Την περασμένη Τρίτη διεξήχθη Γενική Συνέλευση του φοιτητικού μας συλλόγου, όπου και υπερψηφίστηκε το πλαίσιο της ΔΑΠ. Αυτό που θεωρούμε ιδιαίτερα προβληματικό –σε ότι αφορά την εξέλιξη του πολιτικού διαλόγου εντός της σχολής- είναι το γεγονός ότι η τοποθέτηση της συγκεκριμένης παράταξης κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ήταν σε πολύ μεγάλο βαθμό αποπροσανατολιστική σε σχέση με το ζήτημα που βρίσκεται αυτήν την στιγμή στο επίκεντρο του κοινωνικού ενδιαφέροντος που δεν είναι άλλο από τα νέα οικονομικά αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης. Ουσιαστικά, ο ομιλητής της ΔΑΠ αποσιώπησε το θέμα και η μοναδική του αναφορά γύρω από αυτό ήταν μια επίκληση στην αναγκαιότητα λήψης σκληρών μέτρων για τη διάσωση της οικονομίας της χώρας.
Το κυριότερο συμπέρασμα από την παραπάνω στάση, είναι ότι η μη άρθρωση πολιτικού λόγου-για πολλοστή φορά- γύρω από ένα τόσο κομβικό θέμα ισοδυναμεί με ψήφο εμπιστοσύνης στις σκληρότερες μεταρρυθμίσεις κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Και αυτό διότι όταν η αγανάκτηση της κοινωνικής πλειοψηφίας λαμβάνει χαρακτηριστικά αμφισβήτησης της κυβερνητικής πολιτικής και ταυτόχρονα η αντιπολίτευση μεταφέρεται στο πεδίο του δρόμου, η οποιαδήποτε προσπάθεια απαξίωσης των εξελίξεων είναι προωθητική μόνο για το έργο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και των συμμάχων του. Στα πλαίσια αυτά, μόνο τυχαία δε μπορεί να θεωρηθεί η διεξαγωγή Νέας Γενικής Συνέλευσης στις 20 Απρίλη (όπως προβλέπει το πλαίσιο της ΔΑΠ), ακριβώς γιατί στόχος και ελπίδα της είναι η συζήτηση εντός του φοιτητικού συλλόγου να μείνει όσο το δυνατόν πιο αποκομμένη από τις εργατικές κινητοποιήσεις.
Ωστόσο, στην πανεργατική απεργία της Πέμπτης 11/3 δόθηκε δυναμικό παρόν από μεγάλο κομμάτι του αγωνιστικού δυναμικού τόσο της δικής μας σχολής όσο και των υπόλοιπων της Αθήνας. Χιλιάδες φοιτητές βρέθηκαν πλάι στο πλευρό των εργαζομένων στην μεγαλύτερη πανεργατική πορεία των τελευταίων ετών. Με τον τρόπο αυτό, αφ’ενός τάχθηκαν αλληλέγγυοι στο δίκαιο αγώνα του κόσμου της εργασίας, αφ’ετέρου έδειξαν πως τα νέα οικονομικά μέτρα αφορούν άμεσα και τους φοιτητές ακριβώς γιατί έρχονται για να πλήξουν πάρα πολλές γενιές μεταξύ των οποίων και τη δική μας. Ουσιαστικά, αυτή ήταν η καλύτερη απάντηση σε πολιτικές όπως της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ, που ως κύριο στόχο έχουν να επικεντρώσουν την κουβέντα αποκλειστικά σε ζητήματα σχολής. Εκτός των παραπάνω, την Πέμπτη αποδείχτηκε και πάλι πόσο μεγάλη είναι η αναγκαιότητα να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις του εργατικού κινήματος με κύριο στόχο την υλοποίηση των αιτημάτων του. Φάνηκε και σε αυτήν την απεργία ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα από μόνοι τους και να του δώσουν προοπτική νίκης, απαντώντας με τον καλύτερο τρόπο στην προσπάθεια της κυβέρνησης να τρομοκρατήσει τον αγώνα τους. Για άλλη μια φορά, επιβεβαιώθηκε η άποψη ότι όταν τα στελέχη της πολιτικής εξουσίας δεν μπορούν να πείσουν πως εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων, τότε το μόνο μέσο που τους έχει απομείνει είναι η ενεργοποίηση των δυνάμεων καταστολής και η όξυνση της αστυνομικής βαρβαρότητας. Σε αυτό το μήκος κύματος ήταν και η κίνηση του προέδρου της ΓΣΕΕ Παναγόπουλου, ο οποίος -έχοντας γνωρίσει έντονη αποδοκιμασία από μεγάλο κομμάτι των απεργών ήδη από την προηγούμενη πανεργατική απεργία- έβαλε την αστυνομία να κλείσει το δρόμο στα σωματεία που βρισκόντουσαν μπροστά στο Πολυτεχνείο, ώστε να μπει στην κεφαλή το μπλοκ της ΓΣΕΕ.
Με βάση τα παραπάνω, αυτό που θεωρούμε αναγκαίο είναι να αντιληφθούμε όλοι ότι οι μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν την Παρασκευή 5/3(περικοπές σε επιδόματα, σε δώρο Πάσχα και Χριστουγέννων κ.ά.) καθώς και αυτές που έρχονται θα πλήξουν τις ζωές όλων μας καθώς αναιρούν κεκτημένα και δικαιώματα πολλών και δεκαετιών και ταυτόχρονα εκμηδενίζουν την οποιαδήποτε δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης. Εμείς από την πλευρά μας, πιστεύουμε ότι έχοντας ως δείκτη τις απεργίες και συνολικά τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, θα πρέπει να παλέψουμε προκειμένου να μη μείνει στάσιμη η συζήτηση εντός του συλλόγου για τις εξελίξεις στα εργασιακά και κυρίως για να συνδεθεί ο αγώνας που έχει δώσει -και συνεχίζει να δίνει- ένα μεγάλο κομμάτι των φοιτητών της σχολής μας με την πάλη των ανθρώπων που βρίσκονται στους χώρους δουλειάς και βιώνουν καθημερινά την καταπίεση που γεννά η πολιτική των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας.
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΝ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 16/3 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΙΣ 6
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου