Οι φετινές φοιτητικές εκλογές...

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

...έλαβαν χώρα την επαύριο μιας πλούσιας πολιτικά και κινηματικά χρονιάς. Η μεγαλειώδης εξέγερση του Δεκέμβρη που τόσο πολύ συντάραξε ολόκληρη την κοινωνία, έδειξε ότι η νεολαία δε έμεινε και δε θα μείνει αμήχανη και απαθής απέναντι στο μέλλον που προδιαγράφεται για την ίδια. Οι μηδαμινές προσδοκίες, η εργασιακή ανασφάλεια, η προσπάθεια απαξίωσης και αναίρεσης οποιουδήποτε συλλογικού κεκτημένου και δικαιώματος των εργαζόμενων και της νεολαίας, βρήκε και θα συνεχίσει να βρίσκει την απάντησή της στις νικηφόρες κοινωνικές συγκρούσεις στο δρόμο που χάραξαν και όλες οι φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων...

...Αυτό ήταν που πάνω από όλα τρόμαξε τις καθεστωτικές παρατάξεις, δηλαδή το ενδεχόμενο οι φοιτητικές εκλογές να διεξαχθούν σε ενεργό πολιτικά χρόνο για τους φοιτητικούς συλλόγους κοντά δηλαδή στα παραπάνω κινηματικά γεγονότα. Αυτό θα αποτελούσε εμπόδιο στο σχεδιασμό τόσο της ΠΑΣΠ όσο και της ΔΑΠ που θέλανε οι φοιτητικές εκλογές να γίνουν σε ένα πεδίο αποτύπωσης κοινοβουλευτικών συσχετισμών, που θα δρομολογεί μια κατάσταση ομαλότητας. Για αυτό και η επιλογή τους για εκλογές σε πολιτικά νεκρό χρόνο, μακριά από οποιαδήποτε κινητοποίηση αποτέλεσε μία προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και της ίδιας της μάχης των φοιτητικών εκλογών (σημείωση: είναι η πρώτη φορά που φοιτητικές εκλογές διεξάγονται τόσο αργά στα μέσα του Μάη)

Παρόλα αυτά θεωρούμε ότι τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών μας δίνουν περιθώριο να εξάγουμε μία σειρά από συμπεράσματα ειδικά για την σχολή μας.

Αρχικά κοιτάζοντας κάποιος τα φετινά αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών το πρώτο πράγμα που αντικειμενικά διαπιστώνει είναι η αύξηση του ποσοστού της αποχής, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι ήταν σωστή από πλευράς της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ η επιλογή να μεταθέσουν την ημερομηνία των εκλογών ώστε η διαδικασία να αποστειρωθεί από τα όποια πολιτικά ερωτήματα.

ΕΑΑΚ: Όσον αφορά τα σχήματα των εαακ και ειδικά την Aνεξάρτητη Aριστερή Παρέμβαση στη σχολή μας, κατάφεραν να διατηρήσουν και να ανεβάσουν τα ποσοστά τους κόντρα σε κάθε λογική εκλογικών μηχανισμών. Σε μια ιδιαίτερα οξυμένη πολιτικά χρονιά όπου μία σειρά από ερωτήματα μπήκαν στους φοιτητικούς συλλόγους (λίστα συγγραμμάτων, ΚΕΣ, εφαρμογή του νόμου πλαίσιο μέσω εξεταστικών και εξαμήνων, κρατική δολοφονία μαθητή), τα εαακ κατάφεραν να ορίσουν εκείνο το πολιτικό σχέδιο εντός των φοιτητικών συλλόγων, αντιπαράθεσης με όλες τις πτυχές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, με αποτέλεσμα τώρα να μιλάμε από καλύτερες θέσεις μάχης. Το πάγωμα της κοινοτικής οδηγίας για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στα κολέγια, καθώς και η διασφάλιση τεσσάρων εβδομάδων εξεταστικής και η διανομή όλων των απαραίτητων συγγραμμάτων, κόντρα σε όποια λογική βάζει ο νέος νόμος πλαίσιο, ήταν κάποια από τα αποτελέσματα του σχεδίου των σχημάτων της εαακ που υλοποιήθηκε όλη τη φετινή χρονιά. Η δημοκρατικότητα των αποφάσεων μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, η συντονισμένη παρέμβαση των συλλόγων σε τμήματα και συγκλήτους, καθώς και οι κινηματικές πρακτικές κεντρικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση και τις επιλογές της, απέδειξαν με τον πιο έντονο τρόπο ποιος πραγματικά είναι ο μόνος δρόμος υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των κεκτημένων μας, πράγμα που αποτυπώθηκε και στη μάχη των φοιτητικών εκλογών.

Εγκέλαδος-ΑΡΕΝ: Η αδυναμία της ΑΡΕΝ να ορίσει ένα διακριτό πολιτικό στίγμα εντός της φοιτητικής αριστεράς ανέκοψε της τάσεις ανόδου και οδήγησε σε πτώση της (συγκεντρωτικά πτώση γύρω στη μισή μονάδα και σε απόλυτο αριθμό ψήφων το ¼ της περσινής εκλογικής της δύναμης). Η πολιτική τοποθέτηση της ΑΡΕΝ- όταν δεν κρυβόταν πίσω από το πολιτικό σχέδιο των εαακ -ήταν αντιφατική και πολλές φορές εξόχως προβληματική. Η στάση της απέναντι στην προσπάθεια εφαρμογής της λίστας συγγραμμάτων, η απουσία τοποθέτησης από τα ζητήματα που αφορούσαν τη σχολή όλο το προηγούμενο διάστημα και τέλος η απαράδεκτη στάση που κράτησε όσον αφορά το ζήτημα της αλλαγής των εξετάσεων για άδεια άσκησης επαγγέλματος στο ΤΕΕ, είναι ενδεικτικά της πολιτικής της ταλάντευσης όλο το τελευταίο διάστημα που στο φόντο μιας περιόδου που το ρεύμα “Τσίπρα” αρχίζει να ξεθωριάζει εντός της νεολαίας, οδήγησε στην απομείωση της πολιτικής της επιρροής εντός των φοιτητικών συλλόγων, γεγονός που αποτυπώθηκε και στις εκλογές.



ΠΚΣ: η συγκεκριμένη παράταξη αποτέλεσε το μεγάλο χαμένο των φετινών φοιτητικών εκλογών, όχι μόνο στη σχολή μας (που πέφτει τα τελευταία χρόνια συνεχώς), αλλά και πανελλαδικά. Είναι εμφανές ότι στο εκλογικό της αποτέλεσμα καταγράφηκε το κόστος της στάσης νομιμοφροσύνης και καταγγελίας των κοινωνικών εκρήξεων, αλλά και η ακόμη μεγαλύτερη στροφή της στην αυτοαναφορικότητα. Είναι σαφές ότι σε μία περίοδο που το πολιτικό και ιδεολογικό ρήγμα βαθαίνει εντός της νεολαίας ολοένα και περισσότερο, ο συντηρητισμός, η ηττοπάθεια και τελικά μια πολιτική πρόταση που στοχεύει μόνο στην κομματική οικοδόμηση και όχι στην υπεράσπιση των συμφερόντων της νεολαίας, αδυνατεί να συσπειρώσει πλειοψηφικά κομμάτια φοιτητών από πίσω της.

ΠΑΣΠ: παρά το γεγονός ότι αντικειμενικά η συγκυρία των εκλογών ευνοούσε την ΠΑΣΠ λόγω κεντρικού πολιτικού σκηνικού, αυτό δεν κατάφερε να αποτυπωθεί και στη σχολή μας. Η θεαματική πτώση της ΠΑΣΠ, τόσο πέρυσι όσο και φέτος, δείχνει τα όρια μιας πολιτικής γραμμής που εδώ και τόσα χρόνια εξυπηρετεί η ΠΑΣΠ στη σχολής μας. Η “αριστερίζουσα” φρασεολογία της μόνο σε επίπεδο επικοινωνιακού διαχωρισμού της από τη ΔΑΠ, δεν κατάφερε να πείσει τους φοιτητές ότι η συγκεκριμένη παράταξη λέει και κάνει κάτι διαφορετικό από τη ΔΑΠ. Η συμμετοχή της σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανεπιθύμητων -για τους φοιτητές- αλλαγών στη σχολή μας (αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών, εξεταστικές περίοδοι), η δουλική στάση της απέναντι στην πρόεδρο, ο κενός περιεχομένου λαϊκισμός της (πρακτική άσκηση), αλλά και η μη συμμετοχή και πολεμική της σε όποιον κινητοποιείται συλλογικά, το μόνο που κατάφερε ήταν να πείσει τους φοιτητές για την πλήρη σύμπλευση της με την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Απέδειξε ότι ο ρόλος που επιτελεί μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι αυτός της προώθησης των κυρίαρχων επιλογών των εκάστοτε κυβερνήσεων, άλλοτε με τόνο συμπολιτευτικό (όταν κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ) και άλλοτε με τόνο αντιπολιτευτικό (τώρα που κυβέρνηση είναι η ΝΔ).

ΔΑΠ: δυστυχώς είναι πλέον ολοφάνερο ότι η μηχανισμοί της ΔΑΠ στη σχολή μας κινητοποιήθηκαν στο ακέραιο. Παρά τη γενική κατακραυγή προς την κυβέρνηση και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, η ΔΑΠ ποντάροντας στην αρχή της “χαλαρής-κοινωνικής” ψήφου κατάφερε να διατηρήσει τα ποσοστά της. Βέβαια αυτοαναιρείται την αμέσως επόμενη ημέρα των φοιτητικών εκλογών, όταν κεντρικά στελέχη της κυβέρνησης έσπευσαν να δηλώσουν ότι η ΝΔ σάρκωσε στις φοιτητικές εκλογές στέλνοντας μήνυμα σύμπλευσης με τις επιλογές του υπουργείου.. Είναι λοιπόν σαφές τι σημαίνει ψήφος στη ΔΑΠ πέρα και έξω από το τι η ίδια λέει. Τάζει μαθήματα, σημειώσεις, πάρτυ κλπ στο όνομα μίας χαλαρής (το ξαναλέμε) ψήφου, ώστε να δείξει προς τα έξω στην κοινωνία ότι η νεολαία στρατεύεται μαζί της, νομιμοποιώντας έτσι την κυβέρνηση να προχωρήσει τις αλλαγές που καιρό ετοιμάζει. Εμείς λέμε ότι η ψήφος στη ΔΑΠ είναι επικίνδυνη ψήφος και όπως φάνηκε και από τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερες τομές εντός των φοιτητικών συλλόγων για να μπορέσει να καταγραφεί και με έναν πιο μόνιμο τρόπο η αριστερή στροφή που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια εντός της νεολαίας. Εμείς όλο το επόμενο διάστημα σαν σχήμα της εαακ θα προσπαθήσουμε με μεγαλύτερο πείσμα να απομονώσουμε την οπισθοδρόμηση που η ΔΑΠ πρεσβεύει: τη λογική τις απαξίωσης των συλλογικών κεκτημένων, τη λογική του ατομικού δρόμου, τη λογική των πελατειακών σχέσεων, τη λογική τελικά που θέλει να συμπιέσει ακόμα περισσότερο την εργασιακή προοπτική και τη ζωή μας. Η πολιτική απομείωση της ΔΑΠ είναι πολιτικό σχέδιο που χρειάζεται συστράτευση και δυναμική παρουσία στην καθημερινότητα στις σχολές, στις μεγάλες στιγμές των μαχών της νεολαίας και των εργαζομένων. Συνάδελφοι της ΔΑΠ είστε και θα είστε υπόλογοι στις γενικές συνελεύσεις του συλλόγου μας για οποιαδήποτε επιλογή θα πάρετε αντιπαραθετική με τα συμφέροντα και τα δικαιώματά μας..

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Για τους θρασύδειλους τραμπουκισμούς της ΚΝΕ στους Ηλ/Μηχ Πάτρας

Το πρωί της Δευτέρας 18/5 στο Τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, χωρίς προσχήματα 80 και πλέον μέλη της ΚΝΕ από όλο το Πανεπιστήμιο της Πάτρας επιτέθηκαν με συμμορίτικο και τραμπούκικο τρόπο σε μέλη των σχημάτων της Ε.Α.Α.Κ., με αποτέλεσμα 3 φοιτητές μέλη της Ε.Α.Α.Κ. να βρεθούν στο νοσοκομείο, με τον ένα σε σοβαρό κίνδυνο. Τα χέρια που σηκώθηκαν το πρωί στους Ηλεκτρολόγους, οι κλωτσιές σε πεσμένα μέλη της Ε.Α.Α.Κ. είχαν σκόπο να στείλουν ανθρώπους στο νοσοκομείο. Χτυπώντας με τον πιο τραμπούκικο και πραγματικά δολοφονικό τρόπο, όποιον βρισκόταν μπροστά τους (έφτασαν στο σημείο να χτυπήσουν διερχόμενες φοιτήτριες και καθηγητή!), απαιτούσαν την απομάκρυνση οποιουδήποτε ΕΑΑΚίτη ή και φίλα προσκείμενου φοιτητή στην ΕΑΑΚ από το κτίριο των Ηλεκτρολόγων αντιλαμβανόμενοι με αυτόν τον τρόπο την πολιτική, οδηγώντας τελικά σε απαξίωση του ίδιου του συλλόγου και των διαδικασιών του.

Η πρακτική αυτή δεν ανήκει ούτε στην Χρυσή Αυγή, ούτε σε κάποια άλλη παρακρατική συμμορία παρ’ ότι μοιάζουν επικίνδυνα. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι συμμορίες στοχοποιούν περισσότερο από όλους αγωνιστές και σχήματα της Ε.Α.Α.Κ. Η πρακτική αυτή ανήκει στην ΚΝΕ που αποδεικνύει με αυτή την πρακτική της πόσο σχέση έχει με το ήθος της αριστεράς και πόσο πολύ σχέση έχει με το οπαδιλίκι και τις πρακτικές των παλιών και νέων διωκτών του εργατικού και αριστερού κινήματος. Πρακτικές συμμορίας σαν και αυτή ρίχνουν νερό στο μύλο όσων δυσφημούν και αμαυρώνουν το άσυλο. Ρίχνουν νερό στο μύλο της κυβέρνησης και του ΠαΣοΚ γιατί αντί να βλέπουν τον εχθρό τους σε αυτούς, επιλέγουν να επιτίθενται σε αγωνιστές της ΕΑΑΚ και του φοιτητικού κινήματος.

Η κίνησή αυτή έχει γίνει ξανά: Έγινε στην τραμπούκικη επίθεση της ΚΝΕ στους φοιτητικούς συλλόγους στο Πολυτεχνείο του 2005. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι η ΚΝΕ επιλέγει σήμερα να χτυπήσει τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ., που χρόνια τώρα βάζουν μια κινηματική και αγωνιστική κατεύθυνση στους φοιτητικούς συλλόγους, προωθώντας τις ανάγκες και τα συμφέροντα των φοιτητών. Είναι αυτή η χρεοκωπημένη αντίληψή για την αριστερά, μια αντίληψη στην οποία οι φοιτητές γύρισαν την πλάτη στις τελευταίες φοιτητικές εκλογές με τον πιο καθαρό τρόπο σημειώνοντας πτώση πάνω από 1,5%. Όποιο κίνημα δεν μεταφέρεται αυτόματα και στην κάλπη σε -ψήφο στο ΚΚΕ- είναι και επικίνδυνο για τους ίδιους. Κατά τη γνώμη τους, μόνο η δική τους οργανωτική ανάπτυξη και εκλογική καταγραφή θα σημαίνει αναζωογόνηση για το κίνημα.

Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συμμορίτικες πρακτικές δεν μετριάζουν καθόλου το γεγονός ότι η ΠΚΣ είναι ο μεγάλος χαμένος των φοιτητικών εκλογών. Και αυτό είναι αποτέλεσμα του ότι η γραμμή της ηττοπάθειας, της περιχαράκωσης και της καταγγελίας των αγώνων, που κορυφώθηκε τον Δεκέμβρη, δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική και ριζοσπαστική διέξοδο για την νεολαία.
Η αριστερά που τα τελευταία χρόνια δέχεται συνεχώς συγχαρητήρια από την κυβέρνηση (τα ‘’μπράβο’’ του Στυλιανίδη μαζί με τα ‘’μπράβο’’ του Καραμανλή τον Δεκέμβρη και το κάλεσμα ακροδεξιών φυλλάδων για ‘’σώσει την νομιμότητα’’ το ΚΚΕ) είναι η ίδια με την αριστερά που πιστεύει ότι οι αγώνες δεν μπορούν να φέρουν νίκες, είναι η ίδια η αριστερά που αντί να στέκεται πλάι στους αγώνες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας, προσπαθεί να τα εξαργυρώσει στην κάλπη και στην κομματική άνοδο.

Η μόνη διέξοδος για τους φοιτητικούς συλλόγους είναι να γυρίσουν την πλάτη σε όσους κάνουν σήμερα πολιτική με όρους συμμορίας. Να γυρίσουν απαξιωτικά την πλάτη σε όσους αμαυρώνουν την ίδια την αριστερά με τη λογική και την πρακτική τους. Να παλέψουν μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, μέσα από την ισχυροποίηση των συλλογικών τους διαδικασιών για τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους, να δώσουν την μάχη μέχρι την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης ΠαΣοΚ ΕΕ και των εκφραστών της σε εκπαίδευση και εργασία.

Η άλλη αριστερά που έχει ανάγκη η εποχή μας, η εποχή της οικονομικής κρίσης αλλά και των εκρηκτικών δυνατοτήτων που έδειξε ο Δεκέμβρης και τα κινήματα των τελευταίων χρόνων απέχει πολύ από τραμπούκικους ΨΕΥΤΟηγεμονισμούς, από συμμορίες και από μαφιόζικες επιθέσεις. Βρίσκεται και γεννιέται στους δρόμους, στους αγώνες, στις νίκες του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας.


Ε.Α.Α.Κ. Πάτρας
Σε ΑΕΙ κ’ ΤΕΙ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ....559

ΠΑΣΠ...........308

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΕΑΑΚ...........134

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ-ΑΡΕΝ.........134

ΠΚΣ............102

ΠΟΡΕΙΑ........14

ΛΕΥΚΑ..........16

ΑΚΥΡΑ..........46

----
ΣΥΝΟΛΟ 1313

Εκλογές 2009: Οι παρατάξεις φόρεσαν τα χρώματα του πολέμου! Να φορέσουμε τα χρώματα που επιτάσσουν οι ανάγκες μας…

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

για τη φοιτητική μας καθημερινότητα και το εργασιακό μας μέλλον!

Οι φοιτητικές εκλογές για μας:

- Δεν αποτελούν μια διαδικασία προσωπικών και πελατειακών σχέσεων, γλειψίματος και χειραψιών

- Δεν αποτελούν μια μάχη εκλογικών επιτελείων, μηχανισμών και εκλογικής εξαργύρωσης των κινημάτων.

- Δεν αποτελούν μια διαδικασία απολίτικη, μακριά από τα επίδικα της συγκυρίας, ούτε μια διαδικασία αποκομμένη από τις διεκδικήσεις, τους αγώνες και τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος όλη τη χρονιά που μας πέρασε.
________________________________________

Αποτελούν μια διαδικασία βαθιά πολιτική, ένα πεδίο έκφρασης των διαφορετικών και αντικρουόμενων πολιτικών θέσεων και επιλογών.

Αποτελούν μια στιγμή του φοιτητικού κινήματος, μια στιγμή όπου καταγράφονται εκείνα τα μπλοκ μέσα στις σχολές που όλο το προηγούμενο διάστημα εναντιώνονταν στις κυβερνητικές επιδιώξεις και προάσπιζαν τα φοιτητικά δικαιώματα και κεκτημένα.
Εκείνα τα μπλοκ που δεν πείθονται ούτε από τις καθεστωτικές λογικές και το δρόμο του βολέματος, του αποπροσανατολισμού και της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, ούτε από τις αυτοαναφορικές πρακτικές που θέλουν ένα κίνημα εγκλωβισμένο και ακίνδυνο, ούτε από τις καιροσκοπικές λογικές του μισού δρόμου, της ενσωμάτωσης και της εξαργύρωσης των κινημάτων.

Αποτελούν μια στιγμή συμπύκνωσης των διεκδικήσεων και των αγώνων που εκφράζονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, μέσα από τις ανώτερες διαδικασίες του φοιτητικού συλλόγου, τις Γενικές Συνελεύσεις και τις κινηματικές διαδικασίες, μια στιγμή καταδίκης των πολιτικών που ώθησαν τη νεολαία τα τελευταία χρόνια να βγει στο δρόμο και να διεκδικήσει τη ζωή της!
________________________________________

Για μας ως Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση και σχήμα της ΕΑΑΚ, είναι σημαντικό, με αφορμή τις επικείμενες εκλογές και την προσπάθεια μετατροπής τους σε ένα απολίτικο ψηφοθηρικό πανηγύρι, να εκφράσουμε τις θέσεις μας και να προβάλλουμε τις διεκδικήσεις μας, που παλέψαμε στο φοιτητικό σύλλογο, μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των γενικών συνελεύσεων καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς:


☻ Απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης και των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ μέσα στις σχολές:
Στην κατεύθυνση της επιχειρηματικής-ανταποδοτικής λειτουργίας, της εντατικοποίησης, της πειθάρχησης και του αυταρχισμού.

• Ιδιωτικά πανεπιστήμια, αναγνώριση των ΚΕΣ, αξιολόγηση, 2 κύκλοι σπουδών, νέος Νόμος Πλαίσιο (1 και μοναδικό σύγγραμμα, 3βδομάδες εξεταστική, επιχειρησιακά προγράμματα, manager, πειθαρχικά συμβούλια..)
• Καταπάτηση του ασύλου, καταστολή δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων (κρατική δολοφονία Αλέξη, Κούνεβα)
• Εργασιακή ανασφάλεια, ανεργία, ελαστικές σχέσεις εργασίας, αντιασφαλιστικοί νόμοι
• Απαξίωση πτυχίων, αποσύνδεση επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων, αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών στην κατεύθυνση ειδίκευσης και 2 κύκλων, πιστωτικές μονάδες.
• Υποβάθμιση φοιτητικής μέριμνας-παροχών, κατάργηση δωρεάν σίτισης-στέγασης



☺ Προτάξαμε τη δική μας λογική για το πανεπιστήμιο:

◙ Μέσα από τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων καταφέραμε, συνολικά σαν ΕΑΑΚ ΕΜΠ, μετά από μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στη Σύγκλητο, να μπλοκάρουμε την εφαρμογή της διάταξης για τα συγγράμματα που μιλούσε για υποχρεωτική συμπλήρωση λίστας και για ένα και μόνο σύγγραμμα ,με ταυτόχρονη κατάργηση των παν/κων εκδόσεων. Έτσι, έμεινε μια μεταβατική διάταξη για τη λίστα,, όπου όλοι οι φοιτητές παίρνουν όλα τα απαραίτητα βιβλία και σημειώσεις για κάθε μάθημα, ανεξάρτητα από το αν έχουν συμπληρώσει λίστα ή όχι.

◙ Εξασφαλίσαμε μέσα από πίεση στην πρυτανεία , κονδύλι για το βιβλίο της Ενεργειακής Τεχνολογίας που είχε κοπεί λόγω της εφαρμογής της λίστας.

◙ Μπλοκάραμε την εφαρμογή της πτυχής του νέου Νόμου Πλαίσιο για την καθολική ψηφοφορία, προασπίζοντας τα αιτήματα των φοιτητικών κινημάτων.

◙ Με παράσταση διαμαρτυρίας στη Διοικούσα επιτροπή του ΤΕΕ, συνολικά σαν ΕΑΑΚ αλλά και με απόφαση συλλόγου, αντιταχθήκαμε στην κατεύθυνση για σκλήρυνση των εξετάσεων για την άδεια άσκησης επαγγέλματος των μηχανικών, παγώνοντας σε πρώτο πλάνο το ζήτημα και παίρνοντας δεσμεύσεις.

◙ Διεκδικήσαμε καλύτερους όρους φοίτησης μέσα στη σχολή και αντιταχθήκαμε σε οποιαδήποτε αυθαιρεσία από μεριάς καθηγητών (υποχρεωτικές πρόοδοι, απουσίες, μαζικά κοψίματα, «ύποπτοι» αντιγραφής, στο τεχνικό σχέδιο, FORTRAN, Εδαφομηχανική 2, λιμενικά έργα).

◙ Μέσα από πίεση και παραστάσεις διαμαρτυρίας στο τμήμα καθηγητών και τη Σύγκλητο πετύχαμε τη διενέργεια όλων των εξεταστικών με διάρκεια 4 εβδομάδων, χωρίς αύξηση της διάρκειας του εξαμήνου, ενάντια στο ρεβανσισμό των καθηγητών και την εντατικοποίηση των σπουδών.

◙ Για τη λήψη αποφάσεων πάνω στα ζητήματα της σχολής και της συγκυρίας προτάξαμε, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη και των κινημάτων των προηγούμενων χρόνων, τις αμεσοδημοκρατικές Γενικές Συνελεύσεις, ενάντια στη λογική των «εκπροσώπων» και του κουκουλώματος. Για μας ο μόνος αρμόδιος να αποφασίζει στη σχολή είναι οι ίδιοι οι φοιτητές και οι συλλογικές τους διαδικασίες.

◙ Χωρίς να έχουμε καμία αυταπάτη για τη συνδιαχείρηση στα όργανα και στις λειτουργίες του πανεπιστημίου, σα σχήμα, αλλά και σαν ΕΑΑΚ συνολικότερα, είμαστε η μόνη δύναμη μέσα στα πανεπιστήμια που αντί να λειτουργεί με τη λογική των ορισμένων από τις εκλογές και «πεφωτισμένων εκπροσώπων», όπως όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις, προτάσσει τις μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας σε τμήματα και συγκλήτους από τους φοιτητές σαν απάντηση στα προβλήματα που προκύπτουν. Δεν ψηφίζουμε αυριανές διοικήσεις πανεπιστημίων (πρυτάνεις, προέδρους..) που είναι μακριά, πέρα, και τις περισσότερες φορές, ενάντια στους φοιτητές, ούτε συμμετέχουμε στο εκλογικό παιχνίδι συμφερόντων μεταξύ αυτών και των άλλων παρατάξεων.



Είμαστε σχήμα της ΕΑΑΚ γιατί:
Τα σχήματα της ΕΑΑΚ αποτελούν εκείνη τη συνιστώσα εντός του ελληνικού πανεπιστημίου που 18 χρόνια τώρα παλεύει για την ενίσχυση των αγώνων, προτάσσοντας τον αγώνα διαρκείας, για ένα φοιτητικό κίνημα ανατρεπτικό και αμεσοδημοκρατικό, που θα μπορεί να πετυχαίνει νίκες στο σήμερα. Είναι αυτά που πρωτοστάτησαν στα φοιτητικά κινήματα των τελευταίων δύο δεκαετιών, με αποκορύφωμα το φοιτητικό κίνημα του 2006-2007 και την εξέγερση του Δεκέμβρη και έλεγαν και έκαναν την ανατροπή στην πράξη! Είναι η Αριστερά που δεν ενσωματώνεται και που δεν τρέφει διαχειριστικές αυταπάτες! Είναι η Αριστερά που δεν μνημονεύει τα κινήματα από φωτογραφίες του παρελθόντος, αλλά με τη συνεισφορά της σε αυτά και με την ίδια της την πείρα, προσπαθεί να σκιαγραφήσει και να χαράξει τα μεγάλα κινήματα του μέλλοντος!

________________________________________
Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας! Να προτάξουμε τη δική μας αντίληψη για το πανεπιστήμιο, αντίληψη που ξεκινά από τα αιτήματα των ίδιων των φοιτητών μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και τα κινήματα, και καθοδηγείται μόνο από τις ανάγκες των φοιτητών και της κοινωνίας. ΓΙΑΤΙ: ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ!
________________________________________

ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ... ...ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται σε μία κρίσιμη πολιτική περίοδο. Γίνονται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μίας κρίσης που έχει αρχίσει να γίνεται εμφανής σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Τα στρατόπεδα έχουν στηθεί: Από τη μία, η κυβέρνηση και το κεφάλαιο εξαπολύουν συνεχώς νέες επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας προσπαθώντας να φορτώσουν το βάρος της κρίσης στις πλάτες τους. Από την άλλη, οι κοινωνικοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και κυρίως ο εκρηκτικός Δεκέμβρης φέρνουν στην επιφάνεια την κοινωνική οργή που καιρό τώρα υπέβοσκε εξαιτίας της εντεινόμενης εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού και της καταστολής…. Σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο δεν πρέπει οι φοιτητικές εκλογές να γίνουν ένα πανηγυράκι μεταξύ των παρατάξεων. Η επόμενη μέρα των εκλογών δεν πρέπει να είναι η μέρα που η κυβέρνηση της ΝΔ θα επικαλείται περήφανη την ψήφο της σπουδάζουσας νεολαίας για να υπερασπιστεί την πολιτική της. Η επόμενη μέρα των εκλογών δεν πρέπει να είναι ούτε η μέρα που θα βρεθεί ενισχυμένη η αυριανή (και τόσο όμοια) κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, οι φοιτητικές εκλογές πρέπει να είναι μια πολιτική διαδικασία μέσω της οποίας θα σταλεί ένα μήνυμα καταδίκης απέναντι σε αυτούς που καθημερινά επιτίθενται στα δικαιώματα μας, που επιχειρούν να ευτελίσουν το δημόσιο πανεπιστήμιο και να το μετατρέψουν σε ιδιωτικό, που σπρώχνουν χιλιάδες στην ανεργία ή την «ελαστασφάλεια», που ουσιαστικά καταργούν το δικαίωμά μας να διαδηλώνουμε και να διεκδικούμε τα αυτονόητα, που φτάνουν ακόμα και να δολοφονήσουν εν ψυχρώ ένα μαθητή….


Η καταγγελία ωστόσο, είναι απαραίτητη αλλά δεν είναι και αρκετή. Το πολιτικό στίγμα που θα έπρεπε να δώσουν οι φοιτητικές εκλογές είναι αυτό της διάθεσης για ρήξη και ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής. Κάτι τέτοιο δε μπορεί να εκφραστεί μέσα από τη στήριξη των παρατάξεων της επίσημης Αριστεράς (ΠΚΣ, ΑΡΕΝ). Η πρώτη, αποτελεί την Αριστερά της διαμαρτυρίας, που δε μπορεί να δώσει διέξοδο μέσα από μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, που κρατά εχθρική στάση απέναντι σε κάθε αγωνιστικό ξέσπασμα που δεν ελέγχει (Δεκέμβρης, φοιτητικές κινητοποιήσεις τριών τελευταίων χρόνων) και που εν τέλει προβάλλει ως μοναδική λύση την εκλογική της ενδυνάμωση και την αλλαγή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Η δεύτερη, είναι η Αριστερά που «πατά σε δύο βάρκες»…. Αφενός υποστηρίζει τους αγώνες και τα κινήματα και αφετέρου παρουσιάζεται σαν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος αυτών, σαν υπεύθυνος εγγυητής των εξάρσεων και των υφέσεών τους. Η αριστερά που καταθέτει στη Βουλή έναν αντι-νόμο πλαίσιο, η αριστερά που με την ψηφοθηρική λογική της δεν διστάζει να στηρίξει πτυχές του ν.πλαίσιο που ακούγονται θελκτικές στα αυτιά των φοιτητών (καθολική ψηφοφορία), η αριστερά που προτείνει «ψήφο στα 16» την ώρα που οι μαθητές βγαίνουν στο δρόμο εξοργισμένοι, η αριστερά που συζητά τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και συντάσσεται με την ηγεσία της ΓΣΕΕ ακυρώνοντας ή μισό-πραγματοποιώντας απεργιακές πορείες (όπως φέτος στις 10 Δεκέμβρη και στην Πρωτομαγιά), είναι μια αριστερά ενσωματώσιμη. Μια αριστερά που τρέφει αυταπάτες για μια πιο ¨ανθρώπινη¨ διαχείριση ενός βάρβαρου συστήματος.


Με ποια Αριστερά είμαστε λοιπόν?

Η ΕΑΑΚ αποτελεί την αντίρροπη δύναμη στο δίδυμο ΔΑΠ-ΠΑΣΠ μέσα στα πανεπιστήμια τόσο από άποψη πολιτικού λόγου όσο και από άποψη πρακτικών. Η ΕΑΑΚ είναι αυτή που προτάσσει τον αγώνα διαρκείας ως μοναδική απάντηση στο νόμο-πλαίσιο, τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό, τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων και την αναγνώριση των ΚΕΣ, την εντεινόμενη επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου. Η ΕΑΑΚ είναι αυτή που θέτει το ζήτημα της ανατροπής των παραπάνω νόμων αλλά και έρχεται συνολικά σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ. Παλεύει για ένα φοιτητικό κίνημα που θα αναπτύσσεται μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, με όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις. Για ένα φοιτητικό κίνημα που θα έχει το πολιτικό περιεχόμενο που το καθιστά επικίνδυνο και που θα ενώνει τη νεολαία με βάση την εργασιακή της προοπτική κόντρα στις συντεχνιακές λογικές και τους διαχωρισμούς (απόφοιτοι ¨πολλών ταχυτήτων¨) που της έχουν επιβάλει. Παράλληλα η ΕΑΑΚ είναι αυτή που δίνει καθημερινά τη μάχη μέσα στις σχολές, τις Συγκλήτους και τα τμήματα των καθηγητών για να μπλοκάρει την οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής της αντι-εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης (λίστες συγγραμμάτων, τετραετή επιχειρησιακά προγράμματα, χάσιμο εξεταστικών, πρυτανικές εκλογές, αλλαγές στο πρόγραμμα σπουδών…) και που υπερασπίζεται τα κεκτημένα του κινήματος στην πράξη. Είναι η ΕΑΑΚ αυτή που με κάθε τρόπο προασπίζεται το άσυλο ως εφαλτήριο αγώνων την ίδια στιγμή που αυτό έχει στοχοποιηθεί πλήρως σε μια κατεύθυνση καταπάτησης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος, στα πλαίσια της εντεινόμενης καταστολής.


Στήριξη της ΕΑΑΚ σημαίνει ενίσχυση των αγώνων της επόμενης μέρας για ένα ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα που θα μπορεί να πετυχαίνει νίκες. Ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει στήριξη του Δεκέμβρη των αντικυβερνητικών αγώνων και στις παρακαταθήκες που αυτός αφήνει για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Ψήφο όχι στους αγώνες-ενθύμια αλλά στην προοπτική τους στο σήμερα.


Ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει ενίσχυση της ριζοσπαστικής , αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις μεγάλες κοινωνικές μάχες που έρχονται . Εκείνης της αριστεράς που δεν τρέφει διαχειριστικές αυταπάτες. Που βλέπει ότι η διέξοδος βρίσκεται μέσα από την μαζική πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας και τη σύγκρουση με το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής. Ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει στήριξη της αριστεράς που προτάσσει το να πέσει η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής ,και απαιτεί να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο. Ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει ψήφος στην Αριστερά που έρχεται σε ρήξη με το σημερινό καταστροφικό σύστημα εκμετάλλευσης και η οποία μαθαίνοντας από τους αγώνες του παρελθόντος, αναζητά τις δυνατότητες του μέλλοντος χαράσσοντας τους δρόμους για τις επαναστάσεις της νέας εποχής…

ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ μια αναγκαία κριτική...

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Με αφορμή και όχι αιτία τις φοιτητικές εκλογές είναι αναγκαία μια κριτική στις φοιτητικές παρατάξεις, τόσο όσον αφορά τη δράση τους και την πολιτική τους για το κίνημα, όσο και για τη συμπεριφορά τους απέναντι στο φοιτητικό σύλλογο και τις διαδικασίες του. Μια κριτική που στόχο έχει την αναβάθμιση της πολιτικής κουβέντας στον ίδιο το σύλλογο, αλλά και τη διεξαγωγή συμπερασμάτων…

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ή αλλιώς «η υπεύθυνη δύναμη» των φοιτητών είναι ο επίσημος εκφραστής της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής των μεταρρυθμίσεων της ΝΔ. Πάντα πιστή στην πολιτική του κομματικού της φορέα για την εκπαίδευση, υποστηρίζει ένα πανεπιστήμιο υποταγμένο στις ανάγκες της αγοράς, ένα πανεπιστήμιο χωρίς δωρεάν βιβλία, χωρίς κρατική χρηματοδότηση, υπό την επιτήρηση ενός manager και κάτω από τον έλεγχο του ιδιωτικού κεφαλαίου. Ένα πανεπιστήμιο όπου οι φοιτητές θα βρίσκονται σε ένα συνεχές κυνήγι δεξιοτήτων και επανακαταρτίσεων, ακολουθώντας τον ατομικό δρόμο και ενισχύοντας τον ανταγωνισμό. Ένα πανεπιστήμιο αυταρχικό, με πειθαρχικά συμβούλια φοιτητών, με διαγραφές, εντατικοποιημένο, που κλείνει τα μάτια στην καθηγητική αυθαιρεσία -γιατί τα δικά της συμφέροντα εκφράζει- και που επιζητά την εφαρμογή του αντιδραστικού νέου Νόμου Πλαίσιο, που επιζητά την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και τη δημιουργία κολεγίων και ΚΕΣ. Προτείνει ένα πανεπιστήμιο μακριά από τους κοινωνικούς αγώνες, χωρίς άσυλο, χωρίς διενέργεια πολιτικού διαλόγου στο εσωτερικό του, με απονεκρωμένες τις συλλογικές διαδικασίες. Είναι αυτή η παράταξη που προσπαθεί με κάθε τρόπο να εμποδίσει τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων στις γενικές συνελεύσεις, γι' αυτό και τις σαμποτάρει και στέκεται μακριά και ενάντια στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Και αυτό το πετυχαίνει είτε μη συμμετέχοντας σε αυτές, είτε, όταν τα αγωνιστικά μπλοκ μαζικοποιούνται, επιστρατεύοντας όλη την τρομοκρατία για το χάσιμο εξεταστικών-εξαμήνων-μαθημάτων, χωρίς πολιτική αντιπαράθεση, μιας και δεν μπορεί να πείσει πάνω στις επιλογές της κυβέρνησής, καλώντας τους φοιτητές να ψηφίσουν πλαίσιο «Ανοιχτής σχολής» και μόνο! Παρά την πρώτη θέση της εκλογικά μέσα στα πανεπιστήμια, η ΔΑΠ ΝΔΦΚ ηττήθηκε πολιτικά στην πλειοψηφία των γενικών συνελεύσεων κατά τα 2 χρόνια φοιτητικού κινήματος ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που αυτή υποστηρίζει. Στην εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν εκείνη η παράταξη που στην κρατική δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου υποστήριξε την κυβέρνηση των δολοφόνων, και την καταστολή που δέχτηκαν χιλιάδες φοιτητές και μαθητές κατά τη διάρκεια της, ενώ μετά τη δολοφονία του Αλέξη δεν ερχόταν στις Γενικές Συνελεύσεις, αλλά καλούσε τους φοιτητές σε ταξίδια στην Αράχωβα και σε πάρτυ.

Η ΠΑΣΠ ή αλλιώς «δύναμη ανατροπής» (!?), είναι αυτή που προσπαθεί να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη! Δεν υπάρχουν αυταπάτες για την πολιτική και τις θέσεις της ΠΑΣΠ στην εκπαίδευση, καθώς ο πολιτικός της φορέας, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που πρωτοστάτησε στην προώθηση της αναδιάρθρωσης στο χώρο της εκπαίδευσης και το οποίο ως κυβέρνηση παλαιότερα, αλλά και σήμερα ως αντιπολίτευση, εναρμονίζεται πλήρως με τις επιθέσεις του κεφαλαίου ενάντια στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Σε μια περίοδο που η δυσαρέσκεια του κόσμου απέναντι στη ΝΔ εντείνεται, δεν υπάρχει κόστος για το ΠΑΣΟΚ να ασκήσει αντιπολίτευση και να καρπωθεί τη συσσωρευμένη αγανάκτηση. Το ΠΑΣΟΚ, είναι αυτό που πρώτο ξεκίνησε την κουβέντα για την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, που πρώτο ξεκίνησε την πολιτική της λιτότητας και της ανεργίας. Η ΠΑΣΠ από τη μια υπερασπίζεται διακηρυκτικά το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και από την άλλη προσπαθεί να διαχειριστεί πρώτη τις όποιες πτυχές εφαρμόζονται, όπως η “καλύτερη λειτουργία” της λίστας συγγραμμάτων. Είναι εκείνη η παράταξη που οραματίζεται ένα πανεπιστήμιο-κάτεργο για τους φοιτητές με συνεχείς προόδους και εργασίες. Είναι η παράταξη που συνομιλώντας μόνο με τη Μιμίκου και ορισμένους καθηγητές έφερε το θέμα της πρακτικής άσκησης, κατηγοριοποιώντας τους φοιτητές και καλώντας τους να δουλεύουνε ανασφάλιστοι, χωρίς μισθό, παίρνοντας θέσεις εργασίας από άλλους, ερχόμενη κόντρα στις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου. Είναι εκείνη η παράταξη που στο μεγαλειώδες φοιτητικό κίνημα του 2006-2007 και στην εξέγερση του Δεκέμβρη άνοιγε τις σχολές μαζί με τη ΔΑΠ, καταγγέλλοντας τις καταλήψεις. Είναι εκείνη η παράταξη που μέλη του πολιτικού της φορέα, έσπευσαν να καταγγείλουν την εξεγερμένη νεολαία του Δεκέμβρη και ήταν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εκείνος που καλούσε τους μαθητές και τους φοιτητές να γυρίσουν στα μαθήματά τους και να μην κατεβαίνουν στο δρόμο.

Αναλογιζόμενοι το πόσο κρίσιμη είναι η σημερινή περίοδος, και πόσο αναγκαίο είναι να ορθωθούν συλλογικές αντιστάσεις, καθ’ όλη τη διάρκεια και της φετινής χρονιάς προέκυψε μια ακόμα παράδοξη ‘αντίπαλος’ στην προσπάθεια για διεξαγωγή συλλογικών διαδικασιών και υποστήριξης αγωνιστικών κινητοποιήσεων, η ΠΚΣ.

Η ΠΚΣ, έχοντας επιλέξει, ιδίως μετά τα νικηφόρα φοιτητικά κινήματα του ’06 και ’07, το δρόμο της αυτοαναφορικότητας και της ολοκληρωτικής οριοθέτησης από κάθε τι διαφορετικό απ’ αυτήν, έφτασε το τελευταίο χρονικό διάστημα να διαφωνεί όχι απλά με ένα διαφορετικό σχεδιασμό για το φοιτητικό κίνημα που μπορεί να έχουν τα ΕΑΑΚ, αλλά και να μη στηρίζει τις προσπάθειες που γίνονται για την αναζωογόνηση των συλλογικών αντιστάσεων και διαδικασιών. Από την αρχή της χρονιάς είναι υπερβολικά πολλές οι φορές που δε στήριξε τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων, με τη δικαιολογία ότι στο πλαίσιο των δ.σ. πρέπει να μπαίνει η πολιτική της ανάλυση, ενώ η αντίθεσή της απέναντι στην εφαρμογή διατάξεων του Ν.Πλαίσιο (λίστες συγγραμμάτων) ήταν ανύπαρκτη. Η λογική της που χαρακτηρίζεται από την αδράνεια και την ηττοπάθεια, οδηγεί με τη σειρά της στην απουσία λήψης πρωτοβουλιών που να μπορούν να δίνουν στους αγώνες και τα κινήματα νικηφόρα προοπτική. Συνεχίζοντας να κυνηγάει φαντάσματα και να μιλά για συνωμοσιολογίες ενάντια στο μοναδικό αγωνιστικό Κ.Κ.Ε. και ΠΑΜΕ, δεν έκανε τίποτα άλλο αυτή τη χρονιά από κομματική προπαγάνδα. Ακολουθώντας, το γνωστό και περιχαρακωμένο δρόμο, δε μίλησε για κανέναν σχεδιασμό για το φοιτητικό κίνημα που να έχει προοπτικές νίκης το επόμενο διάστημα και αρκέστηκε στο να προπαγανδίζει μόνο τις κινητοποιήσεις του κομματικού της φορέα. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που διαφαίνεται αυτή η λογική, του ΚΚΕ και της ΠΚΣ και η θέση ότι προϋπόθεση για τη νίκη των κινημάτων είναι η εκλογική τους ενδυνάμωση (ισχυρό ΚΚΕ, ισχυρή ΠΚΣ). Αξιοσημείωτη ήταν και η στάση της ΠΚΣ κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη όπου στην πλειοψηφία των σχολών πανελλαδικά, και όπου μπορούσε, επέλεξε να μην μπει καν στις Γενικές Συνελεύσεις (μαζί με τη ΔΑΠ και τη ΠΑΣΠ), ενώ δε δίστασε να κρατήσει ίσες αποστάσεις απέναντι στους «προβοκάτορες κουκουλοφόρους» και τις δυνάμεις καταστολής.

Ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ-ΑΡΕΝ είναι η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο πανεπιστήμιο και όχι κάποιο Δίκτυο σχημάτων. Είναι η αριστερά που κοντοθωρίζει τη διαχείριση και την κίνηση κυρίως μέσα από θεσμικά πλαίσια έναντι των κινηματικών πρακτικών, η αριστερά που τελικά προτείνει μια αδιέξοδη “εναλλακτική” διαχειριστική λύση, η αριστερά που δε διστάζει να ψηφίζει προέδρους σχολών (Μιμίκου), η αριστερά που προβάλλει ένα κινηματικό προφίλ (αλλά πουλάει κινηματικά αιτήματα...) για να εισπράττει την εκλογική ενίσχυση και εξαργύρωση των αγώνων (ψήφος στα 16). Αν και έχει μια συμμετοχή στα κινήματα, ποτέ δεν έχει καταφέρει αλλά ούτε και επιχειρήσει να πρωτοστατήσει σε αυτά, να στηρίξει έμπρακτα και με την παρουσία της μορφές πάλης όπως οι καταλήψεις, κέντρα αγώνα, παρά αρκείται, εξαιτίας και της πολιτικής και οργανωτικής της αδυναμίας, να κρατά ένα ρόλο παρατηρητή. Εκτός από αυτό η ΑΡΕΝ δε διστάζει να υποστηρίζει τις επιλογές του κομματικού της φορέα, ακόμα και αν αυτές δε συνάδουν με την αριστερά. Εκτός από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ (Αυτόνομη Παρέμβαση) και στην ΠΟΣΔΕΠ όπου οι συνδικαλιστικές του ηγεσίες συνεργάζονται με τη ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ και δεν τα βρίσκουν ούτε μεταξύ τους (ανανεωτική-αριστερή πτέρυγα), είναι ακόμα χειρότερη η στάση του στο ΤΕΕ, όπου συναινεί και επικροτεί την σκλήρυνση των εξετάσεων για την άδεια άσκησης επαγγέλματος για τους μηχανικούς σε μια κατεύθυνση αποστοίχισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο, προετοιμάζοντας ένα μαύρο καθεστώς για τους μηχανικούς. Την ίδια στιγμή στη Γενική Συνέλευση ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ αρνιόταν ότι υπάρχει τέτοια συζήτηση. Ακόμα, ο ΣΥΡΙΖΑ ματαίωσε την κινητοποίηση στις 10 Δεκέμβρη συμπράττοντας με τη ΓΣΕΕ και την ίδια ώρα στελέχη του κατήγγειλαν τις συγκρουσιακές πρακτικές του Δεκέμβρη και έκαναν δηλώσεις νομιμοφροσύνης συμπράττοντας στην στοχοποίηση του ασύλου. Το ίδιο και στην Πρωτομαγιά ακολούθησε τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, κάλεσε στην Κλαυθμώνος σε μια κατεύθυνση εκδηλώσεων, που θέλουν την Πρωτομαγιά να μετατραπεί από απεργία σε επίσημη αργία.

2008-2009 ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Σεπτέμβριος 2008


Έναρξη Επαναληπτικής Εξεταστικής
Απέναντι στην προσπάθεια για χάσιμο της εξεταστικής από μεριάς καθηγητών, με μια έννοια τιμωρίας των μεγαλειωδών φοιτητικών κινημάτων ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και στον εκφοβισμό των φοιτητών από πλευράς της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η παρέμβαση των φοιτητών στο τμήμα καθηγητών και η απόφαση του φοιτητικού συλλόγου διασφαλίζουν την κανονική διάρκεια της εξεταστικής...

Οκτώβριος 2008

Εφαρμόζεται για πρώτη φορά η λίστα συγγραμμάτων
Ενάντια στις αποφάσεις του φοιτητικού συλλόγου και αντιπαραθετικά με το φοιτητικό κίνημα εφαρμόζεται μια “μεταβατική” κατάσταση της λίστας συγγραμμάτων. Ένα χάος για το πότε και από που παίρνουμε βιβλία κατακλύζει τη σχολή. Η διάσπαση και ο κατακερματισμός των φοιτητών-τριών είναι γεγονός, οι πανεπιστημιακές εκδόσεις συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά παράνομα, σύμφωνα με το νέο Νόμο Πλαίσιο, οι δυσκολίες για την εξεταστική ύλη του μαθήματος αρχίζουν να διαφαίνονται, αφού καθένας έχει άλλο βιβλίο και κανένα από τα προτεινόμενα βιβλία δεν καλύπτει εξ' ολοκλήρου την ύλη, καθώς δεν είναι υποχρεωτικό σύμφωνα με το νέο Νόμο Πλαίσιο.

Νοέμβριος 2008

Γενική Συνέλευση Πολυτεχνείου
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κερδίζει τη συνέλευση, εφόσον πρώτα έχει κατατρομοκρατήσει για χάσιμο εξεταστικών και εξαμήνων... Η απάντηση όμως δε θα αργήσει να δοθεί στους δρόμους...

Δεκέμβριος 2008

2/12 Γενική Συνέλευση
Η νοθεία από πλευράς της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και η άρνησή της για επανακαταμέτρηση μας βρίσκει ξανά απέναντί της. Ο φοιτητικό σύλλογος αποφασίζει κατάληψη της σχολής, η οποία και πραγματοποιείται ενάντια στους τραμπουκισμούς της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.

6/12 Κρατική δολοφονία μαθητή, το ποτήρι ξεχείλισε
Μετά τη γνωστοποίηση της δολοφονίας ακολουθεί μεγάλη κινητοποίηση στο κέντρο της Αθήνας. Οι συγκρούσεις με την αστυνομία διαρκούν για περίπου 12 μέρες. Η δολοφονία του μαθητή αποτέλεσε τη θρυαλλίδα μιας εξέγερσης που τα αίτια της τα βρίσκουμε στο αβέβαιο μέλλον που μας ετοιμάζουν, στους όλο και πιο πολύ σκληρούς όρους διαβίωσης, στην προσπάθεια αναδιάρθρωσης όχι μόνο των πανεπιστημίων, αλλά και ολόκληρων των ζωών μας.

9/12 Πανπολυτεχνειακή Συνέλευση
Η δολοφονία του 15χρονου αποτελεί τομή για την κοινωνία, η άμεση ανάγκη απαντήσεων είναι γεγονός. Η απουσία των δυνάμεων της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΠΚΣ δημιουργεί πρόβλημα, αλλά οι δρόμοι μας περιμένουν... 200+ φοιτητές και φοιτήτριες από τη σχολή μας δίνουν το παρόν στην πανπολυτεχνειακή συνέλευση, η οποία αποφασίζει κατάληψη των σχολών του Πολυτεχνείου και συνέχιση των κινητοποιήσεων...

15/12 Γενική Συνέλευση... Ο αγώνας συνεχίζεται
Το πλαίσιο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, μακριά από την πολιτική της ευθύνη πρότεινε απλά “ανοιχτή σχολή”. Η μαζικότερη συνέλευση της χρονιάς καταδικάζει την πολιτική που δολοφονεί, απαιτεί την παραίτηση των δολοφόνων και συνεχίζει τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις...

Ιανουάριος 2008


Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ υποστηρίζει ένα πλαίσιο που ζητά μόνο “ανοιχτή σχολή”, αλλά αυτό δεν την εμποδίζει να αυτοονομάζεται οδηγός του συλλόγου, λέγοντας μετά ότι είναι πλαίσιο της ΔΑΠ. Δυστυχώς η σχολή μας μπαίνει ξανά σε ένα κλίμα κανονικότητας, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα γεγονότα του Δεκέμβρη...

Φεβρουάριος 2008

Οι “καταληψίες” και οι “τρομοκράτες του Δεκέμβρη” εξασφαλίζουν μέσα από τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων ότι η χειμερινή εξεταστική θα γίνει κανονικά.

Μάρτιος 2008

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ξεπερνάει κάθε όριο, αφού οργανώνει σεμινάριο -σε συνεργασία με καθηγητές- , όπου στο τέλος μοιράζεται πιστοποιητικό παρακολούθησης, υπογεγραμμένο από τον πρύτανη του Πολυτεχνείου Κ.Μουτζούρη... Οι προσπάθειες κατάλυσης του δημόσιου χαρακτήρα της 3βάθμιας εκπαίδευσης και η κατηγοριοποίηση των φοιτητών, θα βρει απέναντί της και εμάς και το φοιτητικό κίνημα...

Απρίλιος 2009


Αξιολόγηση από τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
Στην προσπάθειά της να περάσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ξεκινάει μια διαδικασία αξιολόγησης, ξεχνώντας ότι είναι φοιτητική παράταξη και όχι η διοίκηση της σχολής... Απαξιώνει για τις αποφάσεις του φοιτητικού κινήματος και του συλλόγου που 2 και πλέον χρόνια πάλευε ενάντια στην αξιολόγηση και οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή του νέου Νόμου Πλαίσιο...



Ξανά σεμινάριο...
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παίζει το ρόλο του καθηγητή και ξαναοργανώνει σεμινάριο...Η απάντηση δε θα αργήσει να έρθει... Και κάποιοι αρχίζουν να κρύβουν τα έγγραφά τους, στο φόβο μήπως τα πάρει κάποιος μη ΔΑΠ-ίτης...

Μάιος 2009

Ξανά σεμινάριο...
Μετά την παρέμβασή μας στο σεμινάριο, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ αρνείται ότι θα μοιράσει πιστοποιητικά... Οι λογαριασμοί μας όμως παραμένουν ανοιχτοί...

13 Μάη: Φοιτητικές εκλογές...

Λέμε όχι στους μεταρρυθμιστές δολοφόνους της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, λέμε όχι στην προσπάθεια εφαρμογής οποιασδήποτε πτυχής της εκπαιδευτικής αντι-μεταρρύθμισης είτε από τη ΔΑΠ είτε από την ΠΑΣΠ... Λέμε όχι στην αριστερά της ενσωμάτωσης της ΠΚΣ και της ΑΡΕΝ... Με την Αριστερά της ρήξης, ανατρέπουμε τα σχέδιά τους.. Για τους νικηφόρους αγώνες της επόμενης μέρας...


ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ...
Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΗΣ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ...

ΚΡΑΤΟΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ: ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Το Σάββατο 9 Μαΐου η σεσημασμένη νεοναζιστική τραμπούκικη συμμορία της Χρυσής Αυγής πραγματοποίησε συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Ομονοίας. Οι νεοναζιστές προσπάθησαν να καλύψουν τον ξεκάθαρα φασιστικό χαρακτήρα της συγκέντρωσης, παρουσιάζοντας την σαν συγκέντρωση “Επιτροπών Κατοίκων ενάντια στη λαθρομετανάστευση”, ανεξάρτητη και ακομμάτιστη. Στην πραγματικότητα, το μόνο που κατάφεραν ήταν μια περιθωριακή παρέλαση μίσους στην οποία συμμετείχαν το πολύ 300 άτομα, ενώ και η προγραμματισμένη πορεία τους ακυρώθηκε, χάρη στην μαζική κινητοποίηση μεταναστευτικών και αντιρατσιστικών οργανώσεων, συνδικάτων, φοιτητικών συλλόγων και οργανώσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, που ματαίωσαν τα σχέδια των νοσταλγών του Χίτλερ.


Αυτό που έγινε πάντως φανερό ήταν ότι η Αστυνομία για μια ακόμα φορά συνεργάστηκε άψογα με τους νεοναζιστές. Συγκεκριμένα, αν και δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ότι θα έκαναν πορεία, όταν οι Χρυσαυγίτες κινήθηκαν προς το παλιό Εφετείο, που είναι κάτω απ' την Ομόνοια και ακριβώς απέναντι από τα γραφεία τους και στο οποίο στεγάζονται υπό άθλιες συνθήκες εκατοντάδες μετανάστες, οι αστυνομικές δυνάμεις συνέπραξαν ξεκάθαρα μαζί τους, όπως άλλωστε δείχνει κι η φωτογραφία. Είναι γνωστή η σύμπνοια και η ανοχή με την οποία η Αστυνομία, αντιμετωπίζει ανέκαθεν τις φασιστικές και παρακρατικές ομάδες. Αυτή τη φορά όμως, ήταν κάτι παραπάνω από προκλητική η στάση της , αφού δε δίστασε να χρησιμοποιήσει γκλομπς και χημικά (παλιά μου τέχνη κόσκινο) απέναντι στις συγκεντρώσεις αλληλεγγύης για τους μετανάστες.

Η αναζωπύρωση των ξενόφοβων, εθνικιστικών και ρατσιστικών αισθημάτων είναι κάτι το οποίο θα μας απασχολήσει ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, είναι πολύ πιο εύκολο να έχει απήχηση η προπαγάνδα, η οποία στοχοποιεί τους μετανάστες, το πιο καταπιεσμένο στην ουσία κομμάτι των εργαζομένων, ως αιτία για τα οικονομικά προβλήματα και αποπροσανατολίζει από την πραγματική αιτία, που είναι το ίδιο το οικονομικό σύστημα. Είναι υπόθεση όλων των φοιτητών και εργαζομένων να δώσουμε ηχηρή και δυναμική απάντηση απέναντι σ' αυτά τα φαινόμενα. Ηχηρή απάντηση καταδίκης των παρακρατικών φασιστικών ομάδων που σπέρνουν το μίσος και τη ρατσιστική βία. Αλλά και καταδίκης των κυβερνήσεων-και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που ακολούθησε την ίδια και απαράλλαχτη πολιτική-, που δε διστάζουν να δίνουν εντολές στις δυνάμεις καταστολής να συμπράττει με τέτοιες ομάδες ενάντια σε μετανάστες, φοιτητές κι εργαζόμενους.

ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ ΜΗΝΥΜΑ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική περίοδο. Γίνονται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ο βάρβαρος χαρακτήρας της κάνει εμφανή την παρουσία του σε κάθε πτυχή της ζωής μας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση και το κεφάλαιο εξαπολύει νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Απ’ την άλλη οι κοινωνικοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και κυρίως ο εκρηκτικός Δεκέμβρης της νεολαίας έφερε στην επιφάνεια την κοινωνική οργή και αγανάκτηση που καιρό τώρα υπόβοσκε ως αποτέλεσμα της εντεινόμενης εκμετάλλευσης και της φτώχειας, της ανεργίας και της ελαστικής απασχόλησης, του κοινωνικού αποκλεισμού και του κατασταλτικού οργίου. Σε αυτήν την κρίσιμη πολιτική περίοδο οι φετινές φοιτητικές εκλογές αποκτούν μια ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Κάθε επιλογή αποτελεί στράτευση σε διαφορετικά πολιτικά σχέδια με βαρύνουσα σημασία για την σπουδάζουσα νεολαία και το μέλλον μας.

Στα σχέδια τους, να τους γυρίσουμε την πλάτη…

Σε αυτή λοιπόν την έντονη πολιτικά περίοδο περισσότερο από κάθε άλλη φορά πρέπει να γίνεται σαφές τι σημαίνει ψήφος σε κάθε παράταξη:

Ψήφος στη ΔΑΠ: σημαίνει ψήφος στην κυβέρνηση των δολοφόνων ,ψήφος στήριξης της επίθεσης σε παιδεία –εργασία –δημοκρατικά δικαιώματα .Η ΔΑΠ είναι ο επίσημος εκφραστής της ΝΔ στα πανεπιστήμια ,και με τον πιο συνεπή τρόπο πρεσβεύει την πολιτική του κεφαλαίου που απρόκλητα μετακυλύει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας ,την ίδια στιγμή που χαρίζει 28 δις στις τράπεζες .Η ΔΑΠ δεν αποτελεί μόνο το φερέφωνο της κυβέρνησης αλλά και εχέγγυο για την προώθηση των κατευθύνσεών της μέσα στις σχολές ..Ψήφος στη ΔΑΠ μεταφράζεται ως στήριξη στην εφαρμογή του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού και του Νόμου πλαίσιο ,ως πράσινο φως για την αναγνώριση των ΚΕΣ , την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ,την Αξιολόγηση. Συνώνυμη με την κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλη τη νεολαία ,με την υποταγή κάθε εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας στους κανόνες της αγοράς και των επιχειρήσεων, με την εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού πλαισίου λειτουργίας για τα πανεπιστήμια. Είναι εκείνη η παράταξη που προτάσσει τον ατομικό δρόμο ,που σαμποτάρει τις γενικές συνελεύσεις ,την ίδια στιγμή που αναπτύσσει με κάθε μέσο πελατειακές σχέσεις με τους φοιτητές .Με κάθε τρόπο προωθεί την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ ετοιμάζοντας για τη θιγόμενη πλειοψηφία το νέο μοντέλο του φθηνού, ελαστικού και ανασφάλιστου εργαζόμενου. Ακόμα είναι ψήφος που ισοδυναμεί με στήριγμα στην λυσσαλέα προσπάθεια για την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών .Αποτελεί στήριξη στην ένταση της καταστολής που φτάνει σε σημείο να δολοφονήσει έναν μαθητή, αλλά και στην ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας που απρόκλητα επιτίθεται σε μια συνδικαλίστρια καθαρίστρια .Ψήφος στην κυβερνητική παράταξη σημαίνει κατάργηση του ασύλου , συκοφάντηση και ποινικοποίηση των αγώνων των φοιτητών και των εργαζομένων με εκατοντάδες συλλήψεις, εκδίκαση μαθητών με τον τρομονόμο. Ψήφος στη ΔΑΠ είναι εν λευκώ επιταγή στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και τους εργαζομένους, που βυθίζει την πλειοψηφία στη λιτότητα ,τη φτώχεια και την ανεργία τη στιγμή που δις χαρίζονται στις επιχειρήσεις και στο κάθε Βατοπαίδι.

Αλλά δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι και η ΠΑΣΠ ως έκφραση του ΠΑΣΟΚ μέσα στα πανεπιστήμια υπηρετεί την ίδια πολιτική με τη ΝΔ για αυτό και συναινεί με κάθε τρόπο στην επίθεση που εξαπολύεται σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας .Ψήφος στην ΠΑΣΠ αποτελεί ψήφο στον δίδυμο πυλώνα της αστικής πολιτικής ,που έμπρακτα στηρίζει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις .Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΝΔ έρχεται ως συνεχιστής μιας πολιτικής που χρόνια τώρα υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ: είναι εκείνο που ξεκίνησε πρώτο την πολιτική της λιτότητας ,την καταπάτηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος , την καταλήστευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων (βλέπε νόμο Ρέππα ),που πρώτο προώθησε τις ιδιωτικοποιήσεις. Και το ΠΑΣΟΚ στηρίζει την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα ,υποστηρίζει την κατάργηση του ασύλου ,ψήφισε τους τρομονόμους της κυβέρνησης μαζί με την ΝΔ .Και στηρίζει την πολιτική αυτή με κάθε τρόπο ,όπως φαίνεται και από τον απεργοσπαστικό και υπονομευτικό για τους αγώνες ρόλο που έχουν οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στο εργατικό κίνημα και στη ΓΣΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ για την παιδεία κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με την αναδιάρθρωση και την πολιτική της ΕΕ ,προτάσσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ,τα εξατομικευμένα πτυχία ,τις πιστωτικές μονάδες ,τα επιχειρηματικά κριτήρια ,την αξιολόγηση .Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι η ΠΑΣΠ συντάσσεται επί τοις ουσίας με τη ΔΑΠ σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής του Νόμου Πλαίσιο και ότι προωθεί την θέσπιση πρακτικής άσκησης στις σχολές, που ουσιαστικά σημαίνει ότι θα δουλεύουμε με τους χειρότερους όρους για τις εκάστοτε επιχειρήσεις . Παρά την προσπάθεια να πείσει τους φοιτητές ότι διαφέρει από τη ΔΑΠ ,επί της ουσίας και η ΠΑΣΠ υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα .πράγμα που φαίνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις κρίσιμες στιγμές του κινήματος .Γι άλλη μία φορά το είδαμε και το Δεκέμβρη όταν την ώρα που η οργή χιλιάδων μαθητών ,φοιτητών και εργαζομένων ξεχυνόταν στο δρόμο, εκείνη πρότεινε ανοιχτά σχολεία και σχολές και επιστροφή στην ομαλότητα. Μάλιστα σε πολλές σχολές δε δίστασε να συναινέσει με τη ΔΑΠ σε κοινά πλαίσια σε μια συστρατευμένη προσπάθεια να αποτραπεί η κλιμάκωση του φοιτητικού κινήματος τον Ιανουάριο.

Για να ανατραπεί η αντεργατική επίθεση είναι αναγκαία η κλιμάκωση των αγώνων. Αγώνων ανατρεπτικών και μαχητικών, που θα διεκδικούν τα σύγχρονα δικαιώματα σε εκπαίδευση , εργασία , δημοκρατικά δικαιώματα.. Αγώνων ανεξάρτητων, που θα στηρίζονται στις γενικές συνελεύσεις και τον κόσμο του αγώνα, που θα συγκρούονται με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΕΕ και κεφάλαιο και θα συνεχίζουν ανυποχώρητα και με διάρκεια μέχρι τη νίκη. Η επίσημη Αριστερά δεν μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση, δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στην αγανάκτηση και την οργή της νεολαίας και των εργαζομένων, αλλά την καθηλώνει στην ήττα.


Η Αριστερά της ενσωμάτωσης και της υποταγής…


Ψήφος στην ΠΚΣ αποτελεί ψήφο στην αριστερά της διαμαρτυρίας ,η οποία αδυνατεί να αποκτήσει ανατρεπτική πολιτική λογική . Σημαίνει στήριξη της αριστεράς που αδυνατεί να δώσει διέξοδο μέσα από τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, αλλά προάγει ως μόνη την εκλογική ενδυνάμωση και τη λογική της αλλαγής των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Μιας αριστεράς που δεν μπορεί να εκφράσει ένα κίνημα διαρκείας ,αλλά κρατά επιφυλακτική στάση σε κάθε αγωνιστικό ξέσπασμα που δεν ελέγχει. Επιμένει στην τελματική λογική των ελεγχόμενων κινητοποιήσεων και δεν επιδιώκει τη σύνδεσή της με τις ευρύτερες αγωνιστικές διαθέσεις. Αυτό διαφάνηκε με τον πιο έντονο τρόπο στο κίνημα του Δεκέμβρη που κράτησε στάση υπονομευτική απέναντι στους αγώνες των φοιτητών και των μαθητών ,απέχοντας από την κοινωνική έκρηξη της νεολαίας . Στο εργατικό κίνημα το ΠΑΜΕ αν και διαχωρίζεται διακηρυχτικά από τη ΓΣΕΕ, δεν συμβάλλει στην πράξη στην ανάπτυξη και την ενδυνάμωση των εργατικών αγώνων . Η ΠΚΣ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν συνέβαλε στο μπλοκάρισμα της εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης , Στις Πρυτανικές εκλογές καλούσε τους φοιτητές σε αποχή, στην λογική της μη εφαρμογής και απονομιμοποίησης των νόμων, και παραιτήθηκε από οποιαδήποτε προσπάθεια μπλοκαρίσματος του νόμου. Ήταν απούσα από την δυναμική εμφάνιση του φοιτητικού κινήματος στην εξέγερση του Δεκέμβρη ,κρατώντας στάση που επί της ουσίας στήριζε την κυβέρνηση. Xαρακτηριστικό είναι πως σε πολλές σχολές (Πάντειος, Φιλοσοφική, ΤΕΙ Πειραιά), η ΠΚΣ επέλεξε να κλείσει τις σχολές με αποφάσεις του ΚΣ ΚΝΕ, απαγορεύοντας στην ουσία να πραγματοποιηθούν οι ΓΣ των σχολών. Μετά τον Δεκέμβρη, στήριξε και αυτή την επιστροφή στην ομαλότητα, συμμετέχοντας κατά περιπτώσεις σε ένα ιδιότυπο μπλοκ αντί-κατάληψης, ενώ με κάθε τρόπο επιχειρεί να οριοθετήσει το κίνημα ,εγκλωβίζοντας το στα όρια της αστικής νομιμότητας .

Από την άλλη ψήφος στην ΑΡΕΝ σημαίνει ψήφος στην αριστερά της διαχείρισης ,στην αριστερά που δεν μάχεται για την ανατροπή του συστήματος ,αλλά αποσκοπεί στην ενσωμάτωση του κινήματος για την επίτευξη μίας εναλλακτικής αδιέξοδης κυβερνητικής λύσης . Οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ και του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να ενισχύσουν την επιρροή τους στον κόσμο των κινημάτων ώστε να τον αξιοποιήσουν εκλογικά ,εγκλωβίζοντας τον στην αυταπάτη μιας καλύτερης διαχείρισης του καπιταλισμού . Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη η πρόταση για ψήφο στα δεκάξι την στιγμή που χιλιάδες μαθητές βρίσκονταν στο δρόμο του αγώνα το Δεκέμβρη .Η στήριξη του ΣΥΝ στην ΕΕ, δείχνει την απροθυμία του να συγκρουστεί με όλους τους πυλώνες της αστικής πολιτικής και με τις επιλογές του κεφαλαίου, δίνοντας άλλοθι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη Μπολόνια και στην αντεργατική πολιτική της ΕΕ. Παρότι ευαγγελίζεται το κίνημα ,συχνά αναγορεύεται ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ,στις πιο κρίσιμες φάσεις φαίνεται η ταλάντευσή του και λειτουργεί εκτονωτικά . Έτσι συμπράττοντας μαζί με τη ΓΣΕΕ δέχτηκε να ματαιωθεί η απεργιακή κινητοποίηση στις 10 Δεκέμβρη.. Την ίδια ώρα, στελέχη του κατήγγειλαν τις συγκρουσιακές πρακτικές που υιοθετήθηκαν από τους διαδηλωτές τον Δεκέμβρη και έκαναν δηλώσεις νομιμοφροσύνης συμπράττοντας στην στοχοποίηση του ασύλου . Το ίδιο και τώρα στην πορεία της Πρωτομαγιάς ακολουθώντας την συνδικαλιστική γραφειοκρατία καλεί στη συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος σε μια κατεύθυνση εκδηλώσεων που θέλουν την Πρωτομαγιά να μετατραπεί από απεργία σε επίσημη αργία Ως διαχειριστική δύναμη προτάσσει βελτιωτικές λύσεις στα σχέδια της κυβέρνησης (βελτιωμένος νόμος πλαίσιο ,πρόταση για εξεταστικό σύστημα ) που είναι πλήρως ενσωματώσιμες και αξιοποιήσιμες εις βάρος των πραγματικών αναγκών της πληττόμενης πλειοψηφίας . Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ ,οι οποίες προωθούν την σκλήρυνση των εξετάσεων για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος για τους μηχανικούς σε μια κατεύθυνση αποστοίχησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο που προετοιμάζει ένα μαύρο καθεστώς εργασίας για τους μηχανικούς . Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ στις σχολές απουσίαζαν από την έμπρακτη προσπάθεια κατάργησης του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού και των διατάξεων του ,ενώ το περιεχόμενο που προτάσσουν στο κίνημα αδυνατεί να του δώσει τα επιθετικά χαρακτηριστικά που θα μπορέσουν να φέρουν και υλικές νίκες .


Αν το άκυρο-λευκό-αποχή άλλαζε τον κόσμο, θα ήταν παράνομο…
Ιδιαίτερα φέτος, το ρεύμα απαξίωσης των εκλογών ως μιας διαδικασίας αντιπαραθετικής προς το κίνημα, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Με βάση τη λογική αυτή, παραβλέπεται το ότι η καταδίκη των δυνάμεων που συνέβαλαν καθοριστικά για την πυροδότηση κινηματικών διεργασιών αποτελεί πισωγύρισμα και για το ίδιο το κίνημα. Παράλληλα, στην πρακτική απόληξη της συμψηφίζεται με την αποχή της αδιαφορίας και του εφησυχασμού...

Όσον αφορά στον αναρχικό χώρο ,η λογική που προτάσσει υποτιμά τη μαζική οργανωμένη συλλογική πάλη ,την συγκρότηση κινημάτων με βάθος και διάρκεια ,τον εμπλουτισμό τους με στόχους και πολιτικές διεκδικήσεις που θα τα κάνουν νικηφόρα και πολιτικά επικίνδυνα .Αντίθετα εμμένει συχνά σε λογικές τυφλής βίας , απαξιώνοντας τον πολιτικό αγώνα .Σε επίπεδο πρακτικής η γραμμική αντίληψη που έχει για την βία (οξυμένες μορφές ανεξαρτήτου συγκυρίας-κατάστασης του κινήματος) καταλήγει στην αποθέωση, αλλά ταυτόχρονα στη δυσφήμιση, την απομόνωση και τον ευτελισμό των μορφών αντίδρασης του κόσμου του αγώνα.
Θα πρέπει ακόμα να γίνεται ξεκάθαρο ότι η επιλογή του άκυρου –λευκού σημαίνει αποχή από πολιτική θέση και ότι στηρίζει επί της ουσίας τις κυβερνητικές παρατάξεις. Όπως και η στάση της αποχής υποτιμά την πολιτική μάχη των εκλογών και τα πολιτικά συμπεράσματα που διεξάγονται από αυτή ,αφήνοντας το πεδίο στις κυβερνητικές παρατάξεις και τους μηχανισμούς τους .Η αντίληψη ότι οι φοιτητικές εκλογές αφορούν μόνο τις παρατάξεις και όχι το σύνολο των φοιτητών οδηγεί σε μια λογική ανάθεσης που επιτρέπει στην ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ να προωθούν την αντιδραστική πολιτική μέσα στα πανεπιστήμια δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα μας μέσα στις σχολές αλλά και το εργασιακό μας μέλλον.


ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ..ΤΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


Σε αυτή λοιπόν τη φάση ψήφος στην ΕΑΑΚ αποτελεί την πιο έμπρακτη και σκληρή καταδίκη της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ,των παρατάξεων τους ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και της πολιτικής που καθημερινά δολοφονεί τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας .Σημαίνει μαχητική σύγκρουση ενάντια στην επίθεση που εξαπολύεται σε παιδεία –εργασία – δημοκρατικά δικαιώματα . Για εμάς οι φοιτητικές εκλογές δεν πρέπει να είναι ένα πανυγηράκι των παρατάξεων. Επιδιώκουμε να είναι μια πολιτική διαδικασία στην οποία θα πάρει σάρκα και οστά αυτή η νέα ριζοσπαστικοποίηση που γεννήθηκε μέσα από τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος αλλά και του Δεκέμβρη. Στήριξη της ΕΑΑΚ είναι στήριξη στους αγώνες της επόμενης μέρας ,για ένα ριζοσπαστικό ,ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα που θα μπορεί να είναι και νικηφόρο .Για την ενδυνάμωση του αγώνα διαρκείας ως μοναδική απάντηση στο νόμο πλαίσιο, τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό ,την αναγνώριση των ΚΕΣ ,την αξιολόγηση ,στην εντεινόμενη επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου .Για ένα φοιτητικό κίνημα που θα συνενώνει την νεολαία με βάση την εργασιακή της προοπτική και δεν θα τη διασπά με συντεχνιακές λογικές . Για μαχητικό αγώνα που θα μπορεί να αναπτύσσεται μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ,με όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις προτάσσοντας τις μορφές αυτό οργάνωσης . Ψήφος στην ΕΑΑΚ για να ενισχυθεί η ριζοσπαστική , αντικαπιταλιστική αριστερά στις μεγάλες κοινωνικές μάχες που έρχονται . Εκείνη η αριστερά που βλέπει ότι η διέξοδος βρίσκεται μέσα από την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας ,μέσα από τα μαζικά κοινωνικά κινήματα για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της πολιτικής που σήμερα προωθούν η ΝΔ ,το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ.. Μια αριστερά που θα προβάλει την αγωνιστική ,ταξική ενότητα των εργαζομένων και τον αμεσοδημοκρατικό συντονισμό τους .Που θα συγκρούεται με το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής και τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και δεν θα τρέφει αυταπάτες για μια καλύτερη διαχείριση του σημερινού βάρβαρου συστήματος εκμετάλλευσης ,αλλά θα μάχεται για την ανατροπή του .Που θα προτάσσει το να πέσει η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής ,και θα απαιτεί να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι και η νεολαία .Αυτή η αριστερά που δεν θα μένει μόνο στην αναγκαιότητα αλλά θα μπορεί να καλλιεργεί τη δυνατότητα και να ανοίγει και τους δρόμους για τις επαναστάσεις της νέας εποχής ...


ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΜΕ…
…ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΟΧΗ

Ρεμπέτικο γλέντι 8/5

 

a

a

ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


ATTACK: Πρωτοβουλία ανέργων/επισφαλώς εργαζομένων!

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών: εργαζόμενοι/άνεργοι μηχανικοί