Για τα μικρά ζητήματα, που όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε…

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017


Η περίοδος της εξεταστικής, μία ούτως ή άλλως αγχωτική περίοδος, παρουσιάζει φαινόμενα που δεν είναι άγνωστα σε κανέναν φοιτητή ή φοιτήτρια, αλλά σε μεγαλύτερη συχνότητα. Είναι αλήθεια πως ενώ έχει περάσει καιρός από τότε που πηγαίναμε λύκειο ή γυμνάσιο και πολλά έχουν αλλάξει από τότε, κάποια πράγματα περιέργως παραμένουν ίδια. Προφανώς όλοι μας παραδεχόμαστε ότι το μάθημα στο λύκειο είναι πολύ διαφορετικό από τις ακαδημαϊκές διαλέξεις, αλλά εν τέλει είναι; Η πρώτη και κύρια μάλλον διαφορά είναι ότι οι διαλέξεις στο πανεπιστήμιο δεν είναι υποχρεωτικές δηλαδή σε αντίθεση με το λύκειο δεν μπαίνουν απουσίες, πράγμα που οδηγεί και στην δεύτερη κύρια διαφορά που είναι η σχέση μεταξύ φοιτητή και καθηγητή που σε αντίθεση με αυτή καθηγητή και μαθητή, δεν είναι μία τόσο εξουσιαστική σχέση που περικλείεται από το φόβο του δεύτερου προς τον πρώτο.

Μέσα στην εξεταστική όμως αυτά φαίνεται να μην ισχύουν. Το γεγονός ότι οι διαλέξεις είναι προαιρετικές δεν έχει κανένα νόημα να ισχύει ως κανόνας όταν στα περισσότερα μαθήματα θεωρείται δεδομένο από τους διδάσκοντες ότι για να το περάσεις πρέπει απαραίτητα να παρακολουθείς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στα περισσότερα μαθήματα να μην υπάρχει το απαραίτητο υλικό σημειώσεων, λυμένων ασκήσεων κλπ. για μελέτη, πέρα από το βιβλίο που δίνεται από τον Εύδοξο που έτσι και αλλιώς είναι άχρηστο για την πλειοψηφία των μαθημάτων της σχολής. Παίρνοντας αυτό ως δεδομένο, οι φοιτητές που δεν παρακολουθούν τακτικά τα μαθήματα καταλήγουν να κόβονται, συν το ότι εδώ βρίσκουν την ευκαιρία οι ΔΑΠίτες να χτίσουν τις πελατειακές τους σχέσεις μοιράζοντας σημειώσεις ή με τα κυκλώματα αντιγραφών, με αντάλλαγμα ψήφους.

Ταυτόχρονα, η καθηγητική αυθαιρεσία  αυτές τις μέρες χτυπάει κόκκινο και εννοούμε ακόμη και τώρα, μιας και τα γραπτά ακόμα διορθώνονται, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα βρισκόμαστε “υπό εξέταση”. Ο καθηγητής από αυθεντία μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας, τώρα είναι σε θέση να κρίνει το τι ξέρεις και τι όχι, έχοντας με ένα τρόπο τον ελεγχο του πόσα χρόνια θα σπουδάζεις (αν αυτό ιδωθεί πιο συνολικά). Αυτή την εξουσία ο καθηγητής μπορεί λοιπόν να καταχραστεί όταν για παράδειγμα δεν γίνεται προβολή γραπτών για να ελέγξει ο φοιτητής τον τρόπο με τον οποίο αξιολογήθηκε το γραπτό του. Περιττό να μιλήσει κανείς για τα περιστατικά προσβλητικής συμπεριφοράς (σεξιστικής, ρατσιστικής, μεροληπτικής προς τους μετεγγραφέντες κλπ) κατά τη διάρκεια της εξέτασης, που δυστυχώς γίνονται πιο εύκολα αποδεχτά από τους φοιτητές αφού πάνε πακέτο με την απειλή "μη μιλάς, θα σου πάρω την κόλλα".
Ο καθηγητής ωστόσο οφείλει σεβασμό όπως όλοι μας. Συμπεριφορές και σχόλια που είναι προσβλητικά με οποιοδήποτε τρόπο δεν πρέπει να γίνονται αποδεκτά και αυτό να  μην εκφράζεται μόνο από τον δέκτη, αλλά από όλους και όλες. Το ζήτημα δεν είναι άλλωστε το "ποιος είναι πιο μάγκας να αντιμιλήσει στον καθηγητή" αλλά να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση.


Οι προβολές γραπτών είναι απαραίτητες! Τα ακραία ποσοστά φοιτητών που κόβονται δεν μπορεί να είναι αποδεκτά όταν δεν υπάρχει το αναγκαίο υλικό που να καλύπτει την εξεταστέα ύλη και που δίνει την δυνατότητα στους φοιτητές που δεν παρακολουθούν να μελετήσουν και να περάσουν. Όπως όμως μπορούμε και πρέπει να έχουμε λόγο στον τρόπο που αξιολογείται η επίδοση μας σε ένα μαθημα (που πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ιδιαίτερη δυσκολία του καθενός) έτσι έχουμε λόγο και σε αυτό που μαθαίνουμε. Ο καθηγητής δεν έχει κάποια αδιαμφισβήτητη αυθεντία ούτε το ακαταλόγιστο όταν με δική του ευθύνη κόβεται απίστευτος αριθμός φοιτητών (ακόμη και σε γενικά εύκολα μαθήματα). Όσο και αν θέλουν να μας περάσουν μία τέτοια λογική, είναι σημαντικό να θυμόμαστε και τα δικαιώματα μας, αλλά και το ότι έχουμε λόγο για το πώς και τι μαθαίνουμε αυτά τα τουλάχιστον πέντε χρόνια που σπουδάζουμε σε αυτή τη σχολή.

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 2/3 ΣΤΙΣ 14.30

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Το ομαλό πέρασμα από το άγχος της εξεταστικής στην πλήξη του ακαδημαϊκού εξαμήνου, ήρθε να ταράξει ο ανυποχώρητος αγώνας των καθαριστριών που εδώ και μέρες απεργούν για να μην επιτρέψουν να μειωθεί κι άλλο ο μισθός τους, όπως επιδιώκει η εργολαβική ISS, μία πολυεθνική με τεράστια κέρδη. Πέρα όμως από την εργοδοσία τους, και η σύγκλητος του ΕΜΠ με μπροστάρη τον πρύτανη Γκόλια, είναι απέναντι τους αφού ως πρώτο μέλημα της είναι το πως θα συνεχίσει να κερδοφορεί ο κάθε εργολάβος. Εμάς, παρόλα αυτά, η θέση μας δεν είναι δίπλα στις διοικήσεις των σχολών, αλλά δίπλα σε αυτές τις εργαζόμενες, και μάλιστα τις πιο σκληρά εργαζόμενες μέσα στο πανεπιστήμιο.  Ήδη σε αυτό τον αγώνα έχουν σπεύσει αρκετοί φοιτητές, αλλά είναι αναγκαίο να πράξει το ίδιο και το σύνολο του φοιτητικού σώματος, για να μπορέσουμε με τον τρόπο μας να πιέσουμε ώστε τα δίκαια αιτήματα τους να ικανοποιηθούν. 
Ο αγώνας των καθαριστριών πρέπει και μπορεί να είναι μία εικόνα και από την υπόλοιπη κοινωνία το επόμενο διάστημα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πρώτη στην κατηγορία της, νομοθετεί σκληρά μέτρα που πρόκειται να εφαρμόζονται μέχρι και αφού τελειώσει η θητεία της! Οι περίφημες «διαπραγματεύσεις» για την 2η αξιολόγηση προετοιμάζουν νέο μνημόνιο διαρκείας, με την επιβολή της μόνιμης «δικτατορίας του πλεονάσματος» (3,5% του ΑΕΠ, δηλαδή 7 δις. μέτρων κάθε χρόνο). Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση πανηγυρίζει στα κανάλια, προσπαθώντας να δώσει μία εικόνα από το δικό της Success Story, οι εργαζόμενοι δεν ξεγελιούνται τόσο εύκολα. Με μαχητική διάθεση παρόμοια  με αυτή των καθαριστριών του ΕΜΠ, οι εργαζόμενοι και άνεργοι μηχανικοί και το σωματείο τους πήραν αγωνιστική απόφαση για το συλλαλητήριο την Πέμπτη 2 Μάρτη, μη δεχόμενοι την υπέρογκη φορολογία που τους επιβάλλεται αλλά και τις αλλαγές που αφορούν όσους εργάζονται με μπλοκάκι, αντιπαλεύοντας ωστόσο το σύνολο των μνημονιακών νόμων. 
Μέσα σε όλα αυτά, πρέπει κι εμείς, ως σύλλογος να δώσουμε την δική μας μάχη για αυτά που μας ετοιμάζουν για το εργασιακό μας μέλλον. Η συζήτηση του συλλόγου γύρω από το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών που πολύ ζωντανά διεξήχθη σε δύο συνελεύσεις πρέπει να συνεχιστεί. Το νέο πρόγραμμα σπουδών, όπως και κάθε αλλαγή που θέλει να ευθυγραμμίζεται με την παρούσα κατάσταση της αγοράς εργασίας δεν μπορεί παρά να είναι απαράδεχτη και ο σύλλογος οφείλει να την αντιπαλεύει. Δεν είναι μία διαφωνία για το πόσα μαθήματα έχει η σχολή, πόσα μαθηματικά και πόσες μηχανικές, αλλά μία συνολικότερη μάχη για τις σπουδές που μας αξίζουν γιατί θα μας δίνουν προοπτική και θα ικανοποιούν τις πραγματικές ανάγκες μας, μέχρι την αξιοπρεπή εργασία σε αντίθεση με τις συνθήκες σκλαβιάς που είτε ήδη υπάρχουν, είτε με μεγάλη συνέπεια η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει.
Ο αντιδημοκρατικός τρόπος με τον οποίο η διοίκηση της σχολής συνεχίζει τις διεργασίες πάνω σε ένα προσχέδιο που ο σύλλογος έχει απορρίψει, είναι απαράδεχτος. Δεν θα επιτρέψουμε καμία αλλαγή σε κατεύθυνση εξειδίκευσης, καμία εισαγωγή ECTS, θέλουμε ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό! Τα παραπάνω δεν είναι μόνο διεκδικήσεις και αποφάσεις της ΓΣ μας, αλλά και κεκτημένες θέσεις του φοιτητικού κινήματος εδώ και χρόνια. Οι επιτροπές, επομένως, που δρομολογείται να επεξεργαστούν το ποια θα είναι η ύλη κάθε μαθήματος, δεν έχουν καμία νομιμοποίηση από το σύλλογο γιατί βασίζονται σε ένα προσχέδιο που δεν σέβεται τα παραπάνω. Ωστόσο αυτή η αντιδημοκρατική συμπεριφορά δεν είναι πρωτόγνωρη. Τίποτα λιγότερο δεν περιμέναμε από τους ίδιους ανθρώπους που ψηφίζουν τους πετσοκομμένους προυπολογισμούς, που παριστάνουν τους σύμμαχους στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες αλλά ουσιαστικά τις κοροϊδεύουν και που με περίσσιο θράσος, συμμετέχουν σε συνέδρια ΔΑΠιτών σε συνεργασία με φροντιστήρια και επιχειρηματίες, ενώ υποστηρίζουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με κόμματα και το μόνο που υπηρετούν είναι η επιστήμη. Αυτή η κοροϊδία χρήζει μίας δυναμικής απάντησης που πρέπει να δώσουμε συλλογικα!

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017

 ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΩΝ!

Από την αρχή του Φεβρουαρίου, οι καθαρίστριες του Πολυτεχνείου, αγωνίζονται ενάντια στις μειώσεις των ήδη χαμηλών μισθών τους, τις οποίες επιβάλει ο εργολάβος, με πρόσχημα τη μείωση του προϋπολογισμού του ιδρύματος, και την ακόλουθη αλλαγή της σύμβασης από πλευράς συγκλήτου. Οι περικοπές αφορούν ένα κομμάτι του μισθού, το οποίο ο εργολάβος βάφτισε «επίδομα γάμου» (!) και το έκοψε, ενώ περικόπτονται και οι τριετίες (η αύξηση δηλαδή του μισθού ύστερα από τη συμπλήρωση αριθμού ενσήμων που αντιστοιχεί σε τρία χρόνια εργασίας).

Ερχόμενες αντιμέτωπες με την άρνηση οποιασδήποτε συζήτησης από την εργολαβική εταιρία ISS, στην οποία εργάζονται, οι καθαρίστριες του ΕΜΠ βρίσκονται σε απεργία εδώ και δύο εβδομάδες! Η απεργία, το μόνο μέσο που τους έχει μείνει για να ακουστεί η φωνή τους, για να απαιτήσουν τα αυτονόητα δικαιώματα τους σε μια αξιοπρεπή εργασία και έναν μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες τους, βρίσκει τεράστια συμμετοχή τόσο από τις ίδιες, όσο και από την συμπαράσταση όλων των Φ.Σ. του Πολυτεχνείου.

Από την άλλη πλευρά, η διοίκηση του ΕΜΠ και ο πρύτανης, η οποία έχει αναθέσει την καθαριότητα στην εργολαβική εταιρία, λάμπουν τις τελευταίες μέρες δια της απουσίας τους. Όσες φορές οι καθαρίστριες έχουν προσέλθει στο γραφείο του πρύτανη, για να τον ρωτήσουν αν σκοπεύει να πάρει κάποια θέση πάνω στην επίθεση που έχουν δεχτεί, αυτός βρίσκεται σε κάποιο φανταστικό ραντεβού.

Η ίδια διοίκηση βέβαια είχε πάντα ανοιχτές τις πόρτες του γραφείου της στους εργολάβους πρόθυμους να αναλάβουν τις υπηρεσίες του ιδρύματος, οι οποίες έχουν όλες πωληθεί, με την ανταπόδοση ότι το Πολυτενείο θα τους εξασφαλίζει ένα χώρο για «κερδοφόρα επιχειρηματικότητα» που για άλλη μια φορά φαίνεται ότι σημαίνει, μισθούς πείνας, εργαζόμενους μπαλάκι και πλήρη εργοδοτική αυθαιρεσία στο χώρο των ιδρυμάτων. Έτσι αυτή τη στιγμή η καθαριότητα και η σίτιση στο ΕΜΠ, αλλά και η φύλαξη σε άλλα ιδρύματα, έχουν δοθεί σε μεγάλες εταιρίες οι οποίες εμφανίζουν έσοδα εκατομμύριών ευρώ, ενώ οι εργαζόμενοι τους λαμβάνουν ένα μισθό που πολλές φορές δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές τους ανάγκες. Μάλιστα, σχέδια υπάρχουν για την επέκταση των εργολαβιών και στις διοικητικές υπηρεσίες των ιδρυμάτων, μετά τις απολύσεις που γίναν στο μόνιμο προσωπικό.


Από την πλευρά μας, στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα και την απεργία των καθαριστριών μέχρι να δικαιωθούν τα αιτήματα τους και καλούμε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια να βρεθεί στο πλευρό τους. 
Καταγγέλουμε την απαράδεκτη πολιτική της εν λόγω γνωστής για τις ‘’βρωμιές’’ της και τις μεγάλες συμφωνίες της εταιρείας, η οποία δεν αποτελεί έκπληξη αλλά μια πραγματικότητα η οποία θέλει να γίνει νόμος σε κάθε χώρο δουλείας. Αποτελούν το καθεστώς σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα που καλείται να αντιμετωπίσει η νεολαία, σπουδάζουσα και μη, στον κόλαφο της εργασιακής περιπλάνησης, της ανεργίας, της ελαστικής εργασίας και του εργοδοτικού δεσποτισμού, αυτού που θέλει τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων «αναλώσιμους», με εξάμηνες συμβάσεις. Έτσι θα έρθουμε και εμείς αύριο, είτε εργαζόμενοι ως μηχανικοί είτε σε όποια άλλη εργασία, να δουλεύουμε με ωράρια λάστιχα για έναν υπο-κατώτατο μισθό, να κάνουμε απλήρωτες πρακτικές εργασίες για μια επιχείρηση με μόνη ανταπόδοση να αποκτήσουμε «εργασιακή εμπειρία», να πληρώνουμε βάρβαρα ασφάλιση και φορολογικές εισφορές για να ικανοποιηθούν οι ορέξεις της Κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Καλούμε κάθε φοιτητή του συλλόγου μας να σταθεί δίπλα στον αγώνα των καθαριστριών, με την παρουσία στις καθημερινές περιφρουρήσεις της απεργίας τους, με την ενημέρωση των συναδέλφων μας, με την οικονομική στήριξη του απεργιακού ταμείου του Φοιτητικού Συλλόγου μας που μπορεί να δώσει ανάσα στις καθαρίστριες και τις οικογένειες τους που δεν λαμβάνουν μεροκάματο τις ημέρες της απεργίας τους.

Να σπάσουμε τώρα την αναμονή και την αδράνεια που έχει επιβάλλει στην κοινωνία η άθλια συγκυβέρνηση λέγοντας ότι δεν πάει άλλο. Να διεκδικήσουμε το αυτονόητο στον 21ο αιώνα, να ζούμε και να δουλεύουμε με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με μισθό που καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας.


 

a

a

ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


ATTACK: Πρωτοβουλία ανέργων/επισφαλώς εργαζομένων!

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών: εργαζόμενοι/άνεργοι μηχανικοί