Έχει περάσει ένας χρόνος διακυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το στίγμα της πολιτικής του έχει δοθεί από τις πιο αντιλαϊκές εργατικές μεταρρυθμίσεις στην ιστορία της μεταπολίτευσης. Ο επιθετικός χαρακτήρας αυτής της πολιτικής φάνηκε τόσο από τη φύση των μέτρων που λήφθηκαν όσο και από την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης στην εφαρμογή και υλοποίησή τους. Η κατάργηση του 13ου-14ου μισθού, των συντάξεων, των επιδομάτων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η αύξηση της φορολογίας, οι ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ, λιμανιών, ΟΣΕ, και το ασφαλιστικό του Λοβέρδου (ψηφίστηκε το Μάη) που προβλέπει απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων συνθέτουν το πάζλ των παραπάνω μεταρρυθμίσεων των οποίων η σκληρότητα αποδεικνύεται από την προώθηση και εφαρμογή του Μνημονίου πάνω στις επιταγές της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
Απέναντι σ’αυτά η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων αντέδρασε την προηγούμενη χρονιά μέσω μεγάλης συμμετοχής σε κινητοποιήσεις και απεργίες, με αποκορύφωμα την απεργία της 5ης Μάη που αποτελεί σταθμό στην ιστορία του εργατικού κινήματος και κατά την οποία πάνω από 250.000 εργαζόμενοι κατέβηκαν στον δρόμο δείχνοντας έμπρακτα τις διαθέσεις τους να αντιπαρατεθούν με όλες αυτές τις πολιτικές που υπονομεύουν τη ζωή τους.
Σε συνέχεια με τις μεταρρυθμίσεις στην εργασία, στόχος της πολιτικής της Τρόικας, με υλοποιητή την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνεται τώρα η εκπαίδευση. Καταργείται η έννοια του πανεπιστημίου όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα και αλλάζει η δομή και η λειτουργία του στα πρότυπα της Μπολόνια και πλήρως εναρμονισμένο με την αγορά, όπως άλλωστε προοικονομούσαν και οι προηγούμενες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις. Ουσιαστικά, πρόκειται για το πανεπιστήμιο της "εποχής ΔΝΤ", ακριβώς γιατί οι βασικοί πυλώνες του δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εξειδίκευση των κυβερνητικών πολιτικών στην εκπαίδευση μιας κ τα χαρακτηριστικά του νέου μοντέλου εργαζομένου που θέλουν να διαμορφώσουν εγγράφονται μέσα από την 3βάθμια εκπαίδευση.
Συγκεκριμένα, με βάση τις εξαγγελίες της Διαμαντοπούλου και του Παπανδρέου στους Δελφούς οι αλλαγές που προωθούνται στην εκπαίδευση είναι οι εξής :
• Κατάργηση της έννοιας του πτυχίου
Η συγκεκριμένη ρύθμιση συμπληρώνει την ουσιαστική κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και περιλαμβάνει την –επί της ουσίας- αντικατάσταση του πτυχίου από τον Ατομικό Φάκελο Προσόντων, όπως προβλέπεται και από το νόμο για τη Δια Βίου Μάθηση και το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Κάθε πτυχίο πλέον δεν αντιστοιχεί σε ένα συγκροτημένο και ενιαίο πρόγραμμα σπουδών, αλλά στο απλό άθροισμα πιστωτικών μονάδων. Αυτό σημαίνει την πλήρη εξατομίκευση της έννοιας του πτυχίου και ως εκ τούτου τη διάλυση οποιασδήποτε συλλογικής διεκδίκησης, φέρνοντας τον εργαζόμενο σε χειρότερη θέση από πλευράς εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων. Ακόμα με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων συγκροτείται μία μετά-δευτεροβάθμια «σούπα», όπου ο κάθε απόφοιτος θα κυνηγά τίτλους προσόντων –όπως θα λογίζονται πλέον τα πτυχία-, σεμινάρια, μεταπτυχιακά κλπ για μια θέση στην αγορά εργασίας, αφού τα πτυχία αποσυνδέονται στην πράξη από τα επαγγελματικά δικαιώματα. Ως αποτέλεσμα το κριτήριο για εύρεση εργασίας δεν θα είναι το πτυχίο (όπως είναι σήμερα) αλλά ο πιο«φουσκωμένος ατομικός φάκελος». Θα οδηγηθούνε έτσι οι απόφοιτοι σε ένα διαρκές κυνήγι επανακατάρτισης και συνεχιζόμενων εξετάσεων ώστε να λαμβάνουν τα επαγγελματικά δικαιώματα, που σήμερα τους αντιστοιχούν, και να αποδεικνύουν ότι είναι ικανοί να δουλεύουν. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αναγνώριση «ανταγωνιστικών» προς τα πτυχία τίτλων σπουδών των κολεγίων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και το άνοιγμα των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων διαμορφώνουν ένα αβέβαιο και δυσοίωνο μέλλον ακόμα και για τους αποφοίτους των λεγόμενων κατοχυρωμένων επαγγελμάτων όπως οι μηχανικοί, με την ανεργία στον κλάδο για τους νέους μηχανικούς αγγίζει το 30%!
• Ένταση επιχειρηματικής και ανταποδοτικής λειτουργίας
Διευρύνεται με το νέο νομοσχέδιο η λογική των αγοραίων κριτηρίων εντός των πανεπιστημίων και ενισχύεται η ιδιωτική πρωτοβουλία στο εσωτερικό τους. Πιο συγκεκριμένα, η χρηματοδότηση των ΑΕΙ και ΤΕΙ συνδέεται άμεσα με την ανταπόκριση στα κριτήρια της αξιολόγησης, τα οποία υπό τη απειλή της περικοπής της χρηματοδότησης μεθοδεύουν την πλήρη ευθυγράμμιση των ιδρυμάτων με τη στρατηγική του κράτους και με τις επιδιώξεις της αγοράς. Η επίσημη αξιολόγηση δεν θα γίνεται από τους φοιτητές, αλλά από επιτροπές "σοφών", που μικρή σχέση θα έχουν με το αξιολογούμενο ίδρυμα. Ταυτόχρονα, το κράτος, στο πλαίσιο της λιτότητας, θέλοντας να αποφύγει κομμάτια της χρηματοδότησης των πανεπιστημίων, αλλά και της μισθοδοσίας διδασκόντων και προσωπικού, ωθεί τα ΑΕΙ και ΤΕΙ στην ομηρία των χρηματοδοτήσεων από τον ιδιωτικό τομέα. Το νέο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει ακόμα και τη χρηματοδότηση θέσεων καθηγητών και γνωστικών αντικειμένων από ιδιώτες, μετατρέποντας έτσι τα φοιτητικά αμφιθέατρα σε άμεσο προθάλαμο μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, αφού τα παρεχόμενα πακέτα μαθημάτων θα εξυπηρετούν πλήρως τις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς. Παράλληλα, η έρευνα υποτάσσεται ακόμα περισσότερο στις ανάγκες του κεφαλαίου, αφού ανοίγεται άπλετα ο δρόμος σε ιδιώτες να τρέχουν και να χρηματοδοτούν προγράμματα εφαρμοσμένης για τις επιχειρήσεις τους.
• Φοιτητικό κουπόνι:
Στο πλαίσιο της οικονομικής αυτοτέλειας των πανεπιστημίων, όπως αυτή περιγράφηκε πιο πάνω, έρχεται να προστεθεί μια ακόμη διάταξη που δυσχεραίνει τους όρους με τους οποίους σπουδάζουμε και σίγουρα μπορεί να έχει πολύ σημαντικές προεκτάσεις. Το φοιτητικό κουπόνι σημαίνει την καθιέρωση μιας προσωπικής σχέσης πανεπιστημίου-φοιτητή όσον αφορά στη χρηματοδότηση των σπουδών(πάσο, συγγράμματα, σίτιση, στέγαση κλπ). Μια τέτοια διάταξη φέρνει προ των πυλών τα δίδακτρα με την επίφαση των οικονομικών δυσκολιών που θα αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια. Με άλλα λόγια εφόσον θα υπάρχει χρηματοδότηση του κάθε φοιτητή χωριστά, θα μπορούν στο μέλλον να μας πουν ότι όπως το πανεπιστήμιο πληρώνει τον φοιτητή έτσι και ο φοιτητής θα πρέπει να προσφέρει τον ‘οβολό’ του για να λειτουργήσει το πανεπιστήμιο.
• Εντατικοποίηση των σπουδών:
Με το μάτι στραμμένο στη δημιουργία κέντρων αριστείας, πανεπιστήμια δηλαδή τα οποία θα αποτελούν «πρότυπα» και θα μαζεύουν τους αριστούχους φοιτητές, εισάγονται μια σειρά από «φίλτρα» στην εκπαιδευτική διαδικασία. Τα φίλτρα αυτά θα έχουν ως στόχο την περεταίρω εντατικοποίηση των σπουδών ώστε να «εκδιώκονται» από το πανεπιστήμιο οι φοιτητές που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε αυτούς τους ρυθμούς σπουδών. Μιλάμε λοιπόν για κατάργηση εξεταστικών, καθολική επιβολή μαθημάτων αλυσίδας, διαγραφές φοιτητών κλπ. Αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητές οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να εργάζονται(και σε περίοδο κρίσης δεν είναι λίγοι αυτοί) δεν έχουν θέση στο πανεπιστήμιο που οραματίζεται η κυρία Διαμαντοπούλου.
• Αυταρχικοποίηση στη διοίκηση των πανεπιστημίων:
Η Υπουργός προτείνει για τα κρίσιμα ζητήματα του πανεπιστημίου( τη χάραξη στρατηγικής, την κατανομή πόρων κ.α.) να μην αποφασίζουν πια τα αρμόδια δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα (Πρυτανικό Συμβύλιο, Συνέλευση τμήματος) αλλά κάποιο εξωτερικό Συμβούλιο Διοίκησης, που στερείται παντελώς δημοκρατικής νομιμοποίησης και θα περιλαμβάνει από τοπικούς άρχοντες έως εκπροσώπους του επιχειρηματικού κόσμου. Δηλαδή οι φοιτητές και τα μέλη ΔΕΠ αποκλείονται από την συνδιοίκηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η συνδιοίκηση είναι το δικαίωμα που κατέκτησαν οι φοιτητές μετά τη δικτατορία, να έχουν λόγο και συμμετοχή στις αποφάσεις των διοικητικών οργάνων του Πανεπιστημίου. Είναι αιθεροβάμων κάποιος να πιστεύει ότι η συνδιοίκηση λειτουργεί ιδανικά: οι καθεστωτικές παρατάξεις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ, έχουν αναλωθεί τα τελευταία χρόνια σε όργιο διαπλοκής με καθηγητές και μικροκομματικές εξυπηρετήσεις. Ωστόσο δε μπορεί στο βωμό της αδιέξοδης λογικής «πονάει κεφάλι, κόβουμε κεφάλι» να θυσιάζεται η δυνατότητα των υγιών δυνάμεων του φοιτητικού κινήματος να αυτενεργούν να προασπίζουν τα αγωνιστικά κεκτημένα και εν τέλει να έχουμε λόγο για τα θέματα που μας αφορούν πιο άμεσα από οποιονδήποτε άλλο!
• Καταστρατήγηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης
Μετά την επίσημη αναγνώριση των ΚΕΣ και τη θεσμοθέτηση του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων που τα συμπεριλαμβάνει, δίνεται η δυνατότητα μετά την ολοκλήρωση των σπουδών σε κάποιο ιδιωτικό κολέγιο οι απόφοιτοι να μπορούν να εισάγονται σε κάποιο αντίστοιχο ΤΕΙ ή ΑΕΙ. Πρόκειται για μια ακόμα προσπάθεια νομιμοποίησης και μαζικοποίησης μορφών ιδιωτικής μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Από κει και μετά, το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου έρχεται να αναιρέσει παντελώς τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα της, αλλάζοντας έτσι τόσο τη λειτουργία του Πανεπιστημίου, όσο και τη σύνδεση του με την αγορά. Πρόκειται για ένα ιστορικό σημείο καμπής, αφού και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου παραδέχτηκε πως «το πανεπιστήμιο της μεταπολίτευσης έχει τελείωσει»
• Πανεπιστημιακός Καλλικράτης:
Συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολών αλλά και κλείσιμο πολλών από αυτών είναι κάποιο μέτρα που φέρνει ο πανεπιστημιακός Καλλικράτης σύμφωνα με το υπουργείο παιδείας. Ουσιαστικά πρόκειται για το ίδιο «έργο» που είδαμε και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Περισσότερες (οικονομικές) αρμοδιότητες στα πανεπιστήμια αλλά και δραματικά μικρότερη χρηματοδότηση, ενώ από την άλλη τα ιδρύματα της περιφέρειας να μειωθούν οικτρά σε σχέση με εκείνα των μεγάλων αστικών κέντρων με αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμισή τους που μπορεί να φτάσει ως το κλείσιμο αφήνοντας «ξεκρέμαστους» καθηγητές, εργαζόμενο διοικητικό προσωπικό και φοιτητές. Ουσιαστικά, το κράτος αντί να δώσει λύση στο πρόβλημα χρηματοδοτώντας καλύτερα τα περιφερειακά ιδρύματα και επιδιώκοντας την απορρόφηση των αποφοίτων τους, αδιαφορεί γι’αυτούς καθώς και για τους εργαζομένους σε αυτά.
• Νέο σύστημα εισαγωγής
Καταργείται το τμήμα και αντικαθίσταται από τη σχολή. Έτσι αφού ο μαθητής εξεταστεί στις πανελλαδικές σε τέσσερα μαθήματα (και συνυπολογιζόμενος ο βαθμός της Β’ και Γ’ λυκείου) εντάσσεται σε μια σχολή (π.χ. Πολυτεχνική) και από εκεί μετά από ένα προπαρασκευαστικό έτος κατευθύνεται σε ένα τμήμα, ενώ παράλληλα ενισχύεται η εναλλαγή κατά τη διάρκεια των σπουδών μεταξύ των επί μέρους τμημάτων. Μια τέτοια αλλαγή προφανώς στοχεύει στην ένταση των εξεταστικών και άρα ταξικών φραγμών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ από την άλλη προωθεί ένα μοντέλο πλήρως πολυκατακερματισμένων γνωστικών αντικειμένων, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται στο επίπεδο των επαγγελματικών δικαιωμάτων.
ΣΥΜΦΩΝΟ ΠΡΩΤΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ: Ο εργασιακός μεσαίωνας που ετοιμάζουν για τη νεολαία, παίρνει πλέον σάρκα και οστά με την εφαρμογή και στη χώρα μας του συμφώνου πρώτης απασχόλησης. Επιγραμματικά, πρόκειται για μια διάταξη η οποία θεωρεί τους νέους εργαζόμενους ως μια ειδική κατηγορία που με ηλικιακά, και μόνο, κριτήρια θα πρέπει να πληρώνεται λιγότερο από το υπόλοιπο σώμα των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει οτι θεσμοθετείται τριετής μαθητεία για νέους άνεργους με απολαβές γύρω στα 350 - 400 ευρώ, αλλά και δημιουργία "Συμβολαίου Πρώτης Απασχόλησης" που θα αφορά τις νέες προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα οι οποίες θα αμείβονται με 550 ευρώ, έναντι των 740 ευρώ που ορίζει η τελευταία σύμβαση. Επί της ουσίας, μιλάμε για μια άνευ όρων παράδοση της νεολαίας στις ορέξεις της εργοδοσίας που με τη σειρά της σημαίνει ότι η δική μας γενιά θα είναι αυτή που θα επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος για την έξοδο της χώρας από ην κρίση προσφέροντας φτηνή κι ελαστική εργασία προκειμένου να συντηρηθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ: Με τις ευλογίες ΔΝΤ-ΕΕ αλλά και προχωρώντας αρκετά βήματα παραπέρα την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωράει στην πιο άγρια εκποίηση δημοσίου πλούτου που έχει γίνει ποτέ στη χώρα. Σιδηρόδρομοι και τηλεπικοινωνίες, ακόμα και τα ελληνικά ταχυδρομεία, είναι έτοιμα να παραδοθούν στα χέρια ξένων επιχειρηματικών κολοσσών. Από την άλλη ξένοι επενδυτές καλούνται συνεχώς από την ελληνική κυβέρνηση για να ρημάξουν εντελώς ότι έχει απομείνει από δημόσιους χώρους (βλ. Ελληνικό, Αστακός).
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΣΧΟΛΗΣΑλλαγή στο Πρόγραμμα Σπουδών: Ανάμεσα σε όλα τα φλέγοντα ζητήματα που ανακύπτουν έρχεται να προστεθεί η διαδικασία για δομική αλλαγή του Προγράμματος Σπουδών σε 4 τμήματα. Από τη μία αυτή η διαδικασία που θα έπρεπε να γίνεται σε καθεστώς διευρυμένου διαλόγου και συζήτησης, μέχρι τώρα έχει γίνει σε έναν πολύ κλειστό κύκλο μακριά από την πλατιά μάζα φοιτητών και καθηγητών. Από εκεί και πέρα, αναγνωρίζουμε ως θετικά την διατήρηση της έννοιας του 5ετούς ενιαίου κύκλου σπουδών, και μια γενικότερη κατεύθυνση για μείωση του αριθμού των μαθημάτων για πτυχίο, η μείωση των μαθημάτων πάντως δεν είναι πανάκεια και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή) όπως και την προσπάθεια για άρση των στεγανών μεταξύ των κατευθύνσεων. Δυστυχώς όμως στο κείμενο πρόταση, υπάρχουν και αρκετές προβληματικές διατάξεις. Προτείνεται εξάμηνο 14 εβδομάδων τη στιγμή που ακόμα και ο νόμος πλαίσιο απαιτεί 13, ενώ γενικά τα μαθήματα ολοκληρώνονται σε λιγότερες, προτείνεται θεσμοθέτηση μαθημάτων βαρύτητας και η λήψη διπλωματικής μόνο σε μάθημα κατεύθυνσης. Παράλληλα εντάσσεται η έννοια των Κέντρων Αριστείας, υποδηλώνοντας κάποια πανεπιστήμια που θα έχουν θεσμικά υψηλότερο επίπεδο απ’ τα άλλα, θα βγάζουν απόφοιτους με διαφορετικά επαγγελματικά δικαιώματα κτλ όπως ακριβώς προβλέπουν και οι εξαγγελίες Διαμαντοπούλου!. Τέλος προτείνεται η ύπαρξη υποχρεωτικών και όχι προαιρετικών προόδων και θεμάτων μέσα στο εξάμηνο. Γενικά θεωρούμε πως η συζήτηση για την αλλαγή του προγράμματος πρέπει να γίνει ευρύτερα και να ενημερωθεί διεξοδικά και ο φοιτητικός σύλλογος καθώς το ζήτημα αφορά όλους τους φοιτητές.
Απέναντι στο παρόν και το μέλλλον που μας ετοιμάζουν, μόνος δρόμος οι συλλογικοί μας αγώνες...
Μπροστά σε αυτή τη ριζικά ανατροπή του σήμερα και του αύριο μας, απαιτείται η συστράτευση όλων μας, γύρω από τα αυτονόητα δικαιώματά μας. Η μόνη απάντηση, απέναντι στο γενικευμένο καθεστώς ανασφάλειας και λιτότητας που βιώνουμε, δεν είναι η ατομική διαπραγμάτευση και το διαρκές τρέξιμο, αλλά οι συλλογικοί ανατρεπτικοί αγώνες για κατοχύρωση ενιαίων πτυχίων ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα κατοχυρωμένα σε αυτά, και για την υπογραφή των αντίστοιχων ανά κλάδους συλλογικών συμβάσεων εργασίας που θα εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή ζωή από μια δουλειά και μόνο. Απέναντι σε κάθε ψευδαίσθηση κοινωνικών διαλόγων ή ακόμα και απλής διαμαρτυρίας, ας εμπνευστούμε από το πρόσφατο αλλά και το προγενέστερο παρελθόν.. Τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτούνται στους δρόμους του αγώνα. Από το οκτάωρο περισσότερο από έναν αιώνα πίσω, μέχρι και την ανατροπή του άρθρου 16, μονόδρομος είναι το κίνημα και ότι αυτό επιβάλλει. Είναι τώρα που το φοιτητικό κίνημα πρέπει να σηκώσει το γάντι της αντιπαράθεσης με το Υπουργείο και την κυβέρνηση. Είναι τώρα που το φοιτητικό κίνημα πρέπει να ξαναβγεί μαχητικά στο προσκήνιο μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις , με καταλήψεις, με διαδηλώσεις, σε σύμπλευση με τα πρωτοπόρα κομμάτια της εκπαίδευσης (δάσκαλοι, μαθητές κλπ), με τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους και με κοινούς αγώνες να ανατρέψει την επίθεση σε εκπαίδευση και εργασία. Πρέπει το φοιτητικό κίνημα να παίξει πρωτοπόρο ρόλο και να αντιπαρατεθεί με τη συνολική πολιτική της κυβέρνησης επιδιώκοντας την σύμπλευση με τους αγώνες του εργατικού κινήματος.
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
• Να παρθούν πίσω τα σκληρά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι, να αποσυρθεί το φορολογικό νομοσχέδιο. Όχι στο Μνημόνιο. Όχι στο ΔΝΤ.
• Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, γενναία αύξηση των κρατικών δαπανών για την παιδεία.
• Να μην εφαρμοστεί η κοινοτική οδηγία για τα ΚΕΣ. Να καταργηθούν και να ληφθεί μέριμνα για τους αποφοίτους. Κατάργηση κάθε ιδιωτικής μορφής εκπαίδευσης. Καμία σκέψη για δύο κύκλουςς σπουδών.
• Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολόνια, Πράγα,Βερολίνο και Λονδίνο.
• Να μην εφαρμοστεί το προεδρικό διάταγμα για τα συγγράμματα.
• Παροχή όλων των απαιτούμενων συγγραμμάτων και βελτίωσή τους, αναβάθμιση πανεπιστημιακών τυπογραφείων
• Δωρεάν σίτιση,στέγαση,συγγράμτα και συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
• Να αποσυρθεί άμεσα ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Καμία συγκρότηση 4ετών επιχειρηματικών προγραμμάτων.
• Να μην εφαρμοστεί και να καταργηθεί ο νέος Νόμος Πλαίσιο
• Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την αναθεώρηση του άρ.16
• Να μην περάσουν οι εξαγγελίες της Υπουργού Παιδείας.
• Να καταργηθεί ο νέος νόμος για την έρευνα, να μην ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
• Κατάργηση των νόμων για Αξιολόγηση, ΔΟΑΤΑΠ, ΙΔΒΕ
• Ενιαίο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε αυτό, χωρίς ειδικεύσεις, κατατμήσεις, διασπάσεις.
• Κατάργηση των εξετάσεων του ΤΕΕ για τους απόφοιτους των ελληνικών πανεπιστημίων
• Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
• Δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές
• Διανομή παλιών θεμάτων και λύσεων από τη Γραμματεία
• Θέσπιση πτυχιακής εξεταστικής χωρίς όριο μαθημάτων
• Όχι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, κατάργηση των νόμων Σιούφα-Ρέππα, να επιστραφούν στα ταμεία τα οφειλόμενα από κράτος και εργοδοσία
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με 1400 κατώτερο μισθό. Απαγόρευση των απολύσεων.
• Όχι στα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που πλήττουν τους νέους εργαζόμενους
• Να σταματήσει η εκποίηση του δημόσιου πλούτου
• Όχι στα αντιασφαλιστικά μέτρα. Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους. Μείωση του ορίου συνταξιοδότησης. Γενναία αύξηση των συντάξεων και των μισθών. Γενναία μείωση της εργατικής εισφοράς για την ασφάλιση.
• Ίσα πολιτικά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα σε όλους.
• Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων στο ΕΜΠ. Κατάργηση των συμβάσεων με τους εργολάβους-ουλεμπόρους για τον καθαροσμό του πανεπιστημίου. Άμεση και απευθείας πρόσληψη των καθαριστριών και του προσωπικού με μόνιμη και σταθερή δουλειά και 1400 ευρώ βασικό μισθό.
• Καμιά προσπάθεια περιστολής του Πανεπιστημιακού Ασύλου
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς απολαβές και ασφάλιση – Όχι στις ελαστικές σχέσεις εργασίας
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ:
• Διήμερη κατάληψη της σχολής Πέμπτη-Παρασκευή 21/10-22/10 και δημιουργία Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης, για την υλοποίηση της απόφασης της ΓΣ.
• Συμμετοχή του συλλόγου στην πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη 21/10 στις 12:30 στα Προπύλαια.
• Αλληλεγγύη στην παράσταση διαμαρτυρίας των σωματείων, στα γραφεία της ΓΣΕΕ, για την κύρηξη Γενικής Απεργίας.
• Μαζική συμμετοχή του συλλόγου στην παράσταση διαμαρτυρίας(αντισύνοδο) στη σύνοδο των πρυτάνεων στις 23 και 24-10 στο Ρέθυμνο.
• Παράσταση διαμαρτυρίας του φοιτητικού συλλόγου στο επόμενο τμήμα καθηγητών, για την εκπαιδευτική αντι-μεταρρύθμιση και τα ζητήματα σχολής(μαζικά κοψίματα κλπ).
• Νέα Γενική Συνέλευση την Τρίτη στις 2/11, στις 12:30.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου