθήματα. Εμείς παρόλαυτα επιμένουμε πως κάθε κίνηση στην οποία προβήκαμε το προηγούμενο διάστημα ήταν η απάντηση στην βία την οποία εμείς υφιστάμεθα και αυτή θα είναι και η μόνη απάντηση που θα δίνουμε και σε κάθε μάχη που θα προκύψει στο μέλλον.

ΑΛΛΑ ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΘΙΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ…

Τον καλύτερο υποβολέα όμως, της στάσης της κοσμητείας όλο αυτό το διάστημα, αλλά και των τωρινών της εισηγήσεων, αναφορικά με το όριο δήλωσης και τη στοχοποίηση του αγώνα του Φοιτητικού Συλλόγου, έπαιξαν για άλλη μία φορά οι γνωστές παρατάξεις, ακόμη και αυτές που δεν θα το περιμέναμε…

Οι γνωστοί "λαγοί" της ΔΑΠ, που υπερασπίζονταν μέσα σε αυτήν τον Φ.Σ. και τους φοιτητές, δεν πέρασαν δύο μέρες, για να δείξουν πόσο λίγο τους ενδιαφέρουν οι διαδικασίες μας και τα αποτελέσματα τους, αφού συναίνεσαν στην εφαρμογή ενός μέτρου ορίου δήλωσης, με το οποίο υποστήριζαν στην Γ.Σ ότι διαφωνούν, απλά εξασφαλίζοντας ότι αυτό δεν θα θίξει το μαγαζάκι τους. ΤΩΡΑ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΚΑΛΕΣΟΥΝ ΝΕΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, ΠΑΡΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΛΕΓΕ ΤΟ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΜΕΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ, παρουσιάζουν την όποια αλλαγή σαν αποτέλεσμα των δικών τους "κομπρεμί" και όχι σαν αποτέλεσμα του μεγάλου αγώνα που έδωσε ο Φ.Σ., μας λένε πως δεν υπάρχει λόγο για νέα Γ.Σ., παρότι η διοίκηση απλά εφάρμοσε ακριβώς τα ίδια τα οποία είχε πει μία μέρα πριν την τελευταία Γ.Σ., δηλαδή αναβολή του μέτρου για το χρόνου. Δεν εκπλησσόμαστε από τη στάση αυτή, είναι γνωστό το πως μετατρέπει η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ το Δ.Σ. σε τσιφλίκι της, το πως πάντα σαμπόταρε και θα σαμποτάρει το Φ.Σ.

Από την άλλη η “αριστερά της διαχείρισης” του Εγκέλαδου μας κάνει να αναρωτιόμαστε. Ύστερα από τον αγώνα ενάντια στο όριο δήλωσης που δώσαμε μαζί, τον τρόπο με τον οποίο μας αντιμετώπισαν κοσμήτορας - καθηγητές, είναι ξανά παρούσα σε αυτές τις επιτροπές μαζί τους. Δεν μας αρκεί μια τοποθέτηση που λέει ότι “απέχω” ενώ συνεχίζω να υπάρχω και συμμετέχω μέσα σε αυτές. Δεν μας αρκεί μια τοποθέτηση που λέει απλά “διαφωνούμε” αλλά δεν αντιλαμβάνεται ότι πάντα εν τέλει αυτά τα όργανα θα είναι αντιπαραθετικά με τα συμφέροντα του συλλόγου. Και ας ορίσουν οι συναγωνιστές την βία και να μας πουν αν η πενταήμερη κατάληψη στην οποία συμμετείχαν και αυτοί και εμείς αλλά και οι συνάδελφοί μας ήταν το μέσο ουσιαστικής πίεσης ή αν θα συνεχίσουν με τις αυταπάτες τους αποτελώντας το αριστερό διαχειριστικό άλλοθι, που πάντα προσπαθεί να έχει ο εν λόγω κοσμήτορας και κάθε κοσμήτορας που θέλει να ενσωματώνει τις όποιες χειραφετητικές τάσεις των φοιτητών.

ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ? ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΣΤΡΑΦΙ?

Η απάντηση για εμάς είναι ξεκάθαρη. Ο αγώνας που δώσαμε, που διατάραξε τα ομαλά νερά της σχολής, όχι μόνο δεν χάθηκε αλλά έδωσε αποτελέσματα. Η αναστολή στην εφαρμογή του ορίου δήλωσης είναι αποτέλεσμα του αγώνα αυτού. Το κομπρεμί Κουτσογιάννη-ΔΑΠ ήταν η λύση στο πρόβλημα που εμείς τους δημιουργήσαμε. Και αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να το πιστέψουμε απλά για να δούμε ποια μεριά θα καρπωθεί τη νίκη αλλά γιατί όλο αυτό το κομμάτι του συλλόγου που ήταν ενεργό μέρος του αγώνα αυτού θα έρθει σύντομα αντιμέτωπο και με άλλες μάχες και πρέπει να ξέρει ποιο δρόμο να ακολουθήσει. Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση δεν άρχισε χθες και δεν τέλειωσε με το όριο δήλωσης. Η λύση δεν είναι ούτε να δούμε πως θα την παλέψουμε στα μπλε τραπεζάκια αλλά ούτε και να αμφιταλαντευόμαστε μεταξύ καταλήψεων και επιτροπών. Ο δρόμος είναι αυτός της επιβολής των αναγκών μας. Και ακριβώς επειδή το πάθημα πρέπει να μας γίνει μάθημα, είναι καιρός οποιοσδήποτε θέλει να χαρακτηρίζεται ριζοσπάστης και αντισυνδιαχειριστικός μέσα στο σύλλογο, να ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΤΩΡΑ από την συμμετοχή σε όργανα απολύτως ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα από την κοσμητεία που έχει αυτή τη στάση και να πάψει να τους κάνει την γλάστρα. Ο δρόμος που έχουμε διαλέξει από την αρχή μπορεί να είναι ο πιο δύσκολος, αλλά έχει συνέχεια, και δηλώνουμε ότι θα βγούμε αποφασιστικά μπροστά, με νέα Γενική Συνέλευση για να μην εφαρμοστεί κανένα όριο δήλωσης και πειθαρχικό!

ΚΟΣΜΗΤΟΡΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ

 Και ξαφνικά, μετά την υπερψήφιση του πλαισίου της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ από την Γενική Συνέλευση της Τετάρτης, ο Φ.Σ. Πολιτικών Μηχανικών μετατράπηκε από «αντιδημοκρατική», «αντικοινωνική» «μειοψηφία», σε προνομιακό συνομιλητή του κοσμήτορα Κουτσογιάννη που πλέον έχει ευήκοα ώτα να «μας ακούσει», όπως φένεται από το μέιλ το οποίο απέστειλε:

Αγαπητοί συνάδελφοι,

1. Προσκαλείστε σε κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών ΣΕ, ΕΠΣ και ΕΣΘ την Τρίτη 1 Μαρτίου και ώρα 14:30 στην Αίθουσα Συνεδριάσεων (1ος όροφος κτηρίου Γραμματείας) με θέμα τη συζήτηση των προτάσεων των φοιτητών που επισυνάπτονται (σ.σ. έχει επισυναπτεί το πλαίσιο της ΔΑΠ) καθώς και των συναφών προτάσεων φοιτητών και καθηγητών (συμπεριλαμβανομένου του υπογράφοντα) που έχουν καταγραφεί στο φόρουμ της Σχολής (http://www.civil.ntua.gr/civilgs/?p=272) και (http://www.civil.ntua.gr/civilgs/?p=275) και να συνταχθεί εισήγηση προς τη ΓΣ της Σχολής.

2. Τα μέλη της ΣΕ προσκαλούνται σε συνεδρίαση με θέμα τη συζήτηση-ανάλυση της εμπειρίας από την προηγούμενη ΓΣ και αξιοποίηση της ώστε να απεφευχθούν παρόμοιες αρνητικές καταστάσεις στο μέλλον. Η συνεδρίαση αυτή θα ακολουθήσει αμέσως μετά τη λήξη της προηγούμενης. Τα μέλη των ΕΠΣ και ΕΣΘ παρακαλούνται να παραμείνουν και σε αυτήν τη συνεδρίαση, με δικαίωμα λόγου, προκειμένου να εμπλουτίσουν τη συζήτηση.

Ειλικρινώς,

Δημήτρης Κουτσογιάννης

Και μας γεννιέται ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Ποίος είναι πιο βαθιά χωμένος στη διαπλοκή και τη συνδιαλλαγή με το σύστημα: ο κοσμήτορας Κουτσογιάννης ή η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ;

Ο κοσμήτορας, αφού έχει αγνοήσει πολλάκις μέσα στην εξεταστική τις αποφάσεις του Φ.Σ., μέσω του Δ.Σ. του, για κατάργηση του ορίου δήλωσης και των πειθαρχικών τις οποίες κινοποιήσαμε σε πολλές κινητοποιήσεις, αφού λοιδώρισε την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης και την κατάληψη της σχολής, αφού αμφισβήτησε την υπόσταση του Φ.Σ. με γελοία επιχειρήματα για «καταστατικά», αφού κράτησε «αδιάλλακτη» στάση – μαζί με την πλειοψηφία των καθηγητών – στην τελευταία Γενική Συνέλευση Τμήματος, τα γεγονότα της οποίας δηλαδή τη μαζική παρουσιά του συλλόγου θέλει να αποφύγει να ξαναγίνουν(!), όπου απαιτήσαμε να καταργηθεί το όριο δήλωσης και να συζητήσουμε από αυτήν την βάση, τώρα, συγκαλεί «διάλογο», για να συζητήσει την υπερψηφισμένη πρόταση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία πλέον δεν είναι μειοψηφία αλλά πρόταση των φοιτητών!

Από την άλλη, οι γνωστοί διαπλεκόμενοι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, οι πρωταθλητές της πελατείας και του ρουσφετιού, αφού τόσο καιρό σαμποτάραν τις Γ.Σ., αφού κατεβάσαν μια πρόταση που λέει να μην εφαρμοστεί τώρα το όριο δήλωσης αλλά για τους νεοεισαχθέντες του 2016 – να μην μας παραπονιούνται οι πελάτες μας δηλαδή! - , αφού όταν δεν τους «βγήκε» κάναν  κουρελόχαρτο την απόφαση – στο τελευταίο τμήμα απέναντι στους καθηγητές υποστήριζαν την δικιά τους και όχι του συλλόγου- , αφού κάναν υπόγειες συννενοήσεις με τον πρύτανη Γκόλια, βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια να συνδιαλλαγούν. Και δεν είναι τυχαίο ότι λέγαν με σιγουριά στην Γ.Σ. ότι η πρόταση μας «θα εγκριθεί σίγουρα» - θα συγκληθεί νέα Γ.Σ.την επόμενη μέρα αν αυτό δεν γίνει σύμφωνα με το πλαίσιο- και είναι απολύτως αναμενόμενο ότι αν πετύχει το κομπρεμί τους, θα το παρουσιάζουν ως άλλη μια περασμένη πρόταση της «υπεύθυνης δύναμης».

Εμείς από πλευράς μας τον Φ.Σ. και τις αποφάσεις του, κουρελόχαρτο δεν τον κάναμε και ούτε θα τον κάνουμε ποτέ.  Θα βρισκόμαστε μαζικά την Τρίτη 1/3, στον διάλογο τους, για να υπερασπιστούμε την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, την άρνηση όλων των φοιτητών να εφαρμοστεί το όριο δήλωσης. Γιατί οποιαδήποτε νίκη, είναι αποτέλεσμα των κινητοποιήσεων του Φ.Σ., του αγώνα που δώσαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε και τους έχει κάνει ήδη να οπισθοχωρήσουν. Γιατί ο αγώνας ενάντια στην εκπαιδευτκή αναδιάρθρωση, αλλά και το ασφαλιστικό έκτρωμα δεν τελείωσε, θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί με νέα Γενική Συνέλευση του Φ.Σ. σε κάθε περίπτωση!

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 17/2 13:30

Είναι κάτι παραπάνω από εμφανής ο γενικότερος  αναβρασμός που υπάρχει στην κοινωνία με αφορμή το νέο ασφαλιστικό νόμο. Στην απεργία της 4ης Φλεβάρη και τις εβδομάδες που προηγήθηκαν χιλιάδες εργαζόμενοι από μηχανικούς, δικηγόρους, γιατρούς μέχρι αγρότες, πενταμηνίτες και συμβασιούχους στους δήμους, βγήκαν στο δρόμο για να διαδηλώσουν ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα που έρχεται να πάρει πίσω κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα. Στο πλευρό τους βρέθηκαν φοιτητές και νεολαία που νιώθουν το μέλλον τους να υποθηκεύεται για άλλη μια φορά, να γίνεται και πάλι θυσία στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Γιατί αφορά εμάς τους φοιτητές και τους νέους το νομοσχέδιο;

 Το νέο ασφαλιστικό, σε αντίθεση με ότι μπορεί να πιστεύουμε δεν χτυπάει κυρίως τους παππούδες μας, ούτε καν μόνο τους ήδη εργαζόμενους, αλλά πραγματικά τσακίζει τη γενιά μας, την νεολαία που δεν έχει μπει ή τώρα εισέρχεται στην αγορά εργασίας. Και αυτό γιατί, τα τεράστια όρια συνταξιοδότησης  (σύνταξη στα 67!) , η διάλυση της περίθαλψης, ο πολλαπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών ειδικά για τον κλάδο μας μετατρέπουν την νόμιμη και ασφαλισμένη εργασία μια ανάμνηση από το παρελθόν. Ακόμη περισσότερο, το ασφαλιστικό περιέχει μέτρα που πλήττουν σκληρά την πλειοψηφία της κοινωνίας αλλά και τη νεολαία: Αρχικά με την ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε ένα, με την παράλληλη εισαγωγή της “εθνικής σύνταξης” δηλαδή της κατώτατης στα 384 €. Επιπλέον, επιχειρείται το καθεστώς της μαύρης, ελαστικής εργασίας να γίνει νόμος για την κοινωνία αφού μέσω της κατάργησης του κατώτερου αφορολόγητου ορίου και τον παράλληλο πολλαπλασιασμό των εισφορών κανένας εργαζόμενος δε θα μπορεί να αντεπεξέλθει στην αποπληρωμή τους έτσι ώστε να είναι ασφαλισμένος. Όσον αφορά το επάγγελμα του μηχανικού τα «εξυγιαντικά» μέτρα  που φέρνουν κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ είναι ίδια και χειρότερα αφού ένας νέος εργαζόμενος   μηχανικός  με μισθό κάτω από 586 ευρώ ή ένας άνεργος (!) καλείται να πληρώσει 2820 ευρώ το χρόνο.

Και σαν να μη ΄φταναν όλα αυτά…

Μέσα στην εκρηκτική αυτή κατάσταση και εν εξελίξει της εξεταστικής περιόδου ο κοσμήτορας και τα μέλη ΔΕΠ της σχολής αποφάσισαν να περάσουν με ηλεκτρονική ψηφοφορία, ένα απαράδεκτο όριο δήλωσης μαθημάτων 12/εξάμηνο. Παρά την αντίδραση των φοιτητών της σχολής στη ΓΣΤ καθηγητών, την παράσταση διαμαρτυρίας στην κοσμητεία και την πρυτανεία και ξεκάθαρη εναντίωση τους στο όριο, ο κοσμήτορας συνεχίζει να υποστηρίζει ότι το μέτρο αυτό είναι για το καλό των φοιτητών. Πώς όμως μια τέτοια αλλαγή βοηθάει τους  φοιτητές , αφού στην πραγματικότητα εντατικοποιεί ακόμα περισσότερο τις σπουδές τους, βάζοντας τους σε μια λογική να σκέφτονται συνεχώς πως και τι θα δώσουν στις εξετάσεις. Παράλληλα αποκλείει εντελώς του εργαζόμενους φοιτητές προσθέτοντας ένα ακόμα ταξικό φραγμό στην εκπαίδευση (βλέπε υποχρηματοδότηση ,μείωση φοιτητικών παροχών κλπ). Τελικά το μόνο που κάνει είναι να διαμορφώνει μια ασφυκτική καθημερινότητα για τους φοιτητές  και ένα πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς  που καμία σχέση δεν έχει με τις ανάγκες μας.

Εκτός από το όριο δήλωσης ο κοσμήτορας πέρασε και μια αλλαγή στον πειθαρχικό κώδικα της σχολής  που μιλά για αναστολή φοίτησης για ένα εξάμηνο ως ποινή για τις αντιγραφές. Ένα τέτοιο απαράδεκτο μέτρο αφενός ανοίγει το δρόμο για εφαρμογή πειθαρχικών ποινών για οποιονδήποτε αντιδρά, αφετέρου δημιουργεί ένα κλίμα τρομοκρατίας  μέσα στη σχολή.

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι να καταλάβουμε ότι όλα τα παραπάνω  είναι κομμάτι ενός μαύρου μέλλοντος  που μας ετοιμάζουν, αλλά να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουμε για να ανατρέψουμε  τα σχέδια τους. Να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα αφήσουμε κανέναν να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς, όπως το φοιτητικό κίνημα έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, θα βγει στο δρόμο ξανά θα γκρεμίσει όρια, ασφαλιστικά και αυτούς που μαυρίζουν τις ζωές μας.

ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΣΦΑΛΙΣΗΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ  

ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΙΟ ΔΗΛΩΣΗΣ 12 ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

 και την εντατικοποιηση των σπουδων μας που δεν έχει οριο!

 




ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: ΤΙ ΠΕΡΑΣΕΣ, ΤΙ ΚΟΠΗΚΕΣ, ΑΦΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΕΙΣ!

Ενώ βρισκόμαστε μέσα στην εξεταστική περίοδο, εξώ από τους τέσσερεις τοίχους που κλεινόμαστε και διαβάζουμε, επικρατεί ένας πραγματικός κοινωνικός αναβρασμός! Μηχανικοί, τεχνικοί, εργαζόμενοι σε κάθε κλάδο, φοιτητές, οι αγρότες με τα μπλόκα, έχουν ξεχυθεί στους δρόμους με ένα κύριο αίτημα: 

«ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ!». 

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση έχει καταφέρει να φέρει όλη την κοινωνία απέναντι της, αφού ο νόμος-έκτρωμα που θέλει να φέρει προς ψήφιση, διαλύει κάθε έννοια κοινωνικής ασφάλισης. Το νέο ασφαλιστικό, σε αντίθεση με ότι μπορεί να πιστεύουμε δεν χτυπάει κυρίως τους παππούδες μας, ούτε καν μόνο τους ήδη εργαζόμενους, αλλά πραγματικά τσακίζει τη γενιά μας, την νεολαία που δεν έχει μπει ή τώρα εισέρχεται στην αγορά εργασίας. Και αυτό γιατί, τα τεράστια όρια συνταξιόδοτησης (σύνταξη στα 67!) , η διάλυση της περίθαλψης, ο πολλαπλασιασμός των ασφαλιστικών εισφορών ειδικά για τον κλάδο μας μετατρέπουν την νόμιμη και ασφαλισμένη εργασία μια ανάμνηση από το παρελθόν. Τσάμπα τα ξενύχτια λοιπόν πάνω από τα βιβλία, τσάμπα οι ώρες παρακολούθησης και διαβάσματος, αφού με την εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου δεν θα μπορεί να δουλέψει η τεράστια πλειοψηφία μας!

Τι σημαίνει όμως το ασφαλιστικό νομοσχέδιο για ένα νέο μηχανικό;

Κατ’ αρχάς οι περισσότεροι νέοι μηχανικοί αν ξεπεράσουν τα ποσοστά του 50% ανεργίας και βρουν μια «θέση στον ήλιο» θα δουλεύουν με μπλοκάκι, χωρίς συμβάσεις εργασίας πράγμα που σημαίνει ότι καλύπτουν οι ίδιοι την ασφάλισή τους χωρίς καμιά εργασιακή κατοχύρωση και καθόλου δικαιώματα. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση οι αλλάγες στο ασφαλιστικό αποτελούν μια καλορυθμισμένη προσπάθεια όχι απλά ισοπέδωσής μας ως στρώμα αλλά κυριολεκτικά εξάλειψης. Αν σου φαίνεται υπερβολικό πρόσεξε. Έστω ότι μηχανικός εργαζόμενος με μπλοκάκι παίρνεις 1000 € μηνιαία. Θα πρέπει να καταβάλεις ασφαλιστικές εισφορές, πλέον εισφορά αλληλεγγύης, 385,50 ευρώ,  δηλαδή καταλήγεις με 600,00€, για τα οποία φορολογείσαι πλέον από το 1^ο ευρώ με συντελεστή 26% ( εφόσον καταργείται το κατώτερο αφορολόγητο όριο). Φτάνεις λοιπόν καταϊδρωμένος στο τραγικό ποσό των 440 €. Αν πάλι είσαι άνεργος μηχανικός ή το εισόδημά σου βρίσκεται κάτω από τα 586 ευρώ θα πληρώνεις την κατώτατη εισφορά που όμως ανέρχεται στα 2.820 ευρώ το χρόνο!

 Πίνακας Ισοζυγίου Εγγραφών – Διαγραφών – Επανόδων Μελών ΤΕΕ ανά έτος

*Ιανουάριος, Φεβρουάριος 2015

Ακόμη περισσότερο, το ασφαλιστικό περιέχει μέτρα που πλήττουν σκληρά την πλειοψηφία της κοινωνίας αλλά και τη νεολαία: Αρχικά με την ενοποίηση όλων των ασφαλιστικών ταμείων σε ένα, με την παράλληλη εισαγωγή της “εθνικής σύνταξης” δηλαδή της κατώτατης στα 384 € ! Αυτό σημαίνει συντριπτική μείωση των συντάξεων, των οποίων ο υπολογισμός θα προκύπτει από έναν ενιαίο κανόνα. Στο ενιαίο ταμείο θα εντάσσονται όλα τα φάσματα ασφαλιζόμενων. Στην πραγματικότητα αυτό που θα συμβεί είναι το εξής: εξίσωση και υποβάθμιση όλων ανεξαιρέτως προς τα κάτω . Δεύτερον, με την αύξηση των εισφορών, αυτές θα καθορίζονται ως ποσοστό επί του μισθού (για δημόσιο και ιδιωτικό τομέα) ή του εισοδήματος (για αγρότες και ελεύθερους επαγγελματίες). Η αύξηση είναι της τάξης του 1,5%, πιο συγκεκριμένα 1% για τους εργαζόμενους και 0,5% για τους εργοδότες, ενώ οι εισφορές όλων σχεδόν των αυτοαπασχολούμενων θα διπλασιαστούν. Τρίτον, αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης. Με τα νέα όρια οι εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα θα λαμβάνουν σύνταξη στην ηλικία των 62 χρόνων με 40 έτη δουλειάς ( αλήθεια ποιος έχει στις μέρες μας?) ή στα 67. Τέλος εφαρμόζονται και άλλες μειώσεις στις συνάξεις. η κύρια σύνταξη στα χρόνια του μνημονίου έχει ήδη υποστεί μείωση της τάξης του 40% και αναμένεται να συνεχίζεται να μειώνεται εκθετικά. Η συνολική σύνταξη θα είναι το άθροισμα της εθνικής (που είναι το μόνο κρατικά εγγυημένο ποσό σύνταξης) και της κύριας σύνταξης.

Με όλα αυτά τα μέτρα, οι νέοι εργαζόμενοι και οι νέοι μηχανικοί, θα δέχονται να δουλεύουν μαύρα για τους εργοδότες, αφού το ασφαλιστικό σύστημα δεν τους προσφέρει τίποτα. Εμπεδώνεται αυτό που χρόνια το Κεφάλαιο και η εργοδοσία προσπαθούν να επιβάλλει, από τη μια η τσάκιση μιας από τις βασικές κατακτήσεις των εργαζομένων, της κοινωνικής ασφάλισης, και από την άλλη την μετατροπή του καθεστώτος της μαύρης, ελαστικής εργασίας σε νόμο για την κοινωνία. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν αλλιώς για να σώσουν την κερδοφορία τους, για να βγούν την κρίση τους, αυτό που βαφτίζουν «ανάπτυξη» πρέπει να περάσει πάνω από τα πτώματα μας! Αυτήν την ανάπτυξη εξυπηρετεί και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα μνημονιακά κόμματα η ΕΕ και η Τροϊκα που συμφωνούν και επαυξάνουν σε αυτές τις κατευθύνσεις.  

Όλοι αυτοί θα πρέπει να νιώσουν στο πετσί τους, την οργή ενός λαού που δεν έχει τίποτα να χάσει, την οργή μιας νεολαίας που της τελειώνουν το μέλλον πριν καν ξεκινήσει. Το οργανωμένο εργατικό κίνημα, οι φοιτητικοί μας σύλλογοι το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών θα βρεθούν στην πρώτη γραμμή ενός απίστευτα σημαντικού αγώνα για να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει καν προς ψήφιση το ασφαλιστικό, για κοινωνική ασφάλιση, μονιμή και σταθερή δουλειά για όλους. Και αυτός ο αγώνας, δεν χωράει στα όρια των ξεπουλημένων εργατοπατερών των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στο επιμελητήριο του ΤΕΕ, που κόπτεται μόνο για τα μέτρα κατά των εργοδοτών. Πρώτοι σταθμοί το πανεργατικό συλλαλητήριο το Σάββατο 30/1, η Γενική Απεργία στις 4/2 όπου πρέπει να βουλιάξει η Αθήνα. Δεν μπορεί κανένας από μας να λείπει από τον αγώνα ενάντια στο ασφαλιστικό, είναι μάχη που θα δώσουμε μέχρι τέλους, είναι μάχη που θα κρίνει το μέλλον της γενιάς μας! 

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΡΙΟ ΔΗΛΩΣΗΣ 10 ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΑΝΑ ΕΞΑΜΗΝΟ, ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΘΑΔΕΙΑ ΤΟΥΣ!

Η Επιτροπή Προπτυχιακών σπουδών – αποτελούμενη από καθηγητές και μέλη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, συνεδρίασε πριν κάποιες ημέρες, προτείνοντας την εισαγωγή ορίου δήλωσης δέκα (10) μαθημάτων ανα εξάμηνο (!), από το επόμενο κιόλας εαρινό εξάμηνο. Σύμφωνα με την «επιχειρηματολογία» τους, αυτό πρέπει να συμβεί για να μην μετατρέπεται δήθεν η σχολή σε «εξεταστικό κέντρο» και να βελτιώσουν «τον προγραμματισμό και τα έξοδα της σχολής». Από πλευράς μας τονίζουμε τα εξής:

·        Το όριο δήλωσης όσο μεγάλο ή μικρό και αν είναι, αποτελεί μέτρο που χτυπάει άμεσα τους φοιτητές όλων των ετών, δημιουργώντας ασφυκτική πίεση στους ρυθμούς σπουδών τους. Έτσι οι φοιτητές αναγκάζονται να μπουν στο λούκι της εντατικοποίησης, αφού μέχρι και ένα κόψιμο σε μάθημα θα απαγορεύει την δήλωση ενός άλλου, ενώ θα αναγκάζονται τυπικά να εξετάζονται σε όλα τα μαθήματα στο έτος παράδοσης τους. Ειδικά το όριο δήλωσης των 10 μαθημάτων ανά εξάμηνο είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ για όλους, καθώς τα τα περισσότερα εξάμηνα έχουν από 8 μέχρι 10 μαθήματα, δηλαδή δεν θα μπορούμε καν να παρακολουθούμε τα μαθήματα του εξαμήνου αν θέλουμε να δηλώσουμε χρωστούμενα!!!

·        Ένα τέτοιο μέτρο μετατρέπει τη σχολή σε ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και όχι η ελευθερία δήλωσης καθώς οι φοιτητές θα αφαιρούνται από όλον τον ελεύθερο τους χρόνο, εντός ή εκτός σχολής, τρέχοντας από την διάλεξη στην αίθουσα ή στο σπίτι για διάβασμα, ύπνο και πάλι πίσω! Αυτό σημαίνει αδυναμία συνδικαλισμού, πολιτικοποίησης, κοινωνικοποίησης στη σχολή, χρόνο για ψυχαγωγία και μόρφωση! Ειδικά οι φοιτητές που εργάζονται ήδη αλλά και οι μεγαλύτεροι φοιτητές που θέλουν να πάρουν το πτυχίο τους για να βγουν να εργαστούν, περιορίζονται ακραία από αυτό το μέτρο.

·        Το μέτρο αυτό αποτελεί συγκεκριμένη κατεύθυνση της ΕΕ αλλά και της κυβέρνησης με το νέο νομοσχέδιο Φίλη, για την μετατροπή των πανεπιστημίων σε σύγχρονες επιχειρήσεις δημιουργίας εργαζομένων με σκοπό να στελεχώσουν την παραγωγή, έγκαιρα και με την ιδεολογία που τους χρειάζονται. Οι φοιτητές που έχουν μάθει να είναι πειθήνιοι και πειθαρχούν στα «χρονικά όρια» θα το κάνουν και αύριο μεθαύριο στη δουλειά τους για χάρη του αφεντικού.

·        Εφαρμοστές αυτού του μέτρου είναι οι ίδιοι καθηγητές της σχολής μας, το πιο αντιδραστικό της κομμάτι. Οι ίδιοι που πέρυσι πραξικοπηματικά ήθελαν  να αλλάξουν το πρόγραμμα σπουδών, προσπαθούν ΝΥΧΤΑ, μέσα στις εξεταστικές, να περάσουν αυτό το σοβαρό μέτρο για το  επόμενο εξάμηνο(!), για να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Αντί να μιλάνε για προγραμματισμό θα μπορούσαν να κοιτάξουν λίγο πώς να κάνουν την δουλειά για την οποία ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ, που περιέχει την εξέταση των μαθημάτων, την οποία βάζουν διαρκώς μεταπτυχιακούς να την κάνουν αμισθί.

·        Τον ίδιο ρόλο παίζουν και τα τσιράκια τους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, οι όψιμοι «υποστηρικτές των φοιτητών», που τελευταία στιγή θυμήθηκαν το συμφέρον και τα δικαιώματα μας, ενώ συμμετέχουν σε όλες, ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ την επιτροπή των καθηγητών, και κάνουν μόκο σε κάθε απόφαση που παίρνει!

Δηλώνουμε κατηγορηματικά πως η κίνηση αυτήν της ΕΠΣ και των καθηγητών αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων και των αναγκών μας. Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε πως τους όρους που σπουδάζουμε θα τους καθορίζουμε εμείς και όχι κάποια επιτροπή, καθηγητής ή νομοσχέδιο. Η αντίδραση για το πρόγραμμα σπουδών θα είναι ψιχάλα, μπροστά στην αντίδραση μας αν τολμήσουν να περάσουν αυτό το μέτρο!

ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ , ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ, ΕΞΕΤΑΣΗ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ που θα εισηγηθεί του μέτρου την ΤΡΙΤΗ 19/1, 14:30

Εξεταστική ή Ιερά Εξέταση;

EΞΕΤΑΣΤΙΚΗ Ή ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ?

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε πως ό,τι θεωρούσαμε κεκτημένο όσον αφορά τους όρους σπουδών και εξέτασης μας φαντάζει παρελθόν. Αυτό είναι πλέον προφανές ύστερα και από τις τελευταίες εξεταστικές περιόδους με την κατάσταση που επικράτησε. Πιο συγκεκριμένα παρατηρήθηκαν έντονα, τα παράλογα μαζικά κοψίματα φοιτητών σε μαθήματα όπως η Τεχνική Μηχανική 2 ενώ παράλληλα σε αλλά μαθήματα δεν έγιναν προβολές γραπτών (Μηχανική 1, Γεωδαισία). Επιπλέον δεν έλειψαν αναίτιες και επιθετικές συμπεριφορές καθηγητών την ώρα της εξέτασης ή της παράδοσης θεμάτων εξαμήνου ( με ακραία παραδείγματα τα διάφορα σεξιστικά, υποτιμητικά σχόλια προς φοιτητες-τριες, την άρνησή καθηγητών να δώσουν δεύτερη κόλλα αλλά και τις ρατσιστικές λεκτικές επιθέσεις) δημιουργώντας έτσι ένα κλίμα φόβου και υποταγής από την μεριά των καθηγητών προς τους φοιτητές.

Σα να μη έφταναν όλα αυτά, δύο εβδομάδες πριν την έναρξη της εξεταστικής, η Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών της σχολής, αποτελούμενη από τους καθηγητές και εκπροσώπους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, συνεδρίασε προκειμένου να συζητηθεί η οργάνωση της εξέτασης εαρινών μαθημάτων στη χειμερινή περίοδο, μετά από την πράξη νομοθετικού περιεχομένου από το υπουργείο παιδείας σχετικά με την εξεταστική των επι πτυχίω φοιτητών -τριών. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης ουσιαστικά προβλέπει πως όλοι οι επι πτυχίω φοιτητές θα μπορούν  να δώσουν διπλή εξεταστική(και χειμερινά και εαρινά) . Η επιτροπή σπουδών  αντίθετα χρησιμοποιώντας ισοπεδωτικά παραδείγματα και  θεωρώντας πως κάτι τέτοιο «υποβαθμίζει» και «αναστατώνει» τον προγραμματισμό της σχολής (η ίδια επιτροπή που ανακοίνωσε το πρόγραμμα εξετάσεων τελευταία στιγμή) και με την πρόφαση ότι «δεν θα ωφεληθούν οι φοιτητές από αυτό» ( οι ίδιοι άνθρωποι που δεν έχουν φέρει καμία αντίρρηση στον προϋπολογισμό και την ακραία υποχρηματοδότηση της σχολής) αντιπαρατίθεται στην ΠΝΠ. Προτείνουν, λοιπόν, τον περιορισμό των εξεταζόμενων μαθημάτων για τους επί πτυχιω σε 10 και την εφαρμογή ορίου δήλωσης μαθημάτων για ΟΛΟΥΣ τους φοιτητές από το επόμενο εξάμηνο σε 10 μαθήματα.

 Αυτή η πρόταση καθιστά την απόκτηση πτυχίου για τους φοιτητές ακόμη πιο δύσκολη και  σαφώς παρατείνει το χρόνο σπουδών, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την ήδη επιβαρυμένη καθημερινότητα πολλών φοιτητών στην υπάρχουσα συγκυρία, που είτε μπορεί να εργάζονται είτε να διαμένουν σε άλλη πόλη και να επιβαρύνονται επιπλέον οικονομικά. Για μας αυτή η πρόταση είναι τελείως παράλογη και δεν ωφελεί κανένα φοιτητή αλλά αντίθετα αποσκοπεί στην περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών μας. Εμείς θεωρούμε πως είναι στο χέρι του κάθε φοιτητή το πως θα προγραμματίσει τις σπουδές του χωρίς να αναγκάζεται να υπακούει σε τέτοιους παραλογισμούς. Παράλληλα, υπό το πρίσμα της κατάστασης και της αυθαίρετης συμπεριφοράς ορισμένων καθηγητών μέσα στο εξάμηνο, εμπεδώνεται και ένα καθεστώς στο οποίο οι φοιτητές-τριες δεν θα έχουν λόγο στις σπουδές τους και την καθημερινότητα τους. 

Δεδομένων των συνθηκών είναι αναγκαίο για όλους μας να αντιληφθούμε ότι δεν πρέπει να επιτρέψουμε ΚΑΜΙΑ εφαρμογή ορίου δήλωσης μαθημάτων αλλά και ότι καμία αξιολόγηση των μαθημάτων μέσω ερωτηματολογίων δεν θα είναι προς όφελός μας και προς βελτίωση της διεξαγωγής τους. Είναι απαραίτητο να ενεργοποιηθούν οι συλλογικές διαδικασίες και οι γενικές συνελεύσεις στις οποίες ο φοιτητικός σύλλογος θα θέτει ο ίδιος τα ερωτήματα και θα αποτρέπει κάθε αυθαίρετη απόφαση σαν και αυτή. Γιατί εν τέλει οι φοιτητές γνωρίζουν τι είναι προς το συμφέρον τους και όχι όλοι εκείνοι που υποκριτικά λένε πως ενδιαφέρονται για το «καλό των φοιτητών» ενώ παράλληλα και οι ίδιοι παραδέχονται ότι η κύρια προτεραιότητα τους είναι η εξασφάλιση της χρηματοδότησης τους μέσα από τα ερευνητικά προγράμματα που αναλαμβάνουν. Ούτε και οι όψιμοι “υποστηρικτές” μας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που θυμούνται την “διευκόλυνση” των φοιτητών, όποτε μυρίζει πελατεία για το κομματικό μαγαζί τους, ενώ γλύφουν τους καθηγητές και υποστηρίζουν κάθε αναδιαρθρωτική κίνηση ενάντια στα συμφέροντα μας  τόσα χρόνια.

 Συνοπτικά διεκδικούμε σε αυτήν και σε κάθε εξεταστική τα αυτονόητα, δηλαδή :

• Προβολή γραπτών σε όλα τα μαθήματα

• Να μην επαναληφθούν αυθαίρετες προκλητικές συμπεριφορές από μεριάς καθηγητών 
 

• Κανονικοποίηση βαθμών ώστε τουλάχιστον το 30% των φοιτητών να έχει προβιβάσιμο βαθμό σε περιπτώσεις μαζικών και παράλογων κοψιμάτων 
 
• Διπλή εξεταστική για όλους τους φοιτητές – και τους επι πτυχίω 

• Καμία εφαρμογή ορίου δήλωσης μαθημάτων!

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ - ΕΑΑΚ