Η εξεταστική μόλις ξεκίνησε και το διάβασμα έχει μονοπωλήσει κάπως την προσοχή μας το τελευταίο διάστημα. Όσο όμως εμείς πηγαινοερχόμαστε από βιβλιοθήκη σε βιβλιοθήκη με το βιβλίο της Ανάλυσης ανά χείρας, υπάρχουν κάποιοι που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τη νηνεμία που επικρατεί για να μας εξασφαλίσουν ένα μέλλον στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Με τη σύναψη της νέας δανειακής σύμβασης εμπεδώνεται πια μια δεκαετής επίθεση βαρβαρότητας απέναντι στο λαό, με τις διαθέσεις της αντίπαλης πλευράς ολοένα και να αγριεύουν. Η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ έρχεται να εντείνει την επίθεση απέναντι στα εργασιακά δικαιώματα και σε συντονισμό με την ΕΕ και το ΔΝΤ να προωθήσει ένα δεύτερο <<Μάαστριχ>> πολύ πιο αντιλαϊκό από το πρώτο. Νέο τσεκούρωμα μισθών και συντάξεων, ακύρωση της ΕΓΣΣΕ, μείωση ή κατάργηση του 13ου ή 14ου μισθού, κατάργηση επιδομάτων ανεργίας, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργοδότες και 150.000 απολύσεις στο δημόσιο είναι μερικά από τα νέα μέτρα που θα προσπαθήσουν να εφαρμόσουν οι αστικές δυνάμεις. Αλλά ας πάρουμε μια ανάσα.
Οι εκλογές των Συμβουλίων Διοίκησης συνεχίζουν να πηγαίνουν από αναβολή σε αναβολή και πιο πρόσφατο παράδειγμα το Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου αναβλήθηκε εκ νέου η ημερομηνία εκλογής μετά την παραίτηση της πλειοψηφίας των μελών της εφορευτικής επιτροπής. Αυτό ασφαλώς είναι αποτέλεσμα των πιέσεων και νικών του φοιτητικού κινήματος που με γνώμονα τις καταλήψεις του Σεπτεμβρίου ξεκαθάρισε από νωρίς τη θέση του απέναντι στις τεράστιες αλλαγές στα πανεπιστήμια, όσο και του συντονισμού των εργαζομένων στα ιδρύματα όπως η Πανπολυτεχνειακή συνέλευση όπου αποφασίστηκε πως οι εργαζόμενοι μαζί με τους φοιτητές θα εμποδίσουν οποιαδήποτε εφαρμογή του νόμου 4009 καθώς και εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης. Χρέος του φοιτητικού κινήματος είναι να πάρει την πρωτοβουλία για το κάλεσμα παρόμοιων συνελεύσεων σε όλα τα ιδρύματα καθώς και να διασφαλίσει τη συμμετοχή των φοιτητών μέσω των Γενικών τους Συνελεύσεων ώστε να συνδεθούν οι δικές τους αποφάσεις με αυτές των εργαζομένων.
Όσο λοιπόν θα μελετάμε το επάγγελμά μας για ένα μέλλον με εργασιακή προοπτική, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως η διεκδίκηση του περνάει μέσα από έναν αγώνα διαρκείας, έναν αγώνα όπου δε θα υπάρχουν περιθώρια ανάπαυσης. Το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο να βγει στο προσκήνιο, να διαμορφώσει τους όρους για μια ριζική αλλαγή στην κοινωνία, μια κοινωνία όπου άλλωστε πολύ σύντομα θα ανήκει στο χώρο εργασίας της. Εμπρός λοιπόν για μια κοινωνία όπου οι κόποι μιας ζωής δε θα πηγαίνουν χαμένοι!
Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Βενιζέλο, κύριε Ρέππα, κύριε Σαμαρά, όχι σε απολύσεις στο δημόσιο. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να αντιμετωπίσεις το θέμα μείωσης του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Οι συνταξιοδοτήσεις το χρόνο στο δημόσιο είναι 35.000, οι συμβασιούχοι αγγίζουν τους 80.000, υπάρχουν ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου και οργανισμοί χωρίς αντικείμενο. Η αξιολόγηση είναι να βελτιώσει την επίδοση του εργαζομένου και όχι να τον τιμωρήσει με συνοπτικές διαδικασίες. Πουλήστε πρώτα επιχειρήσεις του δημοσίου εξαντλήστε άλλους τρόπους ώστε να αποφύγουμε το μοιραίο που είναι μια απόλυση. Επίσης πρέπει να ξέρετε ότι κάθε δημόσιος υπάλληλος έχει στο σπίτι του μια σύζυγο άνεργη ή που δεν πληρώνετε τι πάτε να κάνετε…. εύχομαι να κρατηθείτε στο ύψος των περιστάσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφή