ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ ΓΙΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 10 ΑΠΡΙΛΗ

Νίκη της ΔΑΠ δεν είναι νίκη των φοιτητών

Μετά από δεκάδες ποτάρες και απολιτίκ συζητήσεις, η παράταξη της ΔΑΠ αποφάσισε να σχολιάσει την πολιτική επικαιρότητα ενόψει φοιτητικών εκλογών, με το εξής σύνθημα “ Η πρώτη νίκη θα είναι των φοιτητών”. Είναι προφανές ότι η ΔΑΠ αναφέρεται στις κοινοβουλευτικές εκλογές και την στήριξη της στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Που πήγε η ανεξαρτησία της παράταξης και των φοιτητών που με αγωνία προπαγανδίζει; Και από πότε η νίκη της ΔΑΠ συνεπάγεται νίκη για το φοιτητικό σώμα; 

Θα είναι άραγε νίκη των φοιτητών...

• Αν η δημόσια και δωρεάν παιδεία τσακιστεί;

Η ΔΑΠ και η Νέα Δημοκρατία δίνουν μάχη για να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, για να μπουν δίδακτρα, να γίνουν ιδιωτικές οι εστίες, να μπουν επιχειρήσεις στην έρευνα και τις παροχές. Θέλουν εκπαίδευση για λίγους και εκλεκτούς διώχνοντας τους φοιτητές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα που χρειάζεται για να ανταπεξέλθουν στα ακριβά γούστα που προαπαιτεί η ανανεωμένη εκπαιδευτική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα θέλουν να ανοίξουν το δρόμο για τη εισχώρηση των επιχειρήσεων στα ερευνητικά προγράμματα και τα εργαστήρια σε μια προσπάθεια να αποσπάσουν όσο περισσότερο κέρδος πατώντας πάνω στις πλάτες των φοιτητών. Όλα αυτά είναι πολιτικές και της τωρινής κυβέρνησης. Η εξίσωση των πτυχίων μας με αυτά των κολλεγίων είναι έμμεση παράκαμψη του άρθρου 16. Η “αυτοχρηματοδότηση των ιδρυμάτων” του κύριου Γαβρόγλου, είναι το ίδιο πράγμα με άλλο όνομα.  Δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα λόγω του αγώνα που δίνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι για δημόσια και δωρεάν παιδεία.

• Αν καταργηθεί το άσυλο;

Η νομική κατάργηση του ασύλου και επομένως η ευθεία υπονόμευση της υπόστασης των φοιτητικών συλλόγων θα ήταν ένα απαραίτητο βήμα για την υλοποίηση των πολιτικών που αναλύσαμε παραπάνω. Αυτός είναι ο λόγος που τα τελευταία χρόνια η αστυνομία (υπό τον ΣΥΡΙΖΑ) σε συνεργασία με πρυτάνεις και καθηγητές, εισβάλλουν στους χώρους των πανεπιστημίων με κάθε ευκαιρία. Για να συνεισφέρει σε αυτή την προσπάθεια η ΔΑΠ, εκμεταλλεύεται τις μεταρρυθμίσεις του νόμου Γαβρόγλου για την “συνδιοίκηση”. Προτιμούν καρέκλες στα όργανα διοίκησης και να μιλούν στο όνομα των φοιτητών, προσπαθώντας να καταστείλουν την μαχητικότητα των φοιτητικών συλλόγων. Ωστόσο, το φοιτητικό κίνημα είναι ισχυρό όταν οργανώνεται ανεξάρτητα από τέτοιες δομές. 

• Αν διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις;

Η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας έχει μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη για το πως θα πρέπει να εργάζεται ένας απόφοιτος μηχανικός και σε συνεργασία με το ΤΕΕ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να τσακίσουν το εργατικό δυναμικό. Στόχος τους είναι να επιβιώσουν τα αφεντικά μας μέσα στην κρίση με το να συρρικνωθούν οι μισθοί μας. Στο πλαίσιο αυτό διοργανώνουν σεμινάρια και στέκονται απέναντι στην διεκδίκηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Για να καταφέρουν να τα εφαρμόσουν όλα αυτά η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στο πανεπιστήμιο παλεύει για την  διάλυση του ενιαίου πτυχίου, την ακραία εξειδίκευση των Προγραμμάτων Σπουδών και την εισαγωγή σεμιναρίων και άλλων ακριβών και άχρηστων πιστοποιήσεων.

• Αν ο εθνικισμός ηγεμονεύσει μέσα στις σχολές;

Την τελευταία χρονιά, η ΔΑΠ ήταν η δύναμη που καλούσε τον κόσμο στα εθνικιστικά συλλαλητήρια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία συμφωνία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και του ελληνικού κράτους εις βάρος ενός πιο αδύναμου κράτους. Ενώ εναρμονίζεται με την πάγια γραμμή της Νέας Δημοκρατίας για το Μακεδονικό, βρήκαν αφορμή για να διαχωριστούν από το ΣΥΡΙΖΑ και να αναδείξουν ένα ακόμα πιο ακροδεξιό λόγο.  Είναι έτσι κι αλλιώς ανέκαθεν η παράταξη αυτή φιλοξενεί και δίνει χώρο έκφρασης σε πάσης φύσεως ακροδεξιούς. Το παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας με την ακροδεξιά έχει ξαναπαιχτεί και έδωσε χώρο στην Χρυσή Αυγή. Έτσι, η ΔΑΠ είναι μία επικίνδυνη δύναμη.

Δεν υπάρχει δίλημμα Νέα Δημοκρατία ή ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε αγωνιώδεις προσπάθειες ,από την Νέα Δημοκρατία και την παράταξη της στα πανεπιστήμια, να αποστασιοποιηθούν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με αρκετά μεγάλη αποτυχία καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ, με αριστερό μανδύα, εκτελεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την στρατηγική ΕΕ-ΔΝΤ-ΝΑΤΟ και κεφαλαίου. Οι μικρές διαφορές δεν έχουν τόση σημασία. Κάθε κυβέρνηση που δεσμεύεται να ακολουθήσει αυτή την στρατηγική στρέφεται αναπόφευκτα ενάντια στον λαό, στους εργαζόμενους, τους φτωχούς, τους φοιτητές.

Η επομένη της 10ης Απρίλη πρέπει να βρει το φοιτητικό κίνημα έτοιμο για αγώνα. Γι’ αυτό στις φοιτητικές εκλογές πρέπει να δοθεί μήνυμα ανατροπής. Παμε κοντρα σε αυτούς που θέλουν ένα πανεπιστήμιο για λίγους και καλούς, σε αυτούς που μας λένε ότι δεν έχουμε άλλο μέλλον από αυτό στο οποίο θέλουν να μας χωρέσουν εμείς απαντάμε πως θα μας βρουν μπροστά τους. Οσο και να μας θέλουν σιωπηλούς, εμείς θα διεκδικούμε ένα πανεπιστήμιο δημόσιο και δωρεάν για όλους που θα προάγει την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Θα παλέψουμε ούτως ώστε το πτυχίο να είναι η μόνη προϋπόθεση για δουλειά με αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Θέλουμε έρευνα και γνώση για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και των πολυεθνικών. Μέσα από τις Γενικές μας Συνελεύσεις θα αποκτούμε φωνή, θα συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια σε όποιον προσπαθήσει να μας εμποδίσει.

Εξεταστική ή Ιερά Εξέταση;

Άλλη μια εξεταστική ξεκίνησε και πάλι μπαίνει στο προσκήνιο το ζήτημα των όρων εξέτασης καθώς και ο τρόπος αντιμετώπισης των φοιτητών από μερίδα καθηγητών και εξεταστών.

Πιο συγκεκριμένα στις τελευταίες εξεταστικές περιόδους γίναμε παρατηρητές φαινομένων όπως μαζικά κοψίματα (μηχανικές, αντοχή υλικών), σε πολλές περιπτώσεις λόγω της αναντιστοιχίας της εξέτασης με το μάθημα και το διαθέσιμο υλικό καθώς και  δεν έλειψαν αναίτιες και επιθετικές συμπεριφορές καθηγητών την ώρα της εξέτασης ή της παράδοσης θεμάτων εξαμήνου. Για παράδειγμα παρατηρήσαμε κατά την εξέταση του θέματος της οδοποιίας την άρνηση του καθηγητή Λαγαρού να διορθώσει θέματα φοιτητών υπό  την κατηγορία ότι δεν εκπόνησαν οι ίδιοι τις εργασίες τους, επειδή απλά τις έκαναν σε AutoCAD. 

Χαρακτηριστικό και σε αυτή την εξεταστική είναι και το κλίμα καχυποψίας προς τους φοιτητές. Μέσα από μια αυστηρή και χωρίς λογική επιτήρηση ο φοιτητής που μπορεί να κουνηθεί έστω και ελάχιστα από τη θέση του ή αν έχει μπει σε διαφορετική αίθουσα από αυτή της κατανομής αντιμετωπίζεται λες και έχει αυτοσκοπό την αντιγραφή. Η όλη αυτή κατάσταση κατά τη διάρκεια της εξέτασης συμβάλλει ως ένα βαθμό στη δημιουργία ενός κλίματος φόβου και υποταγής από τη μεριά των καθηγητών προς τους φοιτητές.

Ο ανορθολογισμός που επικρατεί στην σχολή δεν περιορίζεται στα παραπάνω, άλλα επεκτείνεται σε επιβολή τιμωριτικών μέτρων εις βάρος των επί πτυχίο φοιτητών όπως η χρήση βαθμολογικής κλίμακας 0-5. Φυσικά το συγκεκριμένο μέτρο έρχεται να επηρεάσει τους φοιτητές, και ειδικότερα τα πληττόμενα κομμάτια που έχουν ανάγκη να τελειώσουν άμεσα τις σπουδές τους κυρίως λόγο οικονομικών δυσκολιών και προφανώς δεν έχουν την δυνατότητα να περιμένουν ένα ακόμη εξάμηνο για να βαθμολογηθούν φυσιολογικά. Προς το παρόν, λόγο πιέσεων από μεριάς των φοιτητών, αυτό μέτρο δεν θα εφαρμοστεί. Σε αυτήν την υπόθεση, αξιοσημείωτο είναι ότι οι υποστηρικτές του μέτρου, επικαλούνται την μετατροπή της σχόλης σε εξεταστικό κέντρο. Ας δούμε ποιος είναι ο πραγματικός λόγος που γίνεται αυτό. Βλέπουμε ότι με την αλλαγή του προγράμματος σπουδών στην σχολή, σε όλο και περισσότερα μαθήματα μπαίνουν υποχρεωτικά θέματα και πρόοδοι με αποτέλεσμα η εξεταστική να μην περιορίζεται στις καθορισμένες περιόδους, άλλα αντίθετα επεκτείνεται και στο ενδιάμεσο των εξάμηνων.

Η εξεταστική βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και σε καμία περίπτωση δε πρέπει να δείχνουμε ανοχή σε τέτοιου είδους φαινόμενα και προκλητικές συμπεριφορές αλλά αντιθέτως να διεκδικούμε συλλογικά αξιοπρεπείς όρους εξέτασης. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι δεν ανταγωνιζόμαστε με τους συναδέλφους μας και επιλέγουμε

να διαβάζουμε συλλογικά και να μοιραζόμαστε σημειώσεις. Ακόμα και μετά το πέρας της εξεταστικής απαιτούμε τη προβολή όλων των γραπτών, να γίνεται κανονικοποίηση ώστε τουλάχιστον το 30% των φοιτητών να έχει προβιβάσιμο βαθμό καθώς και να υπάρχει επαρκές έντυπο και διαδικτυακό υλικό ανάλογο της εξέτασης σε όλα τα μαθήματα.

Όλες και όλοι στην αντιφασιστική πορεία-Σάββατο 2 Φλεβάρη 18:00 πλατεία Ρηγίλλης

Φέτος συμπληρώνονται 22 χρόνια από την λεγόμενη «Κρίση των Ιμίων». Μέσα σε ένα κλίμα όξυνσης του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και του εθνικισμού ελληνικός και τουρκικός στρατός ήρθαν σε σύγκρουση για μία βραχονησίδα(!). Αποτέλεσμα του θερμού επεισοδείου ήταν ο θάνατος τριών ελλήνων αξιωματικών για μία βραχονησίδα(!). Σαν να μην έφτανε η τραγική ειρωνεία του να πεθάνει κάποιος για αυτό το λόγο, Κυβέρνηση, Μ.Μ.Ε, εθνικιστές και φασίστες σπεύδουν  να τους χαρακτηρίσουν «Εθνικούς Ηρωες» και χρησιμοποιούν το συμβάν ως αφορμή για να βγάλουν το ρατσιστικό τους «αντιτουρκικό» μένος. Παράλληλα, η μέρα αποτελεί κάθε χρόνο ορόσημο για τις φασιστικές συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής.

Τα Ίμια ,ωστόσο, δεν ήταν η μόνη αφορμή που βρήκαν οι φασίστες για να βγούν από τα σκοτεινά τους υπόγεια. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μία επανεμφάνισή τους στην κοινωνία, με πλήθος αφορμών. Οι αφορμές ήταν αρκετές: από την δήθεν αποκλειστική ελληνικότητα της Μακεδονίας και την μονόπλευρη επιθετικότητα της Τουρκίας, μέχρι τη δολοφονία του ακροδεξιού «καμικάζι» Κ. Κατσίφα, ο οποίος άνοιξε πυρ ,χωρίς, κανένα λόγo ενάντια ατην αλβανική αστυνομία. Έτσι, αντικρύσαμε τα εθνικιστικά συλλαλητήρια σε όλη τη χώρα, τους ξυλοδαρμούς φωτορεπόρτερ, τους εμπρησμούς καταλήψεων, την στυγνή δολοφονία, απο Χρυσαυγίτη, του Αλβανού εργάτης γης Petrit Zifle, στην Κέρκυρα.

Η κατάσταση αυτή βρίσκει έφορο έδαφος στην Κυβερνητική ρητορεία περί μικρής,αμυνόμενης Ελλαδίτσας, η οποία δεν προκαλεί κανέναν και αποτελεί πυλώνα Δημοκρατίας στην ευρύτερη περιοχή. Η πραγματικότητα βρίσκεται πολύ μακριά από αυτό. Τόσο στα «ελληνοτουρκικά», όσο και στο «μακεδονικό ζήτημα» το ελληνικό κράτος έχει ιυοθετήσει βαθιά επιθετική πολιτική. Το ελληνικό Κεφάλαιο που έχει μυριστεί τα πετρέλαια της Ν/Α Μεσογείου θέτει ως προμετωπίδα του το ζήτημα των ΑΟΖ (επέκταση της ελληνικής ΑΟΖ- Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη- από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια), προκειμένου να ανακάμψει. Για αυτό θα στείλουν εμάς να δώσουμε τις ζωές μας!  Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του πρώην Υ.ΕΘ.Α Π. Καμμένου:«Ένα χιλιοστό κίνησης αν κάνουνε, θα τους τσακίσουμε, θα τους συντρίψουμε». Όσον αφορά το μακεδονικό δεν έχουμε εδώ, όπως ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, μια ισότιμη συμφωνία μεταξύ δύο χωρών, αλλά, μία πράξη συνταγματικής επιβολής του Ελληνικού Κράτους. Οι βασικές αιτίες πίσω από την συμφωνία είναι: 1)H είσοδος της χώρας στο ΝΑΤΟ και η εξυπηρέτηση του γεωπολιτικού παιχνιδιού των ΗΠΑ απέναντι στην Ρωσία για τους αγωγούς ενέργειας. 2) Η εξυπηρέτηση ενός νέου κύκλου εξόρμησης του ελληνικού κεφαλαίου στη Δημοκρατία της Μακεδονίας και τα  Βαλκάνια, μέσω των  ευνοικών ρυθμίσμων της Συμφωνίας.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις η άνοδος της επιρροής της ακροδεξιάς στην κοινωνία φάνηκε όντως αυξημένη. Ωστόσο, πρέπει να βλέπουμε ότι αυτή δεν έμεινε αναπάντητη από το αντιφασιστικό κίνημα και τον κόσμο που είχε δώσει μάχες ενάντια στο φασισμό και μια προηγούμενη περίοδο. Απέναντι στα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό και την προσπάθεια να «καταληφθούν» οι πόλεις από τους εθνικιστές, έγιναν συγκεντρώσεις που πρόβαλαν τη διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Απέναντι στην προσπάθεια να δημιουργηθεί κύμα εθνικιστικών καταλήψεων, έγιναν αντιφασιστικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, που εμπόδισαν την προσπάθεια αυτή και οδήγησαν μάλιστα και στην εμφάνιση ενός μαζικού αντιφασιστικού ρεύματος στη νεολαία. Εν όψει της επετείου των Ιμίων, με ότι αυτή σημαίνει για τους φασίστες και με δεδομένο το κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία, είναι επιτακτικό η προσπάθεια που αναπτύχθηκε όλο τον προηγούμενο καιρό να συνεχιστεί.

Ανακοίνωση σε σχέση με την στάση του κοσμήτορα για τα αιτήματα του Φ.Σ

Την Τρίτη στη 13.30 περίπου 30 φοιτητές και φοιτήτριες πήγαμε στο γραφείο του κοσμήτορα για να του μεταφέρουμε τις αποφάσεις της Γ.Σ σε σχέση με την Πρακτική Άσκηση, τις εκπροθεσμες δηλώσεις στο εξάμηνο, τις σημειώσεις της Γεωδαισίας και το όριο δήλωσης 10 μαθημάτων στο 1ο και 2ο έτος.

Ο κοσμήτορας Ν. Λαγαρος, αφού μας έκανε την χάρη να μιλήσει μαζί μας, συνέχισε να αντιμετωπίζει με εξαιρετική αδιαφορία τα αιτήματα μας. Αρχικά θεωρούσε σωστό να μας πει ότι όλα θα συζητηθούν στην Κοσμητεια και στην Γενική Συνέλευση των Καθηγητών στις 11 Δεκέμβρη (!). Μετά από πίεση δεσμεύτηκε ότι θα καλέσει έκτακτη συνάντηση της κοσμητείας την Πέμπτη για να καταθέσουμε όλα μας τα αίτημα.

Είναι φοβερή κοροϊδία το γεγονός ότι ο κοσμήτορας μίλησε για συνέπεια και κανόνες που πρέπει να τηρούνται. Αυτό το είπε για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι δεν γίνονται δεκτές οι εκπροθεσμες δηλώσεις στο εξάμηνο. Από την άλλη όμως ειναι πολλοι κανόνες που δεν τηρούνται. Ενώ υπάρχει κανονισμός για το πότε οι καθηγητές πρέπει να βγάζουν τα αποτελέσματα της εξεταστικής, δεν είδαμε κανέναν από αυτούς (όπως και τον Λαγαρο που άργησε την Στατική 2) να χάνουν την έδρα τους για ένα εξάμηνο, με τον ίδιο τρόπο που θέλει οι φοιτητές αυτοί να χάσουν την εγγραφή τους σε αυτό το εξαμηνο. Αυτοί οι φοιτητές δεν θα μπορούν να πάρουν ούτε βιβλία, ούτε να εξεταστούν στην χειμερινή ούτε τον Σεπτέμβριο για τα μαθήματα αυτού του εξαμήνου. Είναι μια απαράδεκτη ποινή για ένα ανθρώπινο σφάλμα την στιγμή που η γραφειοκρατία στην γραμματεία είναι πιο σκληρή από ποτέ.

Σε σχέση με τις σημειώσεις της Γεωδαισίας, όσο και για το όριο δήλωσης 10 μαθημάτων, η ανταπόκριση από τον Κοσμήτορα ήταν περίπου "Δεν Ξέρω/Δεν Απαντώ". Πώς γίνεται το οριο δήλωσης 12 μαθημάτων, το οποίο έγινε αφορμή για διεξαγωγή κατάληψης της σχολης, να μειώνεται στα 10 και ο κοσμήτορας να μην έχει ιδέα;

Ο Φ.Σ συνεδρίασε και αποφάσισε. Δεν θα επιτρέψουμε στην διοίκηση της σχολής να μας αγνοεί!

Όλοι και όλες την Πέμπτη να είμαστε στη νέα κινητοποίηση στο γραφείο του κοσμήτορα για να απαιτήσουμε τα αυτονόητα

Όλοι και όλες στη νέα Γενική Συνέλευση την Τρίτη στη 13.30

Νόμος Γαβρόγλου, Συνδιοίκηση και Φοιτητικός Σύλλογος

Τι έγινε στην τελευταία Γενική Συνέλευση;

Η πρόσφατη γενική συνέλευση του φοιτητικού μας συλλόγου διεξήχθη σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συγκυρία. Σε όλες τις σχολές της Αθήνας και της Ελλάδας οι φοιτητές και οι φοιτήτριες δείχνουν ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για τα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης, ειδικά για το ν. Γαβρογλου αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν μέσα στις σχολές τους. Το ίδιο ισχύει και για την δική μας σχολή. Τελευταία φορά που μπήκαμε στην διαδικασία να συζητήσουμε και να οργανωθούμε ήταν την άνοιξη όταν η κοσμητεία προσπάθησε να εμποδίσει τους συμφοιτητές μας με μετεγγραφή να γραφτούν στην σχολή. Μετά από τόσο καιρό, την προηγούμενη εβδομάδα, αν και είμασταν ελάχιστος κόσμος (σε σχέση με τις συνήθως μαζικότερες συνελεύσεις του συλλόγου μας) μας δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσουμε για τις ελλείψεις σε αίθουσες, υποδομές, διδακτικό προσωπικό και υλικά (βλ. σχεδιαστικά). Ωστόσο με ευθύνη της ΔΑΠ, αυτή η ευκαιρία δεν αξιοποιήθηκε, καθώς οι συνάδελφοι φρόντισαν να διακόπτουν συνεχώς και να ρωτούν ένας ένας τα ίδια και τα ίδια πράγματα μπαχαλεύοντας την διαδικασία. Δεν μας εκπλήσσει αυτό αφού η ΔΑΠ σαμποτάρει τις Γενικές Συνελεύσεις εδώ και ενάμιση χρόνο.

Ποια είναι η στάση των φοιτητών απέναντι στην διοίκηση του Πανεπιστημίου;

Ο σύλλογος μας εδώ και χρόνια, κάθε φορά που οι κοσμήτορες, οι πρυτάνεις και οι καθηγητές προσπαθούσαν να κάνουν αλλαγές εις βάρος μας, δεν έμενε αμέτοχος αλλά έπαιρνε πρωτοβουλίες και κινητοποιούταν. Στις Γενικές Συνελεύσεις των Καθηγητών συνήθως πηγαίνει μεγάλος αριθμός φοιτητών και φοιτητριών για να ενημερωθεί, να πει τις απόψεις του και να μεταφέρει τις αποφάσεις του Φοιτητικού Συλλόγου. Επίσης, συχνά μέσα στον χρόνο γίνονται κινητοποιήσεις στο γραφείο κάποιου καθηγητή ή του κοσμήτορα για προβλήματα που επείγουν. Αυτό δεν ήταν πάντα ευχάριστο για τους καθηγητές που ήθελαν να κάνουν αλλαγές παρακάμπτοντας τους φοιτητές. Για παράδειγμα όταν επιβαλλόταν όριο δήλωσης μαθημάτων, η αλλαγή του προγράμματος σπουδών, η μη έγκριση των μετεγγραφέντων, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά κτλ. η αντιμετώπιση που είχαμε από τους καθηγητές ήταν άκρως επιθετική και αντιδημοκρατική. Εν τέλει όμως ο Φοιτητικός Σύλλογος της σχολής Πολιτικών Μηχανικών, όπως και οι περισσότεροι φοιτητικοί σύλλογοι στην Ελλάδα έχουν καταφέρει να έχουν μια κουλτούρα δημοκρατίας και συμμετοχής ακόμα και αν η ΔΑΠ καταφέρνει ενίοτε να σαμποτάρει τις Γενικές Συνελεύσεις.

Ποιοι θέλουν να ορίσει ο σύλλογος αντιπροσώπους και γιατι;

Ο νόμος Γαβρόγλου και το πόρισμα Παρασκευοπούλου για την εκπαίδευση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να χτυπήσουν ακριβώς αυτή την κουλτούρα γιατί ξέρουν ότι ήταν η κινητοποίηση των φοιτητών και φοιτητριών που δεν επέτρεψε στις προηγούμενες κυβερνήσεις να επιβάλουν βίαιες αναδιαρθρώσεις. Έτσι, θέλουν να καταργήσουν το Άσυλο των Αγώνων και από την άλλη να δώσουν θέσεις σε μόνο λίγους φοιτητές για να λένε την γνώμη τους στα όργανα διοίκησης του Πανεπιστημίου. Μόνο έτσι θα καταφέρουν να βάλουν δίδακτρα, να ξεπουλήσουν τις φοιτητικές παροχές, να διαλύσουν τα πτυχία και την εργασιακή τους κατοχύρωση. Η ΔΑΠ ως υπερασπίστρια όλων αυτών θέλει να αρπάξει θέσεις και να βοηθήσει στην εφαρμογή τους. Το πλαίσιο που υπερψηφίστηκε δυστυχώς στην τελευταία γενική συνέλευση δείχνει ακριβώς αυτό. Ο ορισμός αντιπροσώπων σημαίνει ότι η μεγαλύτερη πλειοψηφία των φοιτητών δεν θα έχει λόγο στα θέματα της σχολής και θα αφήνει να μιλάνε εκ μέρους της κάποιοι μόνο συνδικαλισταράδες. Απ΄ ότι φαίνεται σε αυτο συμφωνεί και η ΔΑΠ και η ΚΝΕ, που θέλουν η πολιτική δράση να αφορά μόνο μια μικρή μειοψηφία και όχι όλο το σύλλογο (που μάλλον είναι ανίκανος να αρθρώσει πολιτικό λόγο).

Τι λένε οι αποφάσεις του Φοιτητικού Συλλόγου για όλα αυτά;

Το φοιτητικό κίνημα έχει αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις ξανά στο παρελθόν. Οι αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων, ειδικά στο ΕΜΠ και στον σύλλογο μας ήταν εδώ και δεκαετίες ενάντια στην φίμωση και την συναίνεση των φοιτητών στις αλλαγές που δρομολογούνταν. Ο ισχυρισμός της ΔΑΠ και της ΚΝΕ ότι μπορεί μια απόφαση 50 ατόμων, να αναιρέσει αυτό το κεκτημένο και να θέσει τον σύλλογο εφαρμοστή του ν. Γαβρογλου είναι αστεία. Οι γενικές συνελεύσεις είναι για να συζητάμε τα προβλήματα μας, όχι εκλογές αντιπροσώπων που θα αποφασίζουν πίσω από κλειστές πόρτες.

Ως ΑΝΑΡΠΑ-ΕΑΑΚ καλούμε όλες και όλους σε νέα Γενική Συνέλευση στις 13/11 για να συζητηθεί εκτενώς αν πρέπει να κάνουμε μια τόσο μεγάλη στροφή στην φυσιογνωμία και την πολιτική μας στάση. Εμείς δεν θα γίνουμε ποτέ συνομιλητές ούτε με καθηγητές ούτε με πρυτάνεις ούτε με υπουργούς. Το σχήμα μας πάντα υπακούει στις αποφάσεις του Φοιτητικού Συλλόγου ακόμα κι αν διαφωνεί. Αυτό θα κάνει και τώρα, αν ο σύλλογος αποφασίσει ότι θέλει την εφαρμογή του ν. Γαβρογλου. Πιστεύουμε όμως ότι κάτι τέτοιο δεν θα γίνει γιατί όλοι και όλες αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ είναι καταστροφική για την εκπαίδευση. Γι' αυτόν τον λόγο δεν θα αφήσουμε τις παρατάξεις ΔΑΠ, ΚΝΕ και ΠΑΣΠ να μιλάνε στο όνομα του συλλόγου και μάλιστα αντιπαραθετικά στα συμφέροντα του. 

Οι φοιτητές στη πρώτη γραμμή

Κόντρα στη συναίνεση και την υποταγή

Mojito Party 16/5 ΑΚΑ-ΑΝΑΡΠΑ ΕΑΑΚ