ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ ΜΗΝΥΜΑ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές πραγματοποιούνται σε μια πολύ κρίσιμη πολιτική περίοδο. Γίνονται στο φόντο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ο βάρβαρος χαρακτήρας της κάνει εμφανή την παρουσία του σε κάθε πτυχή της ζωής μας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση και το κεφάλαιο εξαπολύει νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Απ’ την άλλη οι κοινωνικοί αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και κυρίως ο εκρηκτικός Δεκέμβρης της νεολαίας έφερε στην επιφάνεια την κοινωνική οργή και αγανάκτηση που καιρό τώρα υπόβοσκε ως αποτέλεσμα της εντεινόμενης εκμετάλλευσης και της φτώχειας, της ανεργίας και της ελαστικής απασχόλησης, του κοινωνικού αποκλεισμού και του κατασταλτικού οργίου. Σε αυτήν την κρίσιμη πολιτική περίοδο οι φετινές φοιτητικές εκλογές αποκτούν μια ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Κάθε επιλογή αποτελεί στράτευση σε διαφορετικά πολιτικά σχέδια με βαρύνουσα σημασία για την σπουδάζουσα νεολαία και το μέλλον μας.

Στα σχέδια τους, να τους γυρίσουμε την πλάτη…

Σε αυτή λοιπόν την έντονη πολιτικά περίοδο περισσότερο από κάθε άλλη φορά πρέπει να γίνεται σαφές τι σημαίνει ψήφος σε κάθε παράταξη:

Ψήφος στη ΔΑΠ: σημαίνει ψήφος στην κυβέρνηση των δολοφόνων ,ψήφος στήριξης της επίθεσης σε παιδεία –εργασία –δημοκρατικά δικαιώματα .Η ΔΑΠ είναι ο επίσημος εκφραστής της ΝΔ στα πανεπιστήμια ,και με τον πιο συνεπή τρόπο πρεσβεύει την πολιτική του κεφαλαίου που απρόκλητα μετακυλύει τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας ,την ίδια στιγμή που χαρίζει 28 δις στις τράπεζες .Η ΔΑΠ δεν αποτελεί μόνο το φερέφωνο της κυβέρνησης αλλά και εχέγγυο για την προώθηση των κατευθύνσεών της μέσα στις σχολές ..Ψήφος στη ΔΑΠ μεταφράζεται ως στήριξη στην εφαρμογή του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού και του Νόμου πλαίσιο ,ως πράσινο φως για την αναγνώριση των ΚΕΣ , την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ,την Αξιολόγηση. Συνώνυμη με την κατάργηση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων για όλη τη νεολαία ,με την υποταγή κάθε εκπαιδευτικής και ερευνητικής διαδικασίας στους κανόνες της αγοράς και των επιχειρήσεων, με την εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού πλαισίου λειτουργίας για τα πανεπιστήμια. Είναι εκείνη η παράταξη που προτάσσει τον ατομικό δρόμο ,που σαμποτάρει τις γενικές συνελεύσεις ,την ίδια στιγμή που αναπτύσσει με κάθε μέσο πελατειακές σχέσεις με τους φοιτητές .Με κάθε τρόπο προωθεί την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ ετοιμάζοντας για τη θιγόμενη πλειοψηφία το νέο μοντέλο του φθηνού, ελαστικού και ανασφάλιστου εργαζόμενου. Ακόμα είναι ψήφος που ισοδυναμεί με στήριγμα στην λυσσαλέα προσπάθεια για την κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών .Αποτελεί στήριξη στην ένταση της καταστολής που φτάνει σε σημείο να δολοφονήσει έναν μαθητή, αλλά και στην ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας που απρόκλητα επιτίθεται σε μια συνδικαλίστρια καθαρίστρια .Ψήφος στην κυβερνητική παράταξη σημαίνει κατάργηση του ασύλου , συκοφάντηση και ποινικοποίηση των αγώνων των φοιτητών και των εργαζομένων με εκατοντάδες συλλήψεις, εκδίκαση μαθητών με τον τρομονόμο. Ψήφος στη ΔΑΠ είναι εν λευκώ επιταγή στην κυβέρνηση που σφυροκοπά τη νεολαία και τους εργαζομένους, που βυθίζει την πλειοψηφία στη λιτότητα ,τη φτώχεια και την ανεργία τη στιγμή που δις χαρίζονται στις επιχειρήσεις και στο κάθε Βατοπαίδι.

Αλλά δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι και η ΠΑΣΠ ως έκφραση του ΠΑΣΟΚ μέσα στα πανεπιστήμια υπηρετεί την ίδια πολιτική με τη ΝΔ για αυτό και συναινεί με κάθε τρόπο στην επίθεση που εξαπολύεται σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας .Ψήφος στην ΠΑΣΠ αποτελεί ψήφο στον δίδυμο πυλώνα της αστικής πολιτικής ,που έμπρακτα στηρίζει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις .Είναι χαρακτηριστικό ότι η ΝΔ έρχεται ως συνεχιστής μιας πολιτικής που χρόνια τώρα υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ: είναι εκείνο που ξεκίνησε πρώτο την πολιτική της λιτότητας ,την καταπάτηση κάθε κοινωνικού δικαιώματος , την καταλήστευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων (βλέπε νόμο Ρέππα ),που πρώτο προώθησε τις ιδιωτικοποιήσεις. Και το ΠΑΣΟΚ στηρίζει την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα ,υποστηρίζει την κατάργηση του ασύλου ,ψήφισε τους τρομονόμους της κυβέρνησης μαζί με την ΝΔ .Και στηρίζει την πολιτική αυτή με κάθε τρόπο ,όπως φαίνεται και από τον απεργοσπαστικό και υπονομευτικό για τους αγώνες ρόλο που έχουν οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ στο εργατικό κίνημα και στη ΓΣΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΠ για την παιδεία κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με την αναδιάρθρωση και την πολιτική της ΕΕ ,προτάσσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ,τα εξατομικευμένα πτυχία ,τις πιστωτικές μονάδες ,τα επιχειρηματικά κριτήρια ,την αξιολόγηση .Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι η ΠΑΣΠ συντάσσεται επί τοις ουσίας με τη ΔΑΠ σε κάθε προσπάθεια εφαρμογής του Νόμου Πλαίσιο και ότι προωθεί την θέσπιση πρακτικής άσκησης στις σχολές, που ουσιαστικά σημαίνει ότι θα δουλεύουμε με τους χειρότερους όρους για τις εκάστοτε επιχειρήσεις . Παρά την προσπάθεια να πείσει τους φοιτητές ότι διαφέρει από τη ΔΑΠ ,επί της ουσίας και η ΠΑΣΠ υπηρετεί τα ίδια συμφέροντα .πράγμα που φαίνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις κρίσιμες στιγμές του κινήματος .Γι άλλη μία φορά το είδαμε και το Δεκέμβρη όταν την ώρα που η οργή χιλιάδων μαθητών ,φοιτητών και εργαζομένων ξεχυνόταν στο δρόμο, εκείνη πρότεινε ανοιχτά σχολεία και σχολές και επιστροφή στην ομαλότητα. Μάλιστα σε πολλές σχολές δε δίστασε να συναινέσει με τη ΔΑΠ σε κοινά πλαίσια σε μια συστρατευμένη προσπάθεια να αποτραπεί η κλιμάκωση του φοιτητικού κινήματος τον Ιανουάριο.

Για να ανατραπεί η αντεργατική επίθεση είναι αναγκαία η κλιμάκωση των αγώνων. Αγώνων ανατρεπτικών και μαχητικών, που θα διεκδικούν τα σύγχρονα δικαιώματα σε εκπαίδευση , εργασία , δημοκρατικά δικαιώματα.. Αγώνων ανεξάρτητων, που θα στηρίζονται στις γενικές συνελεύσεις και τον κόσμο του αγώνα, που θα συγκρούονται με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ- ΕΕ και κεφάλαιο και θα συνεχίζουν ανυποχώρητα και με διάρκεια μέχρι τη νίκη. Η επίσημη Αριστερά δεν μπορεί να συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση, δεν μπορεί να δώσει διέξοδο στην αγανάκτηση και την οργή της νεολαίας και των εργαζομένων, αλλά την καθηλώνει στην ήττα.


Η Αριστερά της ενσωμάτωσης και της υποταγής…


Ψήφος στην ΠΚΣ αποτελεί ψήφο στην αριστερά της διαμαρτυρίας ,η οποία αδυνατεί να αποκτήσει ανατρεπτική πολιτική λογική . Σημαίνει στήριξη της αριστεράς που αδυνατεί να δώσει διέξοδο μέσα από τους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, αλλά προάγει ως μόνη την εκλογική ενδυνάμωση και τη λογική της αλλαγής των κοινοβουλευτικών συσχετισμών. Μιας αριστεράς που δεν μπορεί να εκφράσει ένα κίνημα διαρκείας ,αλλά κρατά επιφυλακτική στάση σε κάθε αγωνιστικό ξέσπασμα που δεν ελέγχει. Επιμένει στην τελματική λογική των ελεγχόμενων κινητοποιήσεων και δεν επιδιώκει τη σύνδεσή της με τις ευρύτερες αγωνιστικές διαθέσεις. Αυτό διαφάνηκε με τον πιο έντονο τρόπο στο κίνημα του Δεκέμβρη που κράτησε στάση υπονομευτική απέναντι στους αγώνες των φοιτητών και των μαθητών ,απέχοντας από την κοινωνική έκρηξη της νεολαίας . Στο εργατικό κίνημα το ΠΑΜΕ αν και διαχωρίζεται διακηρυχτικά από τη ΓΣΕΕ, δεν συμβάλλει στην πράξη στην ανάπτυξη και την ενδυνάμωση των εργατικών αγώνων . Η ΠΚΣ όλο το προηγούμενο διάστημα δεν συνέβαλε στο μπλοκάρισμα της εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης , Στις Πρυτανικές εκλογές καλούσε τους φοιτητές σε αποχή, στην λογική της μη εφαρμογής και απονομιμοποίησης των νόμων, και παραιτήθηκε από οποιαδήποτε προσπάθεια μπλοκαρίσματος του νόμου. Ήταν απούσα από την δυναμική εμφάνιση του φοιτητικού κινήματος στην εξέγερση του Δεκέμβρη ,κρατώντας στάση που επί της ουσίας στήριζε την κυβέρνηση. Xαρακτηριστικό είναι πως σε πολλές σχολές (Πάντειος, Φιλοσοφική, ΤΕΙ Πειραιά), η ΠΚΣ επέλεξε να κλείσει τις σχολές με αποφάσεις του ΚΣ ΚΝΕ, απαγορεύοντας στην ουσία να πραγματοποιηθούν οι ΓΣ των σχολών. Μετά τον Δεκέμβρη, στήριξε και αυτή την επιστροφή στην ομαλότητα, συμμετέχοντας κατά περιπτώσεις σε ένα ιδιότυπο μπλοκ αντί-κατάληψης, ενώ με κάθε τρόπο επιχειρεί να οριοθετήσει το κίνημα ,εγκλωβίζοντας το στα όρια της αστικής νομιμότητας .

Από την άλλη ψήφος στην ΑΡΕΝ σημαίνει ψήφος στην αριστερά της διαχείρισης ,στην αριστερά που δεν μάχεται για την ανατροπή του συστήματος ,αλλά αποσκοπεί στην ενσωμάτωση του κινήματος για την επίτευξη μίας εναλλακτικής αδιέξοδης κυβερνητικής λύσης . Οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ και του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να ενισχύσουν την επιρροή τους στον κόσμο των κινημάτων ώστε να τον αξιοποιήσουν εκλογικά ,εγκλωβίζοντας τον στην αυταπάτη μιας καλύτερης διαχείρισης του καπιταλισμού . Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη η πρόταση για ψήφο στα δεκάξι την στιγμή που χιλιάδες μαθητές βρίσκονταν στο δρόμο του αγώνα το Δεκέμβρη .Η στήριξη του ΣΥΝ στην ΕΕ, δείχνει την απροθυμία του να συγκρουστεί με όλους τους πυλώνες της αστικής πολιτικής και με τις επιλογές του κεφαλαίου, δίνοντας άλλοθι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, στη Μπολόνια και στην αντεργατική πολιτική της ΕΕ. Παρότι ευαγγελίζεται το κίνημα ,συχνά αναγορεύεται ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ,στις πιο κρίσιμες φάσεις φαίνεται η ταλάντευσή του και λειτουργεί εκτονωτικά . Έτσι συμπράττοντας μαζί με τη ΓΣΕΕ δέχτηκε να ματαιωθεί η απεργιακή κινητοποίηση στις 10 Δεκέμβρη.. Την ίδια ώρα, στελέχη του κατήγγειλαν τις συγκρουσιακές πρακτικές που υιοθετήθηκαν από τους διαδηλωτές τον Δεκέμβρη και έκαναν δηλώσεις νομιμοφροσύνης συμπράττοντας στην στοχοποίηση του ασύλου . Το ίδιο και τώρα στην πορεία της Πρωτομαγιάς ακολουθώντας την συνδικαλιστική γραφειοκρατία καλεί στη συγκέντρωση στην Κλαυθμώνος σε μια κατεύθυνση εκδηλώσεων που θέλουν την Πρωτομαγιά να μετατραπεί από απεργία σε επίσημη αργία Ως διαχειριστική δύναμη προτάσσει βελτιωτικές λύσεις στα σχέδια της κυβέρνησης (βελτιωμένος νόμος πλαίσιο ,πρόταση για εξεταστικό σύστημα ) που είναι πλήρως ενσωματώσιμες και αξιοποιήσιμες εις βάρος των πραγματικών αναγκών της πληττόμενης πλειοψηφίας . Χαρακτηριστική είναι η στάση που κρατούν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ ,οι οποίες προωθούν την σκλήρυνση των εξετάσεων για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος για τους μηχανικούς σε μια κατεύθυνση αποστοίχησης των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο που προετοιμάζει ένα μαύρο καθεστώς εργασίας για τους μηχανικούς . Όλο το προηγούμενο διάστημα οι δυνάμεις της ΑΡΕΝ στις σχολές απουσίαζαν από την έμπρακτη προσπάθεια κατάργησης του Πρότυπου Εσωτερικού Κανονισμού και των διατάξεων του ,ενώ το περιεχόμενο που προτάσσουν στο κίνημα αδυνατεί να του δώσει τα επιθετικά χαρακτηριστικά που θα μπορέσουν να φέρουν και υλικές νίκες .


Αν το άκυρο-λευκό-αποχή άλλαζε τον κόσμο, θα ήταν παράνομο…
Ιδιαίτερα φέτος, το ρεύμα απαξίωσης των εκλογών ως μιας διαδικασίας αντιπαραθετικής προς το κίνημα, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Με βάση τη λογική αυτή, παραβλέπεται το ότι η καταδίκη των δυνάμεων που συνέβαλαν καθοριστικά για την πυροδότηση κινηματικών διεργασιών αποτελεί πισωγύρισμα και για το ίδιο το κίνημα. Παράλληλα, στην πρακτική απόληξη της συμψηφίζεται με την αποχή της αδιαφορίας και του εφησυχασμού...

Όσον αφορά στον αναρχικό χώρο ,η λογική που προτάσσει υποτιμά τη μαζική οργανωμένη συλλογική πάλη ,την συγκρότηση κινημάτων με βάθος και διάρκεια ,τον εμπλουτισμό τους με στόχους και πολιτικές διεκδικήσεις που θα τα κάνουν νικηφόρα και πολιτικά επικίνδυνα .Αντίθετα εμμένει συχνά σε λογικές τυφλής βίας , απαξιώνοντας τον πολιτικό αγώνα .Σε επίπεδο πρακτικής η γραμμική αντίληψη που έχει για την βία (οξυμένες μορφές ανεξαρτήτου συγκυρίας-κατάστασης του κινήματος) καταλήγει στην αποθέωση, αλλά ταυτόχρονα στη δυσφήμιση, την απομόνωση και τον ευτελισμό των μορφών αντίδρασης του κόσμου του αγώνα.
Θα πρέπει ακόμα να γίνεται ξεκάθαρο ότι η επιλογή του άκυρου –λευκού σημαίνει αποχή από πολιτική θέση και ότι στηρίζει επί της ουσίας τις κυβερνητικές παρατάξεις. Όπως και η στάση της αποχής υποτιμά την πολιτική μάχη των εκλογών και τα πολιτικά συμπεράσματα που διεξάγονται από αυτή ,αφήνοντας το πεδίο στις κυβερνητικές παρατάξεις και τους μηχανισμούς τους .Η αντίληψη ότι οι φοιτητικές εκλογές αφορούν μόνο τις παρατάξεις και όχι το σύνολο των φοιτητών οδηγεί σε μια λογική ανάθεσης που επιτρέπει στην ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ να προωθούν την αντιδραστική πολιτική μέσα στα πανεπιστήμια δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα μας μέσα στις σχολές αλλά και το εργασιακό μας μέλλον.


ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ..ΤΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΩΝ ΑΓΩΝΩΝ


Σε αυτή λοιπόν τη φάση ψήφος στην ΕΑΑΚ αποτελεί την πιο έμπρακτη και σκληρή καταδίκη της κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ,των παρατάξεων τους ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και της πολιτικής που καθημερινά δολοφονεί τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας .Σημαίνει μαχητική σύγκρουση ενάντια στην επίθεση που εξαπολύεται σε παιδεία –εργασία – δημοκρατικά δικαιώματα . Για εμάς οι φοιτητικές εκλογές δεν πρέπει να είναι ένα πανυγηράκι των παρατάξεων. Επιδιώκουμε να είναι μια πολιτική διαδικασία στην οποία θα πάρει σάρκα και οστά αυτή η νέα ριζοσπαστικοποίηση που γεννήθηκε μέσα από τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος αλλά και του Δεκέμβρη. Στήριξη της ΕΑΑΚ είναι στήριξη στους αγώνες της επόμενης μέρας ,για ένα ριζοσπαστικό ,ανατρεπτικό φοιτητικό κίνημα που θα μπορεί να είναι και νικηφόρο .Για την ενδυνάμωση του αγώνα διαρκείας ως μοναδική απάντηση στο νόμο πλαίσιο, τον Πρότυπο Εσωτερικό Κανονισμό ,την αναγνώριση των ΚΕΣ ,την αξιολόγηση ,στην εντεινόμενη επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου .Για ένα φοιτητικό κίνημα που θα συνενώνει την νεολαία με βάση την εργασιακή της προοπτική και δεν θα τη διασπά με συντεχνιακές λογικές . Για μαχητικό αγώνα που θα μπορεί να αναπτύσσεται μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες ,με όλη την εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις προτάσσοντας τις μορφές αυτό οργάνωσης . Ψήφος στην ΕΑΑΚ για να ενισχυθεί η ριζοσπαστική , αντικαπιταλιστική αριστερά στις μεγάλες κοινωνικές μάχες που έρχονται . Εκείνη η αριστερά που βλέπει ότι η διέξοδος βρίσκεται μέσα από την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας ,μέσα από τα μαζικά κοινωνικά κινήματα για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της πολιτικής που σήμερα προωθούν η ΝΔ ,το ΠΑΣΟΚ και η ΕΕ.. Μια αριστερά που θα προβάλει την αγωνιστική ,ταξική ενότητα των εργαζομένων και τον αμεσοδημοκρατικό συντονισμό τους .Που θα συγκρούεται με το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής και τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και δεν θα τρέφει αυταπάτες για μια καλύτερη διαχείριση του σημερινού βάρβαρου συστήματος εκμετάλλευσης ,αλλά θα μάχεται για την ανατροπή του .Που θα προτάσσει το να πέσει η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής ,και θα απαιτεί να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι και η νεολαία .Αυτή η αριστερά που δεν θα μένει μόνο στην αναγκαιότητα αλλά θα μπορεί να καλλιεργεί τη δυνατότητα και να ανοίγει και τους δρόμους για τις επαναστάσεις της νέας εποχής ...


ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΚΟΥΣΟΥΜΕ…
…ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΟΧΗ