ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

Σε μία περίοδο όπου μέσα σε δύο χρόνια η ανεργία στην Ελλάδα έχει αγγίξει το 40%, οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών γίνονται όλο και περισσότερες , η εργοδοτική τρομοκρατία εντείνεται, το άγχος των εργαζομένων (λόγω του διαρκούς φόβου της απόλυσης) και των ανέργων (λόγω της μη εύρεσης δουλειάς) αυξάνεται και το βιοτικό επίπεδο του μισθωτού λαού πέφτει όλο και πιο χαμηλά, η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου ξεκινάει την σταδιοδρομία της με περηφάνια, με μία νέα, ακόμη πιο βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας. Πρόκειται για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2012, ο οποίος τίθεται προς ψήφιση στη Βουλή το βράδυ της Τετάρτης 7 Δεκέμβρη. Σύμφωνα με την μαύρη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές οφείλουν να δεχτούν ό,τι συνεπάγεται η ψήφιση και η υλοποίηση του προϋπολογισμού, αφού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση (ή καλύτερα εκβιασμό) για την εκταμίευση της 6ης δόσης, καθώς και για την αποφυγή της χρεοκοπίας και την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.

Είναι ένας προϋπολογισμός βαθιάς ταξικής αναδιανομής, που επιβαρύνει μόνο τους εργαζόμενους και κάνει ελαφρύνσεις στο κεφάλαιο. Αυξάνει τον φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων, δηλαδή των λαϊκών στρωμάτων, κατά 29% (σε σχέση με το 2011), μειώνοντας ταυτόχρονα τη φορολογία για τα νομικά πρόσωπα, δηλαδή τις επιχειρήσεις, κατά 22% (το 2011 είχε μειωθεί πάλι κατά 13%!). Οι δαπάνες για αποδοχές και συντάξεις έχουν ήδη μειωθεί δραματικά με την απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων, την εφαρμογή του νέου μισθολογίου και της εφεδρείας καθώς και με την σταδιακή κατάργηση της μονιμότητας των υπαλλήλων του δημοσίου. Ακόμη, για το νέο έτος προβλέπονται επιπλέον μειώσεις μισθών ακόμη και κατά το ένα τρίτο, απολύσεις χιλιάδων ακόμα εργαζομένων, νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά ταμεία, και άλλες ιδιωτικοποιήσεις... Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι τα μόνα κονδύλια που δεν συρρικνώνονται στον προϋπολογισμό του 2012 είναι αυτά που σχετίζονται με την καταστολή. Οι δαπάνες για το ΝΑΤΟ αυξάνονται κατά 16,8% και για το υπουργείο “προστασίας του πολίτη” κατά 4,4%. Έτσι, ο εργαζόμενος καλείται να πληρώσει αυξημένους φόρους και έκτακτες εισφορές ώστε τελικά να συμβάλλει και αυτός στον μοναδικό στόχο αυτής της πολιτικής, στην ικανοποίηση των συμφερόντων του κεφαλαίου σε βάρος των δικών του.

Η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει ανέπαφη από την Χούντα των αγορών, με τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής να φαίνονται τόσο στα σχολεία με την απουσία βιβλίων, καθηγητών και τις συγχωνεύσεις, όσο και στα πανεπιστήμια αφού από 1/1/2012 πολλά ιδρύματα θα έχουν πρόβλημα στη λειτουργία τους λόγω υποχρηματοδότησης.

ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΟ ΕΜΠ ΑΠΟ'ΤΟ 2012;

Συγκεκριμένα στο ΕΜΠ, η χρηματοδότηση μειώνεται από τα 23 εκ. ευρώ του 2011 στα 11εκ. ευρώ! Τα υπόλοιπα 12 εκ. που χρειάζεται το ΕΜΠ για να λειτουργήσει θα τα βρει είτε εισάγοντας δίδακτρα, είτε από ιδιώτες, μετατρέποντας έτσι το πανεπιστήμιο σε πεδίο επέλασης εταιρειών και ιδιωτικών συμφερόντων, το φοιτητή σε πελάτη και την παρεχόμενη εκπαίδευση σε εμπόρευμα.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου, με εκβιασμούς προς την πανεπιστημιακή κοινότητα, απαιτεί την άμεση εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου με τον ορισμό των νέων Συμβουλίων Διοίκησης όπου θα συμμετέχουν και εξωπανεπιστημιακοί και θα έχουν τον τελικό λόγο στα προγράμματα σπουδών, στην έρευνα και στη φοιτητική μέριμνα, αλλιώς τα ιδρύματα δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ούτε ένα ευρώ από 1/1/2012, έστω και απ' τα λίγα που διαθέτουν! Έτσι, η εκπαίδευση θα διαμορφώνεται σύμφωνα με τα χρήματα που δεν θα έχει αλλά θα βρίσκει μέσω των χορηγών-επιχειρήσεων και προφανώς, δεν θα περισσεύουν χρήματα για φοιτητική μέριμνα (σίτιση-στέγαση), βιβλία που ήδη αρχίζουν και κόβονται.

Πιο συγκεκριμένα οι εστίες μετά την κατάργηση του ΕΙΝ περνάνε στη δικαιοδοσία των ιδρυμάτων, τα οποία όμως δεν έχουν κονδύλια για να τις λειτουργήσουν. Έτσι είτε αυτές θα κλείσουν, είτε θα μπουν ενοίκια περνώντας σε ιδιώτες κλπ. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο ότι προωθούνται μέτρα που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς και ξανακάνουν την εκπαίδευση προνόμιο των λίγων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πρόθεση του υπουργείου για συγχώνευσεις και κλείσιμο 100 τμημάτων ΑΕΙ-ΤΕΙ, κάτι που σημαίνει ότι θα εισάγονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όσοι και την δεκαετία του '60.

Τέλος, οι εφεδρείες ήρθαν και στο ΕΜΠ! Ακριβώς πάνω στην προηγούμενη λογική της υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων και των απολύσεων σε όλους τους χώρους εργασίας, πάρα πολλοί εργαζόμενοι στο Ίδρυμα αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης! Πρέπει να σταθούμε στο πλάι τους και να παλέψουμε από κοινού ενάντια στην εφεδρεία και το νόμο Διαμαντοπούλου!

Από όλα τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη η απάντηση απέναντι στο μέτωπο ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ της κυβέρνησης των τραπεζιτών, του κεφαλαίου και της ΕΕ με μαζικό κίνημα των εργαζομένων, των φοιτητών και της νεολαίας που θα ανατρέψει τον προϋπολογισμό και ό,τι συνεπάγεται η αντεργατική αυτή επίθεση. Η μάχη κατά της Δανειακής Σύμβασης και του προϋπολογισμού, κατά της ΕΕ και του ευρώ, ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου ,στην εφεδρεία και τις απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η ανυπακοή στα χαράτσια, αποτελούν βασικά μέτωπα της αντεπίθεσής μας για την εξασφάλιση αυτών που θα έπρεπε να ήταν αυτονόητα!

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ....

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Όταν το Δεκέμβριο του ’08, ο ειδικός φρουρός Κορκονέας πυροβολούσε τον 16χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο, δεν περίμενε ότι η δολοφονία αυτή θα ήταν η σταγόνα που θα έκανε το ποτήρι της οργής των νέων να ξεχειλίσει. Προφανώς, η δολοφονία αυτή δεν ήταν η αιτία αλλά η αφορμή που χρειαζόταν η νεολαία για να βγει στο δρόμο. Τα σύγχρονα “Δεκεμβριανά” ήρθαν σαν συνέχεια των νεολαιίστικων κινημάτων ανά των κόσμο (όπως η εξέγερση των νεαρών μεταναστών στο Παρίσι το 2005), βάζοντας όμως πλέον πιο αναβαθμισμένο το ζήτημα των ανεκπλήρωτων αναγκών και των κουτσουρεμένων δικαιωμάτων της νέας γενιάς, χωρίς να απευθύνονται μόνο στα εξαθλιωμένα στρώματα της κοινωνίας. Ο “ελληνικός Δεκέμβρης” ήταν η πρώτη παγκόσμια εξέγερση σε περίοδο κρίσης και έκανε τον γύρο του κόσμου ως παράδειγμα που απευχόταν κάθε αστική τάξη. Κάτι που δεν θα αποφύγει όμως τελικά κανείς με πρώτο παράδειγμα τον θερμό Ιούλιο στην Αγγλία.

Μπορεί αρχικά ο «Δεκέμβρης» να στοχοποίησε την κρατική καταστολή, αλλά δεν έμεινε εκεί αφού συνδέθηκε αμέσως με τα φοιτητικά αμφιθέατρα και τα εργατικά σωματεία. Οι συλλογικές διεργασίες και οι καταλήψεις των φοιτητών ( μέσω των γενικών τους συνελεύσεων) και των μαθητών, όσο και η απεργία που καλέστηκε από τους εργαζομένους ήταν στοιχεία που ενίσχυσαν και έδωσαν διάρκεια στον αγώνα. Μπορεί σε μια τελική ανάγνωση ο “Δεκέμβρης” να μην είχε καταλήξει στα πολιτικά αιτήματα που πρόβαλλε, αλλά περιείχε ξεκάθαρα το στοιχείο της αμφισβήτησης και της σύγκρουσης με την αστική πολιτική και τις βλέψεις του κεφαλαίου.

Το σύνθημα που βροντοφώναξε τότε η νεολαία : « στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες» αποτέλεσε εικόνα από το μέλλον για την πολιτική που θα ακολουθούσε τα επόμενα χρόνια η αστική τάξη για την υπέρβαση της κρίσης. Όμως, το πρόταγμα του για ένα καλύτερο μέλλον έχει μείνει αναπάντητο γι’ αυτό και η βία που δεχόμαστε εδώ και τόσα χρόνια παίρνει διάφορες μορφές και οξύνεται. Αποκορύφωση η αντιλαϊκή λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει κυβέρνηση – ΕΕ- ΔΝΤ, ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο απέναντι στα δικαιώματά και το μέλλον μας.

-Βία δεν είναι να καταδικάζονται οι νέοι σε ανεργία;

-Βία δεν είναι ότι το πτυχίο που θα αποκτήσουμε, πλέον με πολύ κόπο και πολλά έξοδα, θα μας οδηγήσει στην ελαστική εργασία ή στην μετανάστευση;

-Βία δεν είναι ότι στερούν σε εμάς και στους επόμενους το δικαίωμα σε μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση;

-Βία δεν είναι οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών που δέχονται οι γονείς μας;

-Βία δεν είναι τα δακρυγόνα και η καταστολή στις πορείες;

-Βία δεν είναι τελικά, ο προϋπολογισμός του 2012, που κατατίθεται στις 7 Δεκέμβρη, και συμπυκνώνει όλα τα παραπάνω; Με μόνες αυξήσεις στις παροχές για εξοπλιστικά προγράμματα και τεράστιες μειώσεις των επιχορηγήσεων στα ασφαλιστικά ταμεία και των εξόδων για παιδεία, υγεία και μισθούς.

Μας καταδικάζουν να είμαστε μια χαμένη γενιά σε αυτό το σύστημα και δολοφονούν καθημερινά τα δικαιώματά μας. Το χρέος μας είναι να δώσουμε τη δική μας μαχητική απάντηση! Ο “Δεκέμβρης” αποτέλεσε μια πρώτη, πρώιμη συνύπαρξη και συμπόρευση στο δρόμο των μαθητών, των φοιτητών, των ελαστικά εργαζόμενων και των άνεργων νέων. Στο σήμερα, το αίτημα για ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και συνολικά της πολιτικής τους πρέπει να είναι αυτό που θα ενοποιήσει όλους τους επιμέρους αγώνες των κοινωνικών ομάδων και θα δώσει νέα πνοή στο κίνημα μέχρι την τελική νίκη.

Μόνο μέσα από τα συλλογικά μας όργανα και την αναβάθμισή τους μπορούμε να οργανώσουμε τον αγώνα μας, να του δώσουμε σάρκα και οστά. Ας πιάσουμε λοιπόν το νήμα όλων των αγώνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου μέχρι το Δεκέμβρη του ‘08 που αν και πανκοινωνικοί είχαν έντονο το στοιχείο της νεολαίας. Μπορεί «οι δικές μας μέρες» να μην έχουν έρθει ακόμα αλλά όλα δείχνουν ότι η δικιά μας στάση θα είναι αυτή που θα κρίνει την έκβαση του αγώνα. Ας αντιληφθούμε ότι:

ΧΡΕΟΣ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ,Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!

Καλούμε το σύλλογο να συμμετάσχει δυναμικά και μαζικά στην πανεργατική απεργία της 1ης Δεκέμβρη καθώς και να πάρει απόφαση στη γενική συνέλευση της Δευτέρας 5/12 για συμμετοχή του στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη και το συντονισμό του με τους υπόλοιπους φοιτητικούς συλλόγους και τους μαθητές
 

a

a

ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


ATTACK: Πρωτοβουλία ανέργων/επισφαλώς εργαζομένων!

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών: εργαζόμενοι/άνεργοι μηχανικοί