Απέναντι σε αυτή την πρωτοφανή κοινωνική κατακραυγή το σχέδιο της κυβέρνησης ήταν σαφές. Διάλυση όλων των πορειών για να μην καταγραφεί το κλίμα δυσαρέσκειας και ενεργητικής αντίστασης-αντίθεσης στα νέα μέτρα. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. πήραν την απόφαση να διαλύσουν τις απεργιακές πορείες σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας (Αθήνα, Θεσ/νίκη, Πάτρα) με χρήση αναρίθμητων δακρυγόνων και αθρόων ξυλοδαρμών, που οδήγησαν εκατοντάδες κόσμου στα νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα και τραύματα.
Σε όλα αυτά, δυστυχώς, ήρθε να προστεθεί και ο άδικος χαμός τριών εργαζομένων στη MARFIN-EGNATIA BANK. Μια τριπλή δολοφονία που έχει τις ρίζες της στην κρατική-κυβερνητική πολιτική και στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Το κράτος σε αυτήν την ιστορική περίοδο που διανύουμε, επέλεξε να αξιοποιήσει όλα του τα μέσα: Από τη μία, τους επίσημους μηχανισμούς του, μέσω της επίθεσης στην πορεία από την αστυνομία και από την άλλη τους ανεπίσημους μηχανισμούς του, όπως αφενός την προβοκάτσια (βλ. εμπρησμοί), αλλά αφετέρου και την εργοδοτική τρομοκρατία. Χαρακτηριστικό, το γεγονός ότι ο πρόεδρος της MARFIN, μεγαλοεπιχειρηματίας Βγενόπουλος, υποχρέωσε τους αδικοχαμένους εργαζόμενους στην τράπεζα να δουλέψουν παρά την ύπαρξη απεργίας και παρά το γεγονός ότι καμιά άλλη τράπεζα δεν ήταν ανοιχτή κατά μήκος της πορείας, πολλώ δε μάλλον σε έναν χώρο όπου δεν υπήρχε ούτε έξοδος κινδύνου, ούτε πυρασφάλεια.
Ο στόχος αυτής της επιλογής είναι διπλός: Από τη μια, η περιθωριοποίηση και κατασυκοφάντηση των κινητοποιήσεων και από την άλλη η μετατόπιση της πολιτικής ατζέντας για να ψηφιστεί η προσφυγή στο ΔΝΤ χωρίς καμιά εναντίωση. Οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές δεν πρόκειται να υποκύψουν σε αυτόν τον εκβιασμό. Υπαίτιος για την τριπλή δολοφονία είναι το κράτος και η κυβέρνηση. Γιατί γίνεται ακόμα πιο τραγικός ο θάνατος τους, όταν σκυλέυεται η μνήμη τους από τον αποπροσανατολισμό που θέλουν να καλλιεργήσουν τα κανάλια, οταν ρίχνουν την πλήρη υπαιτιότητα μόνο στους δράστες, χωρίς να προβάλλουν την ηθική αυτουργία του εργοδότη τους για το καταναγκαστικό κλείδωμα τους μέσα στο κτίριο, και τη συνενοχή της αστυνομίας, που σε πλήθος τέτοιων περιπτώσεων έχει δράσει με τους μηχανισμούς της ασφάλειας προβοκατόρικα. Ξέρουν πως θέλουν να προκαλέσουν ενοχές στην αγωνιζόμενη κοινωνία για τον άδικο χαμό τους και να σπιλώσουν τις διαδηλώσεις ως «μάταιες», «απεριφρούρητες» και «μήτρες ανεξέλεκτων καταστάσεων βίας». Όλοι αυτοί, τα κανάλια και οι πολιτικά επιτελεία που στηρίζουν τα μέτρα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) είναι εκείνοι που εχθρεύονται βαθιά τους αγώνες της κοινωνίας και έχουν κάθε λόγο να τους σπηλώσουν.
Είναι αυτοί που συστηματικά καλλιεργούν την κοινωνική βία περνώντας τα πιο αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων 40 ετών (περικοπές μισθών, απελευθέρωση απολύσεων, ανατροπή εργασιακών σχέσεων, διάλυση ασφαλιστικού κλπ.). Αυτοί που τόσα χρόνια ληστεύουν τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Αυτοί που προκαλούν με την κλιμακούμενη ένταση της καταστολής και διογκώνουν το οργουελικό ελληνικό κράτος. Αυτοί, που εξωθούν σήμερα 250000 εργαζόμενους στις κινητοποιήσεις και αύριο στην εξαθλίωση και τον επιβιωτισμό. Απέναντι, στην αλλαγή συζήτησης που επιχειρούν θα μας βρουν απέναντί τους. Σήμερα, ημέρα ψήφισης των νέων μέτρων καλούμε όλο το λαό και τη νεολαία να αψηφήσει το κλίμα τρόμου που δημιουργεί το ΠΑΣΟΚ και να διαδηλώσει έξω από τη Βουλή. Ο αγώνας για εμάς δεν τελείωσε, αλλά αντιθέτως μόλις τώρα ξεκινάει.
Και είναι ζήτημα ουσίας να εννοήσουμε και ως φοιτητές πως η επόμενη γενιά των μελλοντικών εργαζομένων που θα «γευτεί» αυτά τα μέτρα είμαστε εμείς: μισθοί των 500-600 ευρώ, υπερελαστικές σχέσεις εργασίας, εργοδοτικός δεσποτισμός και καθεστώς τρομοκρατίας, τρομερή ανεργία, μηδενικά ασφαλιστικά δικαιώματα, εργασιακή περιπλάνηση, δυσβάσταχτη φορολογία και δημόσιο χρέος στις πλάτες μας. Η απελευθέρωση των αγορών επίσης θα απαιτεί σάρωμα του δημόσιου τομέα, απόδοση λειτουργιών πρόνοιας του κράτους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (υγίεια, ασφάλιση, παιδεία), αναδιαρθρώσεις στο μοντέλο της παραγωγής με πιο ευέλικτους, αναλώσιμους, πειθαρχήμένους, κινητικούς (απασχολούμενους σε πολλές δουλειές ταυτόχρονα) και πολλαπλά εκμεταλλευόμενους εργαζόμενους είναι ο στόχος τους. Συνακόλουθα, σε επίπεδο εκπαίδευσης τα απαξιωμένα πτυχία, τα χαμένα επαγγελματικά δικαιώματα, η υπο όρους πρόσβαση στο επάγγελμα, οι υπερεξειδικευμένες σπουδές και η ιδιωτική εκπαίδευση θέλουν να γίνουν ο κανόνας. Θέλουν να ξεπεράσουν την κρίση ΤΟΥΣ με μέτρα που θα περνάνε πάνω ΜΑΣ. Δεν θα τους αφήσουμε να στείλουν όλη την κοινωνία στα τάρταρα που μας ετοιμάζουν!
Αλλά για να το πετύχουμε αυτό θέλει ανυποχώρητο αγώνα, αγώνα διαρκείας: κάθε επόμενη κινητοποίηση κρίνει το μέλλον της ιστορίας αυτής της χώρας, αν την κρίση θα την πληρώσει το κεφάλαιο ή οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Η επισταμένη συμμετοχή μας σε κάθε αγωνιστική εκδήλωση-κινητοποιήση είναι επιβεβλημένη, ειδικά τώρα τους που έχουμε πάρει τον αέρα. Να αμφισβητήσουμε όλους όσους μας θέλουν μοιρολάτρες ενός κοινωνικού δράματος, όλους όσους μας καθηλώνουν στην απάθεια, στον ατομικισμό και στην απραξία. Όλους όσους απαξιώνουν συλλογικούς αγώνες και διεκδικήσεις, όλους όσους πουλάνε «αγωνιστικότητα» και «αριστεροφροσύνη» στα λόγια. Να πλατύνουμε την κοινωνική μας συνείδηση στα τελευταία της όρια. Και να διακρίνουμε τις καταστροφικές λογικές που υπάρχουν στην κοινωνία και στο πανεπιστήμιο.
Δεν μπορούμε να ενστερνιζόμαστε άλλο την προδοτική ΔΑΠ. Καλούσε τον κόσμο σε «ψυχραιμία» για τα μέτρα που έρχονται σε εκπαίδευση και εργασία, λοιδωρόντας τις απεργίες και σπέρνοντας το χειρότερο δηλητήριο για τις καταλήψεις ως μέσο πάλης στα ήδη αναγγελθέντα σχέδια τους. Όλος ο κόσμος πλέον κατεβαίνει και κινητοποιείται για τις ζωές του, για τη δουλειά του, τους μισθούς, τις συντάξεις και τα πτυχία του. Δεν μπορούμε άλλο να ακολουθούμε το σχέδιο της ΔΑΠ, δεν υπάρχει κανένας «διαλόγος» με αυτούς που κάνουν χημικό πόλεμο και στέλνουν κόσμο στο νοσοκομείο. Η αναδιάρθρωση σε εργασία και εκπαίδευση, περνάει μέσα από το πάτημα που δίνουν οι ΠΑΣΠ-ΔΑΠ για «ομαλότητα» εντός του πανεπιστημίου, την ώρα που όλη η κοινωνία είναι στο πόδι, για να σκοτώσουν τον φυσικό σύμμαχο του εργατικού κινήματος, το φοιτητικό κίνημα, να συμβαδίσει εκ νέου μαζί του για τα αιτήματα του. Και εδώ φαίνεται πως η κουβέντα μέσα στο σύλλογο οφείλει να τεθεί σε άλλες βάσεις, πιο ουσιαστικές, και να μην ξαναεπιτρέψουμε τη ΔΑΠ να περάσει τις δικές της αποφάσεις στον φοιτητικό σύλλογο.
Να καταδικάσουμε την κυβερνητική πολιτική της ΠΑΣΠ! Δεν στεκόμαστε στο παιδιάστικο κρυφτούλι που αρέσκονται οι ΠΑΣΠίτες να ερωτοτροπούν μαζί του, το «αν η ΠΑΣΠ είναι ΠΑΣΟΚ ή όχι», ποσώς μας νοιάζει να το αποδείξουμε. Γνωρίζουμε όμως τις κυβερνητικές της υπηρεσίες με το να αποτελούν μαζί με τη ΔΑΠ (η μεταξύ τους κόντρα είναι θεατρινίστικη και αυτό το ξέρουν όλοι) τον παραταξιακό βραχίονα που μπλοκάρει κάθε αγωνιστική απόφαση και συμπόρευση των φοιτητικών συλλόγων στο δρόμο. Η ΠΑΣΠ είναι αυτή που το παίζει δήθεν αριστερή με τις πλάτες άλλων, όταν προπαγανδίζει πως πρωτοπόρησε στη μάχη του άρ16. Εκθειάζει το ΠΑΣΟΚ πως «έσωσε» το αρ.16, την ώρα που όλος ο κόσμος αντιλαμβάνεται πως το ίδιο κόμμα διαλύει τη χώρα με το ΔΝΤ! Η ΠΑΣΠ είναι η παράταξη που ενσωμάτωσε τελικά την ιδιωτική εκπαίδευση και τα κολλέγια, καταδέχτηκε το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων που απομακρύνει όλα τα επ.δικαιώματα από το πτυχίο. Είναι εκείνη που εγκλωβίζει κόσμο στα πλαίσια της, σαμποτάροντας αγωνιστικές αποφάσεις στις Γενικές Συνελεύσεις! Αληθινές, αυθεντικές αγωνιστικές αποφάσεις και όχι πολιτικά σχέδια που δεν πάνε το κίνημα πουθενά και αντιπαρατίθενται σε αυτό. Η ΠΑΣΠ δεν μπορεί να εκφράσει αληθινές διαθέσεις φοιτητικού ξεσηκωμού και είναι καιρός να βγουν μπροστά άλλες δυνάμεις που υπερασπίζονται πραγματικά τα δικαιώματα μας στο σήμερα και στο αύριο.
Αυτές οι πολιτικές λογικές δεν πάνε πουθενά το σύλλογο, παρά μόνο ..σε φοιτητικές εκλογές! Εκλογές τελείως θεατρικής αντιπαράθεσης. Και παρά το γεγονός ότι οι εκλογές είναι μια σημαντική μάχη όπως κάθε άλλη και πρέπει να δώσουμε αγωνιστική ψήφο, δεν μπορούμε να μην δώσουμε πρωτίστως τις μάχες ενάντια στα μέτρα Παπανδρέου, τις μάχες που υπερασπίζουν τις θέσεις μας στην εργασία, τα πτυχία μας, τα ίδια τα θύματα της 5ης Μαη και τον αγώνα των εργαζομένων, την ίδια μας την αξιοπρέπεια! Μια λέξη που τείνει να χαθεί στο πλέγμα της κοινωνικής αποχαύνωσης και αποπροσανατολισμου που υφαίνουν οι ΠΑΣΠ-ΔΑΠ..
Μπορούμε να τους σταματήσουμε αρκεί να απαντήσουμε όλοι στο κέλευσμα των αγώνων και να δείξουμε μια αριστερή διέξοδο από τον κοινωνικό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν. Τα σχήματα της ΕΑΑΚ θα συμβάλλουν σε αυτό. Οι δικές μας ημέρες έρχονται!
Απαιτούμε:
• Παραίτηση της κυβέρνησης της εξαθλίωσης, της λιτότητας και των νεκρών και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.
• Καμία προσφυγή σε ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ.
• Κατάργηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
• Στάση πληρωμών. Αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
• Γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στην ελαστασφάλεια.
• Ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής (ιδιωτικά παν/μια, εθνικό πλαίσιο προσόντων, πολυνομοσχέδιο Διαμαντοπούλου) και όλων των ψηφισμένων νόμων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης (ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, Αξιολόγηση, Νόμος Πλαίσιο).
• Αφοπλισμός της αστυνομίας. Διάλυση των ΜΑΤ.
• Παραίτηση της κυβέρνησης της εξαθλίωσης, της λιτότητας και των νεκρών και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας πολιτικής.
• Καμία προσφυγή σε ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ.
• Κατάργηση του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
• Στάση πληρωμών. Αναδιαπραγμάτευση του χρέους.
• Γενναίες αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι στην ελαστασφάλεια.
• Ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής (ιδιωτικά παν/μια, εθνικό πλαίσιο προσόντων, πολυνομοσχέδιο Διαμαντοπούλου) και όλων των ψηφισμένων νόμων της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης (ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ, Αξιολόγηση, Νόμος Πλαίσιο).
• Αφοπλισμός της αστυνομίας. Διάλυση των ΜΑΤ.
Συμμετοχή στην κινητοποίηση σήμερα 6-5, στις 18:00 έξω από τη Βουλή με τους υπόλοιπους εργαζομένους και φοιτητές, την ώρα ψήφισης των νέων μέτρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου