Πιο συγκεκριμένα, είδαμε για άλλη μια φορά να υλοποιείται το δόγμα "αυξημένη δυσκολία διαγωνισμάτων=καλύτερη προετοιμασία για την ένταξη στο εργασιακό περιβάλλον", αυτή τη φορά όμως με σκληρότερους όρους απ’ότι στο παρελθόν. Πρώτα και κύρια, σε όλο και περισσότερα μαθήματα τα θέματα της εξέτασης έγιναν απαιτητικότερα, ενώ ακόμα και σε περιπτώσεις που τα θέματα ήταν σχετικά βατά η ποσότητά τους ήταν ιδιαίτερα μεγάλη και o χρόνος πολύ περιορισμένος για να μπορέσει να ανταπεξέλθη κάποιος. Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία να τονίσουμε είναι ότι τα φαινόμενα αυτά τείνουν να γίνουν μόνιμα σε όλα τα εξάμηνα. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πολλά μαθήματα του 1ου εξαμήνου(π.χ. Γεωλογία Μηχανικού, Μηχανική 1) τα ερωτήματα τα οποία κλήθηκαν οι φοιτητές να αντιμετωπίσουν ήταν αυξημένα σε σχέση με τις προηγούμενες εξεταστικές, ενώ στα μεγαλύτερα εξάμηνα θεωρείται δεδομένη η άνοδος του επιπέδου δυσκολίας των διαγωνισμάτων.
Ταυτόχρονα με τα παραπάνω, οι φόβοι που είχαμε εκφράσει και στο παρελθόν ότι η επιβάρυνση στην καθημερινότητα των ρυθμών σπουδών θα δυσχεραίνει διαρκώς τις συνθήκες για να περάσει ένας φοιτητής κάποιο μάθημα επιβεβαιώθηκαν και πάλι. Τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν τα μαθήματα στα οποία έχουν θεσπιστεί υποχρεωτικά θέματα, όπου από τη μία το θέμα γίνεται εξαιρετικά απαιτητικό και από την άλλη η προσμέτρησή τους στον τελικό βαθμό μετράει με αμφίβολη ποσόστωση. Ουσιαστικά, αυτή η κατάσταση έχει συχνά ως αποτέλεσμα ορισμένοι καθηγητές να εξαντλούν την αυστηρότητά τους εις βάρος των φοιτητών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα στο μάθημα "Ειδικά Θέματα Λιμενικών Έργων" του 9ου εξαμήνου της κατεύθυνσης των Υδραυλικών Μηχανικών, όπου οι βαθμολογίες του θέματος κρίθηκαν από την παρουσίασή του κατά κύριο λόγο και όχι από το περιεχόμενό του! Κάτι τέτοιο είχε ως αποτέλεσμα το θέμα να μετρήσει επί της ουσίας αρνητικά και να μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες κάποιου να περάσει το μάθημα. Ανάλογα φαινόμενα, παρατηρούνται σε πολλά μαθήματα κυρίως από το 3ο έτος και πάνω και ιδιαίτερα σε αυτά τα οποία έχουν καθιερωθεί η παράδοση ασκήσεων και η διόρθωση υποχρεωτικών θεμάτων και εργασιών, όπου συχνά οι βαθμοί της εξέτασης επηρεάζονται από επιπλέον παράγοντες και τις περισσότερες φορές με αρνητικό πρόσημο.
Συνεπώς, αυτό που μπορούμε να πούμε πρώτα απ’όλα είναι ότι η λογική της πλειοψηφίας των καθηγητών -σύμφωνα με την οποία όσο πιο πολύ δυσκολεύουν οι συνθήκες φοίτησης τόσο θα είμαστε πιο έτοιμοι να ανταπεξέλθουμε στο χώρο εργασίας- είναι εντελώς λανθασμένη ακριβώς γιατί ως εργαζόμενοι μηχανικοί δε θα κληθούμε να ανταπεξέλθουμε σε ένα αφηρημένο "παιχνίδι γνώσεων" αλλά στο κατά πόσο θα μπορούμε να αξιοποιούμε ένα βασικό κομμάτι του γνωστικού αντικείμενου που θα χρειάζεται στην εκάστοτε ενασχόληση. Επίσης, η προσπάθεια για υπέρμετρη παροχή γνώσεων έχει αποδειχτεί ότι οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή στην αφομοίωση σκόρπιων και αποσπασματικών κομματιών της ύλης και αυτό διότι οι φοιτητές καθ’όλη τη διάρκεια του εξαμήνου έρχονται αντιμέτωποι με κακογραμμένα συγγράματα, με θέματα εξετάσεων που συχνά είναι εντελώς διαφορετικά από τη διδακτέα ύλη κ.ά.
Ουσιαστικά λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με μια συνεχόμενη προσπάθεια αυταρχικοποίησης των σπουδών η οποία –πέρα από το ότι συνοδεύεται από την συνεχόμενη αύξηση των φαινομένων καθηγητικής αυθαιρεσίας (μαζικά κοψίματα, υπερβολικά απαιτητικά θέματα κ.ά.)- αποσκοπεί και στην εγχάραξη συγκεκριμένων ιδεολογικών χαρακτηριστικών. Πιο συγκεκριμένα, η εντεινόμενη προπαγάνδα -που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια από τους καθηγητές- ενάντια στις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων βρίσκει συμπλήρωμα κατά τη διάρκεια των εξεταστικών την προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός ευρύτερου κλίματος φόβου στους φοιτητές.
Χαρακτηριστικό είναι ότι και στην τελευταία εξεταστική, δεν ήταν λίγοι οι καθηγητές και οι επιτηρητές που μόνιμα αντιμετώπιζαν τους φοιτητές ως ύποπτους για αντιγραφή( συνεχείς αλλαγές θέσεων, επιτηρήσεις στα όρια της "αστυνόμευσης" κ.ά.) και ταυτόχρονα απειλούσαν διαρκώς με μηδενισμό γραπτων σε περίπτωση που κάποιος δε βρισκόταν στην αίθουσα κατανομής του! Και όλα αυτά με μια μόνιμη επίκληση στον εσωτερικό κανονισμό εξεταστικής της σχολής, ο οποίος δεν είναι δημοσιευμένος και επίσης όταν καταρτίστηκε δε δόθηκε η δυνατότητα σε κανέναν φοιτητή να εκφράσει τη διαφωνία του!
Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι και στο φετινό εξάμηνο φάνηκε ότι το κατά πόσο τηρείται ή όχι το αρχικό χρονοδιάγραμμα των μαθημάτων είναι κυρίως ζήτημα πολιτικής βούλησης των διδασκόντων της σχολής. Για παράδειγμα, όποτε χάνοταν μάθημα με ευθύνη κάποιου καθηγητή βρισκόταν άμεση λύση στο ζήτημα της αναπλήρωσης ή δε γινόταν και καθόλου. Αντίθετα, όποτε άνοιγε ζήτημα να χαθεί κάποιο μάθημα εξαιτίας διεξαγωγής Γενικής Συνέλευσης αμέσως άνοιγε θέμα και εκτοξεύονταν απειλές για την ολοκλήρωση ή μη του εξαμήνου. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ξεκάθαρη προσπάθεια από την πλευρά της σχολής για εφαρμογή του νέου Νόμου Πλαίσιο, σύμφωνα με τον οποίο στοχοποιούνται μέσα πάλης των φοιτητικών συλλόγων όπως συνελεύσεις, καταλήψεις κ.ά. Επίσης, αποδείχτηκε πως ακόμα και όταν σε ένα μάθημα υπάρχει έλλειμα στην ολοκλήρωση του προγραμματισμού του με ξεκάθαρη ευθύνη του διδάσκοντα τότε και πάλι δεν προκύπτει ζήτημα. Για παράδειγμα, στο μάθημα "Σιδηροπαγές Σκυρόδεμα" η παράδοση του υποχρεωτικού θέματος έχει οριστεί για μετά την εξεταστική παρά το ότι δεν υπήρχαν απώλειες μαθημάτων. Αυτό αποδεικνύει και πάλι πως η επίκληση για πλήρως ομαλή διεξαγωγή του εξαμήνου είναι σχετική και υποστηρίζεται ένθερμα κυρίως όταν βγαίνουν στο προσκήνιο οι φοιτητικοί αγώνες.
Με βάση τα παραπάνω, καταλήγουμε στο ότι πρέπει να υπάρξει άμεσα συλλογική αντίδραση. Με άνοιγμα της κουβέντας γύρω από το ζήτημα εντός του φοιτητικού συλλόγου και με κατάλληλες δράσεις όπως παραστάσεις διαμαρτυρίας σε τμήματα και σε γραφεία καθηγητών στις οποίες θα εμπλακεί όσο δυνατόν μεγαλύτερη μερίδα των φοιτητών της σχολής, πρέπει να απαιτήσουμε την παύση κάθε συμπεριφοράς και ενέργειας που μας καθιστά ένοχους για το παραμικρό. Επίσης, είναι αναγκαίο να διεκδικήσουμε την υλοποίηση αιτημάτων που θα αποτελούν μια πρώτη απάντηση στην καθηγητική αυθαιρεσία όπως κανονικοποίηση των βαθμολογιών σε περιπτώσεις μαζικών κοψιμάτων, ανθρώπινα θέματα εξετάσεων, λιγότερο εντατικοποιημένοι ρυθμοί σπουδών κ.ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου