ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 10 ΦΛΕΒΑΡΗ

Για χρόνια ολόκληρα οι κυβερνήσεις σε αγαστή συνεργασία με την Ε.Ε. και τους μεγαλοεπιχειρηματίες προωθούν τις πολιτικές της σκληρής λιτότητας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων. Ταυτόχρονα, όλο το προηγούμενο διάστημα υπόσχονταν ότι οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζουν θα φέρουν μεγαλύτερη ευημερία. Η πολιτική αυτή της αύξησης των υπερκερδών των πλουσίων και της συμπίεσης των εισοδημάτων των εργαζομένων, είχε ως αποτέλεσμα τη βαθύτερη οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος τα τελευταία 80 χρόνια.

Οι ίδιες δυνάμεις, επικαλούνται τις ίδιες ακριβώς πολιτικές και για την έξοδο από την κρίση. Πιο συγκεκριμένα,βλέπουμε τον πρωθυπουργό και τα στελέχη της κυβέρνησης να αναγγέλουν αύξηση της φορολογίας των εργαζομένων, μείωση των μισθών, κατάργηση επιδομάτων κ.ά. Το κύριο επιχείρημα που χρησιμοποιούν είναι η έλλειψη χρημάτων για όλα τα παραπάνω και η αναγκαιότητα να πληρώσουν όλοι για την κάλυψη των ελλειμμάτων. Δε λένε όμως κουβέντα για το γεγονός ότι όταν ξέσπασε η κρίση βρέθηκαν αμέσως 28 δισεκατομμύρια ευρώ για τους τραπεζίτες με αποτέλεσμα την τεράστια αύξηση του χρέους σε ολόκληρο τον κόσμο! Δε λένε επίσης τίποτα για το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τη χαμηλότερη φορολογία κεφαλαίου στην Ευρώπη και πως οι τραπεζίτες δανείζονται με υποπενταπλάσιο επιτόκιο από αυτό που δανείζουν!

Στα πλαίσια αυτά, προωθείται το λεγόμενο "πρόγραμμα σταθερότητας" που διακρίνεται από τη φοροεπιδρομή και την επιβάρυνση των μισθωτών, την συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τις περικοπές της κρατικής επιδότησης στα ταμεία, τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Επίσης, αναμένεται νέος γύρος ιδιωτικοποιήσεων και ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων με απώτερο σκοπό να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος στους ντόπιους και ξένους μεγαλοτραπεζίτες.

Απέναντι σε αυτά, η απεργία της ερχόμενης Τετάρτης πρέπει να αποτελέσει σταθμό στην πάλη των εργαζομένων. Με οργάνωση από τα κάτω, με μαζικές συνελεύσεις και με συντονισμό όλων των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων. Μόνο έτσι θα δοθεί δυναμική απάντηση στα μέτρα της κυβέρνησης και στον χυδαίο απεργοσπαστικό ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Ταυτόχρονα, οι φοιτητές θα πρέπει να ταχθούν αλληλέγγυοι στον αγώνα αυτό γιατί σήμερα αποδεικνύεται εντονότερα από ποτέ ότι η επίθεση σε παιδεία και εργασία είναι κοινή.

Οι κυβερνητικές παρατάξεις μέσα στα πανεπιστήμια(Δαπ και Πασπ) ευθυγραμμίζονται με την πολιτική των κομματικών τους φορέων. Χαρακτηριστικό είναι ότι στη σχολή μας αρνήθηκαν να αναβληθούν οι εξετάσεις της Τετάρτης, κάτι που θα διευκόλυνε τους φοιτητές που επιθυμούν να συμμετέχουν στην πορεία. Ειδικά σε σχέση με την Πασπ, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η "αγωνιστική" ρητορεία που χρησιμοποιούσε στο παρελθόν είχε να κάνει με την –μέχρι πριν από τέσσερις μήνες- ύπαρξη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην αντιπολίτευση. Οφείλουμε να δώσουμε απάντηση και σε αυτό και να βρεθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, καθώς σε λίγα χρόνια θα είμαστε εμείς στη θέση τους!