Ακραίες Συμπεριφορές Σε Ακραίους Καιρούς

Κάποιοι λένε ότι ευθύνονται για την αύξηση της εγκληματικότητας, για την αύξηση της ανεργίας των ελλήνων, ακόμα και για την δυσμενή οικονομική κατάσταση της χώρας.Ο λόγος για τους μετανάστες..!!! Το ΠΑΣΟΚ όμως βρήκε τη λύση...

Πολλοί από εμάς θα έχουμε παρακολουθήσει ή θα έχουμε ακούσει τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα για την κατασκευή ενός χερσαίου φράχτη στα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία στον Έβρο με σκοπό τη μείωση του μεταναστευτικού κύματος προς την Ελλάδα. Ένας φράχτης που θα εμποδίζει το πέρασμα ενός «εχθρού» άοπλου,πεινασμένου, εξαθλιωμένου.

«Δεν πρόκειται για κάτι που δεν είναι αποδεκτό από την ευρωπαϊκή αντίληψη». Αυτά ήταν τα λόγια του υπουργού εθνικής άμυνας Ε. Βενιζέλου όταν ρωτήθηκε σχετικά με το τείχος που πρόκειται να υψωθεί στον Έβρο ώστε να αποτρέπει την είσοδο των μεταναστών στην Ε.Ε.. Μια δημοκρατική Ευρώπη που αν και δεν αποδέχεται το ισραηλινό τείχος στην Παλαιστίνη εμμέσως παραδέχεται ότι το «τείχος του Έβρου» είναι μια διαφορετική περίπτωση… Αυτό, θα προστατεύει τη δημοκρατία από τους βαρβάρους και γι’ αυτό «είναι αποδεκτό από την δημοκρατική ευρωπαϊκή αντίληψη»... Εκτός από το τείχος, η κυβέρνηση θα πάρει ένα πιο σκληρό μέτρο ενάντια στους μετανάστες μετατρέπωντας στρατόπεδα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.

Ένα ακόμη φαινόμενο ρατσιστικής συμπεριφοράς προς τους μετανάστες από την κυβέρνηση είναι ο προπηλακισμός ιρανών μεταναστών πριν λίγες μέρες που διαδήλωναν ειρηνικά έξω από τα γραφεία του ΟΗΕ από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι μετανάστες κυνηγημένοι βρήκαν κατάλυμμα σε 2 αίθουσες του κτιρίου Γκίνη μαζί με παλαιστίνιους μετανάστες. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πολιτικοί πρόσφυγες, έχουν φύγει ακούσια από τις χώρες τους επειδή δεν αντέχανε την καταπίεση του απάνθρωπου ισλαμικού καθεστώτος του προέδρου του Ιράν και του ολοκληρωτικού καθεστώτος στην παλαιστίνη από τις Ισραηλινές δυνάμεις. Έρχονται από χώρες όπου η ελεύθερη έκφραση επιβραεύεται με βασανισμούς, και εκτελέσεις με λιθοβολισμό. Το μοναδικό τους αίτημα είναι να τους παραχωρηθεί από την ελληνική κυβέρνηση το αυτονόητο πολιτικό άσυλο, που μάλιστα υπό τέτοιες συνθήκες το δικαιούνται σύμφωνα με το νόμο του συμβουλίου της Γενεύης του 1954.

Κάποιος θα περίμενε ότι αναγνωρίζοντας την θέση στην οποία βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι η πανεπιστημιακή κοινότητα όχι μόνο θα εξέφραζε την αλληλεγγύη στα αιτήματα αυτών των ανθρώπων αλλά θα στήριζε και έμπρακτα τον αγώνα τους. Στη σύκλητο που έγινε όμως την προηγούμενη Παρασκευή 7/1 η εικόνα ήταν μάλλον απογοητευτική καθώς οι πλειοψηφία των καθηγητών δεν το θέλησαν. Αν και από τους φοιτητές είχε κατατεθεί ένα ψήφισμα το οποίο στήριζε το αυτονόητο , δηλαδή αλληλεγγύη στον αγώνα των προσφύγων που βρίσκονται στο κτίριο Γκίνη , η πλειοψηφία των καθηγητών θέλησε να στηρίξει ένα δεύτερο ψήφισμα το οποίο εθελοτυφλούσε της κατάστασης. Θέση των σχημάτων της ΕΑΑΚ στην σύγκλητο ήταν όχι απλά να πλειοψηφίσουν οι συγκλητικοί το κείμενο των φοιτητών αλλά να το στηρίξουν ομόφωνα. Μετά από μια πολύωρη διαδικασία(6 ώρες) και ενώ ήταν προφανές ότι θα έχει αυτή την κατάληξη η σύγκλητος αναυλήθηκε για τη Δευτέρα 10/1 όπου για τους ίδιους λόγους δεν πάρθηκε καμία απόφαση. Από καθηγητές της σχολής μας ακούσαμε γελοία επιχειρήματα που υποστήριζαν ότι θα παρακωλύεται η διαδικασία της εξεταστικής επειδή είναι κατειλλημένες οι δύο αυτές αίθουσες. Για το τυπικό της υπόθεσης και μόνο διευκρινίζουμε ότι οι δύο αίθουσες δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τις αίθουσες στις οποίες εξεταζόμαστε.

Να τονίσουμε ότι η συζήτηση από τη μεριά των πανεπιστημιακών γίνεται με λανθασμένους όρους γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις αυτό που θα ’πρεπε να μας απασχολεί περισσότερο είναι όχι ο τρόπος με τον οποίο θα απομακρύνουμε τέτοιες ευάλωτες κοινωνικές ομάδες από το χώρο του ασύλου αλλά το πώς θα καταφέρουμε να αποτρέψουμε τέτοιες ομάδες να έρχονται σε καταστάσεις εξαθλίωσης.

Φαίνεται όμως πως κάποιοι ξεχνούν ότι οι μετανάστες αποτελούν αυτή την στιγμή στην κοινωνία το πιο ευάλωτο και παραγκωνισμένο κοινωνικό στρώμα. Έχουν έρθει στη χώρα μας ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή και το μόνο πράγμα που αντιμετωπίζουν είναι δολοφονίες και βιασμούς στα σύνορα, δολοφονικές επιθέσεις στο κέντρο της Αθήνας από παρακρατικούς συνδέσμους (Χρυσή Αυγή), καμία κοινωνική πρόνοια, χαμιλόμισθη εργασία χωρίς ασφάλιση, χωρίς συνθήκες υγιεινής. Παράλληλα στερούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα κάτι που από τη μια τους καθιστά ευάλωτη ομάδα απέναντι στην κρατική εξουσία και από την άλλη τους στερεί το δικαίωμα να οργανωθούν σε εργατικά σωματεία με αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση της εργατικής τάξης.

Η απάνθρωπη εκμετάλλευση των μεταναστών και η αντιμετώπισή τους από το κράτος και τους εργοδότες ως υποδεέστερους ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω υποβάθμιση των όρων εργασίας όλων των εργαζομένων. Οι ευνοοικότεροι όροι με τους οποίους εντάσσονται οι έλληνες εργαζόμενοι στην παραγωγή διακυβεύονται συνεχώς λόγω των χειρότερων όρων με τους οποίους εντάσσονται οι μετανάστες. Συνεπώς η νομιμοποίηση των μεταναστών και η ισότιμη ένταξή τους στους χώρους εργασίας, τα συνδικάτα και συνολικά στην κοινωνία είναι απαράβατος όρος για να διεκδικούν οι εργαζόμενοι συλλογικά τα ενιαία τους συμφέροντα.

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ