Μ’ αυτό το κείμενο έχουμε σκοπό να εκφράσουμε κάποιους προβληματισμούς, κάποιες σκέψεις για το πως θα έπρεπε να είναι το πανεπιστήμιο, ο ρόλος του φοιτητή μέσα σε αυτό και σε τι εξυπηρετεί η ύπαρξη
σχημάτων και συλλογικοτήτων εντός της σχολής. Συγκεκριμένα αυτή την περίοδο που το μέλλον μας τίθεται υπό αμφισβήτιση και οι αλλάγες που συντελλούνται στην κοινωνία και στην εκπαίδευση είναι ραγδαίες, θα πρέπει να υπάρχει μια συλλογική κινητοποίηση όλων των φοιτητών για να πετύχουμε συλλογικές νίκες. Νίκες πάνω σε χρόνια ζητήματα όπως θέματα σχολής (κακογραμμένα συγγράμματα, όροι διεξαγωγής μαθήματος, φοιτητικές ελευθερίες, σίτηση, στέγαση) αλλά και ζητήματα πτυχίου και εργασιακής - επαγγελματικής προοπτικής. Θέλουμε να εκφράσουμε τους προβληματισμούς για το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου και την αξία των πτυχίων, τώρα που τα ιδιωτικά κολλέγια αναγνωρίστηκαν και έρχονται να απαξιώσουν περαιτέρω τα πτυχία, μέσω του λεγόμενου “ανταγωνισμού” που θα υπάρχει. Να εκφράσουμε σκέψεις για το πως μέσα από μία συλλογικότητα μπορούμε να παλεύουμε, να θέτουμε προτεραιότητες, και να τις πετυχαίνουμε συλλογικά!
Στις εγγραφές κάθε χρόνο εμφανίζονται πολλοί καλοθελητές από διάφορες παρατάξεις με πλατιά χαμόγελα που το παίζουν έτοιμοι να γίνουν φίλοι σου. Είναι προφανές πως οι πράσινοι και μπλε μεγάλοι φάκελοι που μοιράζουν είναι απλώς για να σε εντυπωσιάσουν, με το πόσα μπορούν να σου προσφέρουν.. Είναι όμως εξίσου προφανές πως όλα αυτά σκοπεύουν απλώς με ανταποδοτικούς τρόπους και χάρες να σε πείσουν να γραφτείς στην εκάστοτε παράταξη, (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ κλπ), να γίνεις φανατικός οπαδός της κάθε άποψης χωρίς να εξετάζεις την πολιτική τους ουσία και να την υπερασπίζεσαι επιφανειακά. Εμείς στη σχολή θέλουμε να εκφράσουμε έναν άλλο δρόμο, μια πολιτική που θα έχει ουσία και θα υπερασπίζεται τους κοινωνικούς αγώνες, τα φοιτητικά κινήματα, τις συλλογικές διεκδικήσεις και θα μπορεί να διαχωρίζει αυτούς που παλεύουν μαζί με τους φοιτητές, για τους φοιτητές, και αυτούς που εν τέλει ρίχνουν στάχτη στα μάτια..
ΤΟ Α’ ΕΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η 4Η ΛΥΚΕΙΟΥ
Οι φοιτητές είναι ακαδημαϊκοί πολίτες και έχουν δικαιώματα:• Τα μαθήματα είναι ακαδημαϊκές διαλέξεις που μπορεί οποιοσδήποτε να τις παρακολουθεί, είτε είναι φοιτητής είτε όχι.
• Στα μαθήματα δεν λαμβάνονται απουσίες. Η παρακολούθηση δεν είναι υποχρεωτική.
• Ο καθηγητής δεν έχει το δικαίωμα να σε αποβάλει από την αίθουσα, ούτε μπορεί να σου επιβάλει να αλλάξεις θέση. Κανείς καθηγητής ή βοηθός του δεν μπορεί να σε προσβάλλει.
• Δεν πρέπει να υπάρχουν υποχρεωτικές εργασίες, παρά μόνο προαιρετικές (μετράνε μόνο θετικά) ή απαλλαχτικές.
• Οι συνθήκες του μαθήματος αποτελούν προϊόν συνδιαμόρφωσης φοιτητών-καθηγητή. Ο καθηγητής δεν μπορεί αυθαίρετα να βάζει υποχρεωτικές ασκήσεις και προόδους.
• Κανείς δεν μπορεί να σε εξετάσει προφορικά κατά τη διάρκεια μιας ακαδημαϊκής διάλεξης. Δεν είμαστε πλέον στο λύκειο.
• Όταν γίνεται Γενική Συνέλευση σταματούν όλα τα μαθήματα και τα εργαστήρια. Η Γενική Συνέλευση αποτελεί το πιο αμεσοδημοκρατικό όργανο των φοιτητών στο πανεπιστήμιο. Καθηγητές, σύγκλητος, διοικητικά συμβούλια δεν μπορούν να αναιρέσουν τις αποφάσεις της.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΕΙΣ?
Είμαστε ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα, μια ζωντανή ανοιχτή πολιτική συλλογικότητα και όχι παράταξη. Είμαστε ανεξάρτητοι από κράτος, κομματικές γραμμές, καθηγητές, διαδρόμους πρυτάνεων, κυρίαρχη αστική ιδεολογία. Δεν ζητάμε την τυφλή εμπιστοσύνη των φοιτητών, όπως την αντιλαμβάνονται οι καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ), αλλά τη συμμετοχή τους. Απέναντι στον ατομισμό και την ατομική διαπραγμάτευση απαντάμε με την συγκρότηση συλλογικοτήτων.Η Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση ως σχήμα της Ενιαίας Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης αποτελεί μια συλλογικότητα που δρα στη σχολή προσπαθεί και έχει καταφέρει να πετύχει μια σειρά από υλικές νίκες τόσο σε καθημερινά ζητήματα (σπάσιμο αλυσίδας μαθημάτων και άλλων εσωτερικών περιοριστικών κανονισμών, δωρεάν διανομή των υλικών για το τεχνικό σχέδιο), όσο και σε μια σειρά από εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, οι οποίες πλήττουν το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου και συνολικά τα δικαιώματά μας ως φοιτητές και ως αυριανοί εργαζόμενοι (αναθεώρηση άρθρου 16, ο νέος Νόμος Πλαίσιο, η αναγνώριση των ΚΕΣ κ.α.), ο φοιτητικός μας σύλλογος κατάφερε από την αρχή να μπει στις κινητοποιήσεις παίρνοντας αποφάσεις ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις του υπουργείου παιδείας και συμμετείχε ενεργά και στη μεγάλη νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, τόσο στο δρόμο, όσο και στην ανάπτυξη αιτημάτων.
Αποδείξαμε έτσι, ότι δεν αποτελούμε τη γενιά της αδράνειας, τη γενιά που προτάσσει την ατομικότητα και την αδιαφορία για το τι συμβαίνει γύρω της, αλλά τη γενιά που διεκδικεί καλύτερες συνθήκες φοίτησης και εργασίας, που διεκδικεί τα δικαιώματά της.
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΟΡΟΙ ΦΟΙΤΗΣΗΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΝ
ΜΟΝΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου