Η κυβέρνηση κλείνει το Πολυτεχνείο

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Ίσως ο παραπάνω τίτλος να φαίνεται αντιφατικός, αλλά κατά την άποψή μας περιγράφει επακριβώς το ποιός επέλεξε να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Το Δεκέμβρη που μας πέρασε οι διοικητικοί υπάλληλοι επέστρεψαν στις δουλειές τους επειδή πείστηκαν από τις δεσμεύσεις του υπουργείου, ότι δηλαδή θα άλλαζε το καθεστώς διαθεσιμότητας. Μετά τον κυβερνητικό μετασχηματισμό ο νέος υπουργός δηλώνει ότι δεν έχει γίνει ουδεμία διαδικασία υπουργικής αξιολόγησης για τις θέσεις αυτές, ξεπερνώντας έτσι κάθε όριο θράσους και γκρεμίζοντας ταυτόχρονα τα ιδεολογήματα περί αξιοκρατίας. Στην ουσία ο νέος υπουργός επιβεβαίωσε ότι οι απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων δεν είναι μια διαδικασία «εξυγίανσης» των ελληνικών πανεπιστημίων αλλά άλλη μια εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής των τελευταίων χρόνων, κατά την οποία απολύονται στο βωμό της κρίσης χιλιάδες εργαζόμενοι με σκοπό να χρηματοδοτούνται εν μία νυκτί τράπεζες και επιχειρήσεις-κολοσσοί (π.χ. συνδέοντάς το μ’ ένα άλλο καυτό ζήτημα της επικαιρότητας το ελληνικό δημόσιο θα δώσει/χαρίσει στον Μελισσανίδη 20 εκ. ευρώ για να χτίσει το γήπεδο της ΑΕΚ). Εκτός αυτού, αν θέλουμε να μιλήσουμε για «αξιοκρατία» και «σωστή αξιολόγηση», ασχέτως από το τι λένε η κυβέρνηση, η τρόικα και τα ΜΜΕ περί μη παραγωγικών και υπεράριθμων υπαλλήλων, να υπενθυμίσουμε ότι εδώ και ένα χρόνο έχει υπάρξει εσωτερική αξιολόγηση του ιδρύματος και κατέληξε στο ότι χρειάζονται και παραπάνω υπάλληλοι αν θέλουμε να λειτουργούμε κανονικά!

Καμία επομένως κάλυψη δεν υπάρχει για αυτές τις απολύσεις, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν με αστήριχτες γενικεύσεις και τόνους λάσπης (τεμπέληδες, ρουσφετολόγοι, συντεχνίες κτλ). Τα πιθανά σενάρια εξέλιξης είναι τα εξής: είτε εργαζόμενοι με νέα ατομική ευέλικτη σύμβαση εργασίας και χαμηλότερο μισθό θα καλύψουν το κενό που θα αφήσουν οι απολύσεις είτε ιδιώτες θα αναλάβουν την παροχή των υπηρεσιών όπως γίνεται με τα κυλικεία και πολύ σύντομα με τη φύλαξη, είτε και τα δύο σε συνδυασμό. Η αιτία βέβαια είναι μία, είναι η ανάγκη υποτίμησης της αξίας της εργασίας και η παραίτηση του δημοσίου από οποιαδήποτε υποχρέωσή του. Αυτό καταδεικνύει γιατί σε πρώτη φάση ο αγώνας τους μας αφορά ως μελλοντικούς εργαζόμενους και ως τη γενιά που πλήρως θα βιώσει την εργασιακό μεσαίωνα στον οποίο μας γυρνάνε.

Βλέπουμε όμως ένα και έναν ακόμα κοινό στόχο με τους εργαζόμενους. Ο στόχος αυτός έχει όνομα: Πρότυποι Οργανισμοί. Εάν και εφόσον καταφέρουν να περάσουν οι οργανισμοί στα ιδρύματα θα μιλάμε για ένα τελείως νέο πανεπιστήμιο...Σε ποια κατεύθυνση όμως; Αναφέρουμε ενδεικτικά τα βασικά σημεία του πρότυπου οργανισμού: διαγραφές φοιτητών σε ν+2 χρόνια, δημιουργία πιστωτικών μονάδων, διάσπαση πτυχίου σε 3+2, δυνατότητα κάθε σχολής να δίνει περισσότερα από ένα πτυχία με διαφορετικά προγράμματα σπουδών, τα δίδακτρα αφήνονται στην ευχέρεια του συμβουλίου ιδρύματος, ενός οργάνου αποκομμένου από την κοινότητα και με υπερεξουσίες, περικοπή δωρεάν συγγραμμάτων. Μιλάμε επομένως για ένα πανεπιστήμιο συρρικνωμένο (ήδη αναμένουμε τις επόμενες συγχωνεύσεις με το σχέδιο Αθηνά 2), λιγότερο δημόσιο, πολύ λιγότερο δωρεάν και ελάχιστα δημοκρατικό, για ένα πανεπιστήμιο που θα λειτουργεί με λογικές εργολαβίας και ανταποδοτικών κριτηρίων. Αυτό δεν θα συμβεί στο μακρινό μέλλον, ήδη στα mail όλων μας βρίσκεται το προσχέδιο του οργανισμού σταλμένο από την πρυτανεία και ακόμα χειρότερα το υπουργείο υπόσχεται προσλήψεις μόνο εάν περάσει ο οργανισμός. Προκύπτει επομένως η αναγκαιότητα να αντιταχθούμε στους οργανισμούς και να συντονίσουμε τον αγώνα μας μαζί με τους εργαζόμενους και προς αυτή την κατεύθυνση.

Μας ενδιαφέρει όμως και να νικήσει αυτός ο αγώνας! Κι αυτό φάνηκε ότι δεν μπορεί να συμβεί με τους διαθέσιμους στις δουλειές τους και με το ίδρυμα σε κατάσταση ομαλότητας! Ο αγώνας διαρκείας που είχαν πραγματοποιήσει οι διοικητικοί, ανάγκασε για πρώτη φορά μνημονιακή κυβέρνηση να «τραινάρει»  τα σχέδια της για απολύσεις στο δημόσιο και την υποχρέωσε σε αναδίπλωση, γεγονός πρωτοφανές! Οι υποσχέσεις όμως που έδωσε το υπουργείο, ότι κανείς εργαζόμενος δε θα απολυθεί, αποδεικνύεται ότι ήταν ντρίπλα της κυβέρνησης απλά και μόνο για να κερδίσει χρόνο. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι το ίδιο θα γίνει αν οι εργαζόμενοι αναδιπλωθούν κι αυτή τη φορά! Κι εμείς ως φοιτητές δεν πρέπει να υποκύψουμε πάλι σε εκβιαστικά διλήμματα περί χαμένων εξαμήνων και εξεταστικών. Κανένα εξάμηνο δεν θα χαθεί και όσο για την εξεταστική είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε και θα το κάνουμε να γίνει διπλή το Σεπτέμβρη.

Καλούμε εκ νέου σε διαδικασία συνέλευσης όχι επειδή έχουμε φετίχ αλλά γιατί τώρα είναι ώρα ο φοιτητής να πάρει θέση! Το κλίμα απάθειας, ατομικισμού, η πολιτική αδράνεια του συλλόγου που έχει ως αποτέλεσμα να μην συζητάμε ποτέ όλοι μαζί στο αμφιθέατρο δεν μπορεί παρά να ανοίγει δρόμο στα κυβερνητικά σχέδια και να μας αφήνει ως μόνη επιλογή να παλεύουμε ο καθένας μόνος του. Κάποιοι έχουν συμφέρον αυτό να γίνεται, γι ’αυτό και η παράταξη της ΔΑΠ συντηρεί και τροφοδοτεί το κλίμα αυτό και δεν έχει τοποθετηθεί ανοικτά στα καίρια αυτά ζητήματα που μας αφορούν όλους, ούτε επιλέγει να εκθέσει τις απόψεις της σε μαζικό αμφιθέατρο. Εμείς ως Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση ξεκάθαρα δηλώνουμε ότι θέλουμε πρωτίστως να συζητηθούν τα ζητήματα των απολύσεων, του οργανισμού και των εξεταστικών με μαζικούς όρους από όλους τους φοιτητές. Όλο το σκεπτικό που αναπτύχθηκε πιο πάνω μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μπορούμε και έχουμε ευθύνη να βγούμε δυναμικά στο προσκήνιο και να καθορίσουμε τις εξελίξεις. Με μαχητικό τρόπο, ενάντια στις απολύσεις, στους οργανισμούς για έναν κοινό αγώνα εργαζομένων, φοιτητών που δεν θα υποκύπτει στους εκβιασμούς και τις αυταπάτες!

Όλοι στη συνέλευση την Τρίτη 1/7 στις 12:30 στο αμφ 1,2!  

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

 

a

a

ΠΑΛΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ


ATTACK: Πρωτοβουλία ανέργων/επισφαλώς εργαζομένων!

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών: εργαζόμενοι/άνεργοι μηχανικοί