Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που όλοι μιλούν για τα νέα μέτρα, για να ξεπεράσει επιτέλους η χώρα -κάποια στιγμή- την κρίση. Αυτό που κανείς στη δημόσια σφαίρα δεν παραδέχεται και δεν λέει είναι το ποιοι ευθύνονται για την κρίση. Από τη μεριά μας είναι ξεκάθαρο ότι λίγα πράγματα μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική. Ο δρόμος του αγώνα είναι ο μόνος τρόπος για να πληρώσουν αυτοί που φταίνε και όχι οι εργαζόμενοι...
Γιατί τώρα ξανά Γενική Συνέλευση?
- Γιατί την κρίση πρέπει να πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν, η άρχουσα τάξη. Οι εργαζόμενοι σε καμία περίπτωση δεν έχουν καμία ευθύνη για την κρίση και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι αυτοί που θα πληγούν. Οι μισθοί μειώνονται, οι απολύσεις αυξάνονται, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας καταργούνται, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας νομιμοποιούνται.
- Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συναινέσουμε στο κλίμα της εθνικής ενότητας. Καμία συμφιλίωση με αυτούς που εκμεταλλεύονται με τον πιο χυδαίο τρόπο εργαζόμενους και νεολαία.
- Οι εργαζόμενοι είναι ήδη στο δρόμο, στάσεις εργασίας και απεργίες είναι καθημερινό φαινόμενο, την ίδια στιγμή που τα πρωτοβάθμια σωματεία ξαναζωντανεύουν και οι εργαζόμενοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους.
- Οι νέοι μηχανικοί αντιμετωπίζουν δεκάδες προβλήματα με τους μισθούς και τις σχέσεις εργασίας, ενώ το ΤΕΕ προτείνει αύξηση των εισφορών στο ΤΣΜΕΔΕ.
Και για όσους θέλουν να βλέπουν μόνο τον μικρόκοσμό μας
- Η αναγνώριση των κολλεγίων κρυφά και μέσα σε μια νύχτα, όχι μόνο απαξιώνει τα πτυχία μας, αλλά αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τις ψευτιές των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ.
- Το εθνικό πλαίσιο προσόντων φέρνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την απαξίωση των πτυχίων και κατακρεουργεί τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, αλλά οξύνει ακόμα περισσότερο τους ταξικούς φραγμούς, αφού μας σπρώχνει σε ένα αέναο κυνήγι σεμιναρίων, ενώ παράλληλα εξατομικεύει τους όρους εργασίας κάνοντάς μας βορά στα αφεντικά.
- Στο όνομα της τρομοϋστερίας νομιμοποιείται η σκληρή καταστολή, η πολιτική των προληπτικών συλλήψεων και προσαγωγών και η διάλυση των διαδηλώσεων.
Γιατί κατάληψη ξανά?
- Γιατί τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να δούμε τους εαυτούς μας σαν αυριανούς εργαζόμενους και να σταθούμε στο πλευρό των σημερινών εργαζομένων.
- Γιατί η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν έρχεται ξέχωρα από τα νέα μέτρα στα εργασιακά και το ασφαλιστικό, αλλά όλα αυτά είναι κομμάτια της ίδιας αντιδραστικής πολιτικής που στόχο έχει τη σκλήρυνση των διαχωρισμών μεταξύ πλούσιων και φτωχών, αφεντικών και εργαζόμενων.
- Ο μόνος τρόπος που το φοιτητικό κίνημα ασκεί πίεση στα αστικά επιτελεία και καταφάρνει να πετυχαίνει νίκες είναι με καταλήψεις, με τελευταίο παράδειγμα τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16. Για να καταλάβουν από ποια πλευρά είμαστε.
- Γιατί η θέση του φοιτητικού κινήματος είναι στο πλευρό του εργατικού κινήματος.
- Γιατί οι επιλογές μας είναι μόνο δύο: Ή θα αγωνιστούμε ώστε την κρίση να την πληρώσουνε οι κροίσοι ή θα υποταχθούμε και από την κρίση θα βγούνε νέοι κροίσοι.
Μόνο με Συνελεύσεις – Καταλήψεις – Διαδηλώσεις θα νικήσουμε,
μαζί με τους αγωνιζόμενους απεργούς εργαζόμενους και ανέργους...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου