Υποχρηματοδότηση στην παιδεία: Κακή συγκυρία ή πετυχημένη επιλογή ;

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012


Να και κάτι που δεν περιμέναμε ποτέ ν’ ακούσουμε σε αίθουσα της σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου : καθηγήτρια να προτείνει ελαφρά τη καρδία - ως λύση για την περικοπή ενός εκ των δύο συγγραμμάτων του μαθήματος της - την αγορά του από τους φοιτητές!!! Και μάλιστα με αστεϊσμό τύπου «Ε, τι είναι 15 ευρώ;». Το συγκεκριμένο γεγονός μόνο μεμονωμένο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς τα παραδείγματα περικοπών που αφορούν τη φοιτητική μέριμνα και όχι μόνο αποτελούν μια καθημερινότητα τόσο στο Πολυτεχνείο, όσο και στα υπόλοιπα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.

Οι περικοπές έρχονται ως άμεση συνέπεια της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης των ιδρυμάτων, η οποία μόνο τυχαία δεν είναι. Η συμμορία του ΔΝΤ και της Ε.Ε., που τα τελευταία χρόνια απαιτούν από τους εργαζομένους και τη νεολαία πανευρωπαϊκά όλο και περισσότερες θυσίες, δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν τα τσιράκια τους και στη χώρα μας. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και όλοι οι δορυφόροι τους (ακόμα κι αν επικαλούνται αντιμνημονιακή πολιτική ταυτότητα) κηρύσσουν τη σκληρή λιτότητα σε όλους τους κοινωνικούς τομείς. Οι κοινωνικές παροχές (υγεία, παιδεία, ρεύμα, νερό, επικοινωνία, μεταφορές κ.α.) ξεπουλιούνται σε ιδιώτες και αποτελούν μακρινές αναμνήσεις για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Και όλα αυτά με το προσωπείο της αναγκαιότητας λόγω κρίσης! Μια κρίση και μια αναγκαστική λιτότητα που όμως δεν αγγίζει τράπεζες και επιχειρήσεις με τρανταχτό παράδειγμα “την ενίσχυση της ρευστότητας” των πρώτων (κλοπή των μισθών και των ασφαλιστικών ταμείων για να χαριστούν στις τράπεζες) με πάνω από 300 δις ευρώ τα τελευταία 3 χρόνια!!! Κάπως έτσι φτάσαμε και στον τελευταίο κρατικό προϋπολογισμό, στον οποίο το ποσοστό που αντιστοιχεί στην παιδεία άγγιξε το κατώτατο όριο της μεταπολίτευσης.

Συγκεκριμένα στο Ε.Μ.Π ο προϋπολογισμός για το 2011-2012 είναι μόλις το 30% αυτού του 2009-2010, πράγμα που δηλώνει ξεκάθαρη χρεοκοπία. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η διοίκηση του ιδρύματος αποφάσισε την εθελοντική υπαγωγή του αποθεματικού του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων και Έρευνας (ΕΛΚΕ) στο PSI, που συνεπάγεται κούρεμα κατά 30 εκατομμύρια. Οι μαζικές απολύσεις σε εργαζόμενους και Διδακτικό και Ερευνητικό Προσωπικό του ΕΜΠ, το οριστικό “κούρεμα” των φοιτητικών παροχών (σίτιση – στέγαση – βιβλία), το ξεπούλημα των ερευνητικών και όλων των λειτουργιών των ιδρυμάτων σε επιχειρηματίες είναι εδώ.

Το πανεπιστήμιο σήμερα δεν είναι μια έκτακτη ανάγκη, είναι το πανεπιστήμιο του μέλλοντός τους. Η δόλια συμμαχία τους έχει καθορισμένες προτεραιότητες και η υποχρηματοδότηση μπορεί να αποτελέσει ένα καλό χαρτί στα χέρια τους. Οι ταξικοί φραγμοί είναι πιο έντονοι παρά ποτέ. Το κόστος φοίτησης μετακυλίεται σιγά σιγά, όλο και περισσότερο στους ίδιους τους εκπαιδευόμενους και τις οικογένειές τους, ξεκινώντας από τα σχολικά χρόνια ακόμα. Συνεχίζει στο πανεπιστήμιο, με τα σύγγραμμα που αναγκαζόμαστε να αγοράσουμε (βιβλίο Φυσικής, Μιγαδικών, Δικαίου κ.ά.) - ή να μην αγοράσουμε λόγω κόστους (Neufert)- , τη φοιτητική σίτιση και στέγαση. Ήδη το γαϊτανάκι ξετυλίγεται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις φοιτητικές εστίες, οι οποίες με την κατάργηση του ΕΙΝ (Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας) υπάγονται πλέον στη δικαιοδοσία των πανεπιστημίων. Όταν μάλιστα, οι προϋπολογισμοί αυτών καταβαραθρώνονται. Κάτι τέτοιο θα έχει ως άμεση συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης μέριμνας που θα οδηγήσει αναπόφευκτα στο ξεπούλημα τους σε ιδιώτες, άρα και την εισαγωγή ενοικίων, ανταποδοτικών κριτηρίων (αν χρωστάς παραπάνω από 5 μαθήματα, παίρνεις πόδι κτλ)!!! Στη σημερινή περίοδο, όπου όλο και περισσότερες εργατικές οικογένειες έρχονται αντιμέτωπες με το ζήτημα της επιβίωσης, ας μας απαντήσουν όλοι όσοι υποστηρίζουν αυτή την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αλλά και όλοι όσοι δηλώνουν «ουδέτεροι» και μένουν απαθείς πώς θα διαφυλαχτεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης από τη στιγμή που το μεγαλύτερο κόστος το επωμίζονται οι φοιτητές και οι οικογένειές τους;

Απώλειες όμως από την πολιτικής της υποχρηματοδότησης δεν υφίστανται μόνο οι φοιτητές, αλλά το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ήδη εδώ και καιρό, εργαζόμενοι και διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό βρίσκονται αντιμέτωποι με μειώσεις μισθών και απειλούνται με εφεδρεία, χωρίς ταυτόχρονα να θίγονται οι υπέρογκες αμοιβές των μεγαλοκαθηγητάδων. Επίσης, από καιρό είναι γνωστό το καθεστώς χρηματοδότησης στο οποίο υπάγονται τα διδακτορικά (χρηματοδότηση από ερευνητικά προγράμματα με κριτήρια αποδοτικότητας), με αποτέλεσμα οι διδακτορικοί φοιτητές που είναι το πιο παραγωγικό κομμάτι στον τομέα της έρευνας να δουλεύουν πολλές ώρες και στις περισσότερες περιπτώσεις να πληρώνονται ψίχουλα. Προφανώς την κατάσταση έρχεται να επιδεινώσει η συμμετοχή του Πολυτεχνείου στο κούρεμα.

Αυτοί είναι αποφασισμένοι να διαλύσουν τα γνωστικά αντικείμενα, τα προγράμματα σπουδών μας, τις συλλογικές μας εργασιακές κατοχυρώσεις (πτυχία), τα επαγγελματικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Είναι αποφασισμένοι να γκρεμίσουν κάθε μορφή δημοκρατίας μέσα στα πανεπιστήμια, από το άσυλο μέχρι το δικαίωμα στις γενικές συνελεύσεις. Απειλούν ότι αν δε γίνουν όλα αυτά, δε θα δώσουν στα πανεπιστήμια ούτε ευρώ. Ξεπερνώντας σε μαστοριά και τον καλύτερο τοκογλύφο, παίζουν με τις ζωές μας για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Κανόνας γίνεται το νέο μοντέλο πανεπιστημίου, όπου τον κυρίαρχο ρόλο έχουν οι επιχειρήσεις. Ένα πανεπιστήμιο που αφενός θα αποσκοπεί στην κερδοφορία τους, αγνοώντας τις ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας, αφετέρου μέσω του ιδεολογικού του ρόλου και την απονέκρωση των συλλογικών διαδικασιών θα παράγει εργαζόμενους πειθήνιους και υπάκουους στις επιθυμίες του εργοδότη. Απαρχή και απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή όλων των παραπάνω αποτελούν οι εκλογές των Συμβουλίων Διοίκησης καθώς αποτελούν την πρώτη μάχη για την εφαρμογή του νόμου. Αυτό το έχει αντιληφθεί το υπουργείο, το οποίο διαρκώς σκληραίνει τη στάση του και πιέζει για τη διεξαγωγή τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο ξυλοδαρμός και οι συλλήψεις φοιτητών που διαμαρτύρονταν για την εκλογή συμβουλίων στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι αποφασισμένοι, πετάνε τη γενιά μας στον Καιάδα...

Τώρα το ζήτημα είναι τι θα κάνουμε εμείς οι φοιτητές… Δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις μας ότι οι αλλαγές στο πανεπιστήμιο θα γίνονται με ταχύτατους ρυθμούς και είναι ξεκάθαρο ότι από την πλευρά τους θα μας ζητάνε να θυσιάσουμε όλο και περισσότερα. Υπάρχει μια και μόνο απλή απάντηση; Όχι, ούτε θα υπάρξει. Είναι όμως σίγουρο πως αν εσύ ο ίδιος συνάδελφε δεν οργανωθείς στο σύλλογό σου, δεν ενισχύσεις τις συλλογικές του διαδικασίες, τελικά κάποιοι άλλοι θα κάνουν κουμάντο στη ζωή σου. Παρά το γεγονός ότι τους προηγούμενους μήνες υπήρχε απουσία κινητοποιήσεων του φοιτητικού σώματος, την ίδια στιγμή η αγανάκτηση που επικρατεί στα πιο άμεσα πληττόμενα κομμάτια της πολυτεχνειακής κοινότητας και η οποία δεν μπορεί να μείνει σιωπηλή βρήκε μορφές έκφρασης. Ενδεικτική και πολύ ελπιδοφόρα είναι η πρωτοβουλία της παμπολυτεχνειακής συνέλευσης, η οποία συνενώνει τους συλλόγους φοιτητών, διοικητικών υπαλλήλων και καθηγητών σε μια κατεύθυνση αγωνιστικής ρήξης και αντίστασης στη διάλυση του δημοσίου, δωρεάν και δημοκρατικού πανεπιστημίου καθώς και της ίδια της ζωής τους! Πρέπει να αξιοποιήσουμε τα περιθώρια που μας απομένουν προκειμένου η φωνή των φοιτητών να εξακολουθεί να έχει βαρύτητα μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ξέρουμε ότι δεν έχουμε μπροστά μας ένα εύκολο δρόμο να διαβούμε, αλλά ξέρουμε πως μόνο αν τον διαβούμε όλοι μαζί θα νικήσουμε. Είμαστε αποφασισμένοι, θα οργανωθούμε, θα νικήσουμε.

Ανακοίνωση της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης για τη συμμετοχή του ΕΜΠ στο PSI

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012


Δεν έχει τελειωμό η σαρωτική επίθεση της κυβέρνησης της χρεοκοπίας, στα δικαιώματα των εργαζόμενων και των νέων. Με ομοβροντία μέτρων απίστευτης βαρβαρότητας μας οδηγούν στην εξαθλίωση και στην εξόντωση. Μισθοί πείνας 400 ευρώ, ανεργία, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας,  κατάργηση κάθε είδους κοινωνικής παροχής, όλα στο βωμό της κρίσης που αυτοί δημιούργησαν αλλά που δεν την ένιωσαν ποτέ.
Μέσα στη λαίλαπα των μέτρων που περνάνε πίσω από την πλάτη μας, δε διστάζουν να κλέψουν αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, κοινωνικών οργανισμών, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Στο χορό της κλεψιάς και του κουρέματος δεν γλιτώνει ούτε το πολυτεχνείο. Συγκεκριμένα, τα αποθεματικά του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων και Έρευνας 40 εκατομμυρίων ευρώ που ήταν σε κρατικά ομόλογα(!) πάνε μέσω του PSI σε κούρεμα με αποτέλεσμα να μείνουν το πολύ τα 10! Είναι εξοργιστικό πλέον πως παίζουν με τις ζωές μας. Αυτοί που έκλαιγαν γιατί δεν υπάρχουν λεφτά για βιβλία, για τη σίτιση και τη στέγαση μας, για τους μισθούς και τις σπουδές μας, τώρα χαρίζουν απλόχερα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες. Παρουσιάζουν έντεχνα τα πανεπιστήμια σαν άλλες μεγαλοεπενδυτικές επιχειρήσεις και τα χειρίζονται ως τέτοιες. Έτσι μετά την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, τους μειωμένους προϋπολογισμούς του ΕΜΠ κατά 50% σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, μιλάμε τώρα για την οριστική χρεοκοπία του ιδρύματος. Οι μαζικές απολύσεις σε εργαζόμενους και καθηγητές του ΕΜΠ, το οριστικό “κούρεμα” των φοιτητικών παροχών(σίτιση – στέγαση – βιβλία), το ξεπούλημα των ερευνητικών και όλων των λειτουργιών των ιδρυμάτων σε επιχειρηματίες είναι εδώ. Όπως επίσης και το στρωμένο έδαφος για τα δίδακτρα και τα συμβούλια διοίκησης των manager, αλλά και τη συνολική εφαρμογή του νόμου 4009, ενός νόμου εκτρώματος που έχουν καταδικάσει και απορρίψει από κοινού φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι.
Δεν αποτελεί δίλημμα για τους φοιτητές, τους εργαζόμενους και του καθηγητές του ιδρύματος αν θα δώσουν όλα ή τα μισά λεφτά στο κούρεμα – ληστεία . Είναι γνωστό ότι η νέα δανειακή σύμβαση και το PSI , τα νέα μνημόνια είναι εδώ για να ισοπεδώσουν ότι απέμεινε. Το πραγματικό δίλημμα είναι αν θα νομιμοποιήσουν την αντιλαϊκή πολιτική της  κυβέρνησης, της  ΕΕ και του  ΔΝΤ ή θα αγωνιστούν για την ανατροπή της! Με αυτό το σκεπτικό καταγγέλλουμε την απόφαση της συγκλήτου και της επιτροπής ερευνών να δώσει στη διαδικασία του κουρέματος τα λεφτά του ΕΜΠ και να δώσει παράλληλα το πράσινο φως για την σφαγή των δικαιωμάτων, όχι μόνο για τα μέλη της κοινότητας αλλά και των επόμενων γενεών που τους καταργούν το δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.

Καλούμε όλους τους φοιτητές να καταδικάσουν την πολιτική της κυβέρνησης καθώς και την κατάπτυστη απόφαση της συγκλήτου και της επιτροπής ερευνών. Οι φοιτητικοί σύλλογοι δεν πρέπει να επιτρέψουν να εφαρμοστεί στο πολυτεχνείο το κούρεμα – ληστεία. Μαζί με τους υπόλοιπους συλλόγους του ΕΜΠ αλλά και συνολικά το φοιτητικό, εργατικό και λαϊκό κίνημα να αγωνιστούμε για την ανατροπή της νέας δανειακής σύμβασης και της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου που την υπηρετεί. Δε θέλουμε να δώσουμε ούτε ένα ευρώ για τα δικά τους κέρδη. Κάθε  μέρα που παραμένουμε στην ΕΕ είναι μέρα χρεωκοπίας για το λαό, μέρα υποθήκης της νεολαίας. Τώρα είναι η ώρα, να μπλοκάρουμε και να ανατρέψουμε την κανιβαλική πολιτική τους, να διεκδικήσουμε ένα άλλο πανεπιστήμιο πάνω στις ανάγκες και τα συμφέροντά μας. Τώρα είναι η ώρα μαζί με όλους τους εργαζόμενους και τους ανέργους, στον κόσμο που γκρεμίζουν να χτίσουμε το δικό μας. Δεν είναι απλά ότι το θέλουμε είναι ότι το μπορούμε. 

-  Διαγραφή του ληστρικού χρέους, άμεση στάση πληρωμών. Έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ
-  ΟΧΙ στη νέα δανειακή σύμβαση και το PSI
-  Να παρθεί πίσω η απόφαση της συγκλήτου . Δεν χαρίζουμε ούτε ένα ευρώ στους τραπεζίτες    και             τους τοκογλύφους.
-  Κάτω η κυβέρνηση και η αντιλαϊκή πολιτική της
-  Όχι στο τζόγο των αποθεματικών των ταμείων και των ιδρυμάτων.
-  Αύξηση της χρηματοδότησης για παιδεία – υγεία – κοινωνικές παροχές
-  Οργάνωση τώρα στους συλλόγους – σωματεία μας
Ε.Α.Α.Κ. Ε.Μ.Π.

ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΜΙΚΡΗ ΑΝΝΟΥΛΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΡΗΞΗ; (του φοιτητικού κινήματος)


                          
1) Μέσα στον πανικό του PSI της κυβέρνησης Παπαδήμου, όπου παίρνονται αποφάσεις για το «καλό της χώρας», χωρίς «να αποφεύγεται καθόλου ο κίνδυνος της χρεοκοπίας», αποφασίστηκε πριν μερικές μέρες να γίνει μίνι ανασχηματισμός προσώπων σε κάποια υπουργεία της χώρας. Έτσι ο Παπουτσής παραιτήθηκε από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (για να διεκδικήσει ανένδοτος την προεδρία του ΠΑΣΟΚ) όπου ανέλαβε ο Μιχάλης – δεν έχω διαβάσει το μνημόνιο – Χρυσοχοΐδης, ενώ η Άννα Διαμαντοπούλου έφυγε από το υπουργείο Παιδείας (με αναπληρωτή τον Γιώργο Μπαμπινιώτη) για να δώσει τα φώτα της στο υπουργείο Ανάπτυξης. Τι σταμάτησε άραγε τη λαμπρή πορεία της Άννας στην εκπαίδευση;

2) Κάποιοι ίσως «θαυμάσουν» το ατίθασο πνεύμα της υπουργού, που ποτέ δεν φοβήθηκε να λοιδορήσει τον αγωνιζόμενο πανεπιστημιακό και εκπαιδευτικό κόσμο, τους «θρασύτατους» μαθητές που δείξανε τη μούντζα τους στους επίσημους, την ίδια την κοινωνία που αντιστέκεται και τελικά να αποδείξει πόσο ΠΑΣΟΚ και φανατική υποστηρικτής του Μνημονίου και του ΔΝΤ είναι. Άλλοι πάλι, μάλλον οι περισσότεροι, θα ξεκινήσουν ακριβώς από την ίδια αρχή, αλλά θα καταλήξουν στο ανάποδο συμπέρασμα: η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν μακράν η χειρότερη υπουργός παιδείας που πέρασε μεταπολιτευτικά! Αποκαλέστηκε δίκαια «η υπουργός της φωτοτυπίας» αφού πέρασε στο πολιτικό της μητρώο την πρωτοφανή αισχύνη της χρονιάς χωρίς βιβλία στα σχολεία και συγγράμματα στα πανεπιστήμια. Το Νέο σχολείο που επαγγελόταν ήταν πραγματικό ναυάγιο αφού ακόμα και τώρα, δεν υπάρχει αρκετό χαρτί για τις επικείμενες πανελλαδικές εξετάσεις. Καταδίκασε πολλές φορές την μαχητικότητα των μαθητικών καταλήψεων και παρελάσεων, απειλώντας με πρωτοφανείς ποινές. Επί ημερών της είχαμε το μεγαλύτερο κύμα μείωσης εκπαιδευτικών μονάδων (μέσω κλεισίματος και συγχωνεύσεων σχολείων) στη νεότερη ιστορία.

   Η απάντηση του φοιτητικού κινήματος απέναντι στο Νέο Νόμο Πλαίσιο
3) Ο αυταρχισμός της βέβαια πήρε σάρκα και οστά στην ψήφιση του Νόμου 4009/2011 πραγματικής διάλυσης των πανεπιστημίων, το νέο Νόμο Πλαίσιο. Με πραγματική σύγκρουση με ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα και το φοιτητικό κίνημα, σε αντιπαράθεση με όλα σχεδόν τα συνδικαλιστικά όργανα, όντας πραγματική μειοψηφία στην κοινωνία, η πρώην υπουργός ψήφισε πραξικοπηματικά έναν νόμο-ταφόπλακα σε ότι θεωρούμε δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο που θα μπορούσε να εξασφαλίσει μια αξιοπρέπεια στο μέλλον της νεολαίας. Αμέσως ένα πανελλαδικό, πολυσυλλεκτικό, πανεκπαιδευτικό κίνημα ξεκίνησε σε όλες τις σχολές με όλα τα κομμάτια της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης μέσα (με πρωταγωνιστές φυσικά τους φοιτητές). Οι καταλήψεις και οι ασταμάτητες κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, ήταν αρκετές για να παγώσουν τουλάχιστον προς το παρόν, κάθε απόπειρα εφαρμογής αυτού του καταστροφικού νόμου.

o Η προσπάθεια εκλογών των αντιδραστικών «συμβουλίων διοίκησης» με τον πρύτανη-manager, παρά το γεγονός του εκβιαστικού της ημερομηνίας, στα περισσότερα ιδρύματα ματαιώθηκαν συντριπτικά, αποδεικνύοντας ποιός είναι πλειοψηφία στο πανεπιστήμιο
o Οι οργανωτικές επιτροπές που θα διοργάνωναν τις εκλογές, μετά από συνεχόμενες παραιτήσεις καθηγητών ερήμωσαν. Άλλωστε ήταν πλήρως διορισμένες από το υπουργείο, χωρίς την έγκριση κανενός οργάνου.
o Οι προσπάθειες για μαζικό εκδιωγμό των εργαζομένων είτε μέσω απολύσεων, είτε με καθεστώς εφεδρείας (ακόμη και αν προχώρησε σε ένα βαθμό), συνάντησε σθεναρή αντίσταση και αλληλεγγύη από όλους.
o Οι συγχωνεύσεως και το κλείσιμο μεγάλων ιδρυμάτων, που θα μείωνε την πρόσβαση των νέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει υλοποιηθεί σε ελάχιστο βαθμό.
o Απέναντι στον ιδεολογικό εκβιασμό του μνημονίου, της λογικής της αγοράς και του αυταρχισμού το φοιτητικό κίνημα στέκεται ακλόνητο.  

Σήμερα η υπουργός ενεργοποίησε την πιο ύπουλη μέθοδο εξαναγκασμού των ΑΕΙ, μέθοδο συμμόρφωσης στις επιθυμίες της, την υποχρηματοδότηση. Ήδη η κρατική επιχορήγηση τείνει να εξαλειφθεί εξολοκλήρου, η σίτιση και η στέγαση απειλούνται ολοκληρωτικά και το ίδρυμα μας, το ΕΜΠ, μπήκε στο «κούρεμα» του PSI και φτώχυνε σημαντικά! Ο αγώνας διαρκείας θα πρέπει να συνεχιστεί με κάθε μέσο!


Ο νέος υπουργός Παιδείας και τα καθήκοντα του φοιτητικού κινήματος
4) Οι κυβερνήσεις Παπανδρεόυ-Παπαδήμου συναντήσανε πραγματικά εμπόδια στην υλοποίηση του νόμου για τα πανεπιστήμια. Ένας νόμος που παρά την εικονική πλειοψηφία της βουλής, ποτέ δεν έγινε  αποδεκτός για την πλειοψηφία των φοιτητών. Το φοιτητικό κίνημα σταμάτησε σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια και τα χρονοδιαγράμματα τους. Το λαϊκό κίνημα ξεφτίλισε την υπουργό του Μνημονίου, είτε στις κινητοποιήσεις του, είτε στις παρελάσεις κλπ Ακριβώς εδώ έρχεται ο ανασχηματισμός και ο νέος υπουργός Παιδείας, ο Γιώργος Μπαμπινιώτης. Ας μη βιαστεί κανείς πως ο συγκεκριμένος έχει θετικές περγαμηνές επειδή είναι απλώς εγνωσμένος πανεπιστημιακός με εύχρηστο λεξικό. Ο κ. Μπαμπινιώτης έχει εκφράσει επανειλημμένα τις αναχρονιστικές απόψεις του τόσο για την εκπαίδευση, όσο και για την ..επιστροφή στην καθαρεύουσα! Είναι αλήθεια άλλωστε πως από τώρα, δια μέσω τις πολυάριθμες δημόσιες παρεμβάσεις του, μοιράζεται το ίδιο όραμα για το «Νέο σχολείο» με αυτό της προκατόχου του. Το «Νέο σχολείο» θα έχει εξετάσεις κατά τη διάρκεια και των τριών τάξεων, καθοριστικές για τον βαθμό εισαγωγής, όπου οι μαθητές θα εξετάζονται συνολικά σε περισσότερα από 30 μαθήματα!

5) Τι άλλο βιογραφικό έχει όμως ο νέος υπουργός; Φαίνεται πως ο τραπεζίτης Λ. Παπαδήμος ξέρει να ανταμείβει όσους δουλεύουν πιστά για να μη μείνει τίποτε όρθιο από πλευράς κατακτήσεων του λαού και της νεολαίας. Σύμφωνα με το τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας, που έφερε στο φως της δημοσιότητας λίγους μήνες πριν το wikileaks, ο Γ. Μπαμπινιώτης έδινε ραπόρτο και ζητούσε τη βοήθεια της αμερικανικής πλευράς για την προώθηση της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Μεταξύ πολλών άλλων “ενημέρωνε” για την υπερπολιτικοποίηση της σπουδάζουσας νεολαίας που αποτελεί συνέχεια της αντιδικτατορικής πάλης και προκαλεί αναστάτωση στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα! Έκανε έντονες αναφορές υπέρ της κατάργησης του ασύλου και υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενώ συμφωνεί με την εκτίμηση ότι η ανατροπή των συσχετισμών στην ΠΟΣΔΕΠ (προς όφελος των αντικινηματικών και υπέρ της αναδιάρθρωσης δυνάμεων) ανοίγει το δρόμο για επιτάχυνση των αντιδραστικών τομών. Η Πρεσβεία δείχνει να ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από το πανεκπαιδευτικό μέτωπο της αγωνιστικής έκρηξης του ’06 – ’07 και οι πρόθυμοι τύπου Μπαμπινιώτη σπεύδουν να πάρουν τα μέτρα τους να μην ξαναενοχληθεί ο κ. Πρέσβης..

6) Φυσικά ένας ανασχηματισμός δεν είναι τίποτα, αφού δεν έχει και ούτε ποτέ είχε σημασία τα πρόσωπα της πολιτικής, αλλά η ίδια η πολιτική κατεύθυνση στην οποία παίρνουν οι ίδιοι μέρος. Και σήμερα άλλωστε είναι πια γνωστό: στην επίσημη πολιτική σκηνή τα κόμματα της συγκυβέρνησης αποτελούν τα κόμματα του κεφαλαίου, των μνημονίων και της καταδίκης του λαού μας. Ευχόμαστε την ίδια τύχη καρατόμησης να έχει ξανά και η Άννα Διαμαντοπούλου, και ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος υπουργός αυτής της λαομίσητης συγκυβέρνησης. Το κίνημα θα πει την τελευταία λέξη!
 

a

a

ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


ATTACK: Πρωτοβουλία ανέργων/επισφαλώς εργαζομένων!

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών: εργαζόμενοι/άνεργοι μηχανικοί