Αναμφισβήτητα διανύουμε την ιστορικότερη περίοδο από τη μεταπολίτευση και μετά. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε συνεργασία με ΝΔ και ΛΑΟΣ, έφεραν το ΔΝΤ και προχώρησαν στην ψήφιση και εφαρμογή του μνημονίου, υλοποιώντας μια άνευ προηγουμένου επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Δραματική μείωση μισθών, επιδομάτων και συντάξεων, απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, συνεχόμενη αύξηση του ΦΠΑ ακόμα και σε είδη πρώτης ανάγκης, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, είναι μερικά από τα μέτρα που εφαρμόστηκαν.
Μετά την επέλαση των δυνάμεων του κεφαλαίου στο χώρο της εργασίας, σειρά έχει και ο χώρος της εκπαίδευσης. Το πανεπιστήμιο που μας ετοιμάζουν, με βάσει τις δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου και της Διαμαντοπούλου, δε θα είναι ούτε δωρεάν, ούτε δημόσιο, ούτε καν πανεπιστήμιο. Συγκεκριμένα, προωθείται: α)η οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων, οδηγώντας στην περεταίρω επιχειρηματική δομή και ανταποδοτική λειτουργία τους, β)η εξατομίκευση των σπουδών και η απαξίωση των πτυχίων, με τη μετατροπή τους σε ατομικό φάκελο προσόντων και την αποσύνδεσή τους από τα επαγγελματικά δικαιώματα, γ)η κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας(σίτιση, στέγαση, πάσο, συγγράμματα), δ)αποστείρωση του πανεπιστημίου από τις συλλογικές φοιτητικές διεκδικήσεις, ε)ένα αυταρχικότερο πλαίσιο λειτουργίας(υποχρεωτική παρακολούθηση, συρρίκνωση-κατάργηση εξεταστικών, προαπαιτούμενα μαθήματα, διαγραφές φοιτητών).
Το τοπίο που δημιουργούν οι παραπάνω εξαγγελίες, είναι κάτι παραπάνω από δυσοίωνο. Και ενώ κανείς θα περίμενε το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που παρεμβαίνουν μέσα στις σχολές να είναι «στα χαρακώματα» παρατηρείται ακριβώς το αντίθετο. Συγκεκριμένα, οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ απέναντι σε όλες αυτές τις αλλαγές το μόνο που έχουν να προτείνουν είναι η πρόσκληση σε party. Πιστές στον κυβερνητικό τους ρόλο, παρόλο που προσπαθούν να διατυπώσουν ένα light αντιπολιτευτικό λόγο για να αποφύγουν την δυσαρέσκεια του κόσμου από τα νέα μέτρα, επί της ουσίας προετοιμάζουν το έδαφος για την ομαλότερη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια να ξεδιπλωθούν αντιστάσεις. Χαρακτηριστική είναι η στάση της ΔΑΠ στο ΔΣ του συλλόγου όπου και έβαλε κώλυμα για την διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης, θεωρώντας ότι δεν συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος. Στα ίδια μήκη κύματος και η ΠΚΣ, που πιστή στην γραφειοκρατική της λογική για το κίνημα και στον απομονωτισμό, ρίχνει όλες της τις δυνάμεις στην ενίσχυση του ΜΑΣ, την ίδια στιγμή που υπονομεύει την διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων σε πλήθος σχολών, όπως και στη δικιά μας(χαρακτηριστική και η δική της στάση στο ΔΣ, αρνούμενη να υπογράψει για τη διεξαγωγή Γ.Σ.).
Από την πλευρά μας, προχωρήσαμε στη συλλογή υπογραφών για τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης, αντιλαμβανόμενοι την αναγκαιότητα να υπάρξει άμεση πολιτική απάντηση στις εξαγγελίες. Και αυτό γιατί θεωρούμε τη Γενική Συνέλευση ως το πεδίο εκείνο όπου μπορούν να ξεδιπλωθούν και να αντιπαρατεθούν όλες οι διαφορετικές πολιτικές απόψεις, να διαμορφωθούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές στο να αμφισβητούν και να διεκδικούν όσα τους ανήκουν. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να αποτιμήσει και να αποφασίσει. Είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο του Φοιτητικού Συλλόγου, το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό κύτταρο του Φοιτητικού Κινήματος, καθώς είναι μια διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω, που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να κάνουν οι ίδιοι πολιτική για τον εαυτό τους.
Δε θέλουμε οι Γ.Σ. να είναι όργανα των παρατάξεων, ούτε Γ.Σ. που θα συγκαλούνται σε περιόδους όξυνσης του κινήματος. Αλλά να γίνονται όσο το δυνατόν συχνότερα, για να αποφασίζουμε συλλογικά για τα προβλήματά μας. Βεβαίως, αντιλαμβανόμαστε προβληματικές, όπως ο καπνός, η φασαρία ή η μεγάλη διάρκεια τους, όμως αυτές ούτε υποβιβάζουν το ρόλο των Γ.Σ., ούτε μπορούν να αποτελέσουν λόγο για τη μη συμμετοχή των φοιτητών σε αυτές, αντιθέτως είναι χρέος του καθενός να διασφαλίσει την ομαλή διεξαγωγή τους. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν αποτελεί επιδίωξη των καθεστωτικών παρατάξεων(ΔΑΠ- ΠΑΣΠ), που όχι μόνο, όπως προαναφέρθηκε ,σαμποτάρουν με κάθε τρόπο τη διεξαγωγή Γ.Σ., για να διατηρήσουν μια κατάσταση ομαλότητας και αδράνειας εντός των σχολών, αλλά προσπαθούν να εκφυλίσουν και την ίδια τη διαδικασία.
Προφανώς και δε θεωρούμε τη Γενική Συνέλευση την αρχή και το τέλος του πολιτικού διαλόγου εντός της σχολής και το κορύφωμα της κινηματικής δράσης του συλλόγου. Στην παρούσα κατάσταση, απαιτείται κινηματικός σχεδιασμός κλιμάκωσης και σύγκρουσης. Το φοιτητικό κίνημα, από τώρα και μέχρι να συσταθεί το νομοσχέδιο θα πρέπει να βρίσκεται αγωνιστικά στις σχολές και στο δρόμο, με τρόπο τέτοιο που το ζήτημα της εκπαίδευσης να γίνει ζήτημα της κοινωνίας και σε ευθεία σύγκρουση με την κυβέρνηση. Με κινητοποιήσεις και οξυμμένες μορφές πάλης, όπως οι καταλήψεις, όχι από φετίχ ή επειδή τις θεωρούμε πανάκεια, αλλά επειδή όταν απειλούνται κεκτημένα και κατακτήσεις χρόνων, και αγαθά όπως αυτό της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης μετατρέπονται σε ¨παρεχόμενη υπηρεσία¨, έχουμε χρέος να ανοίξουμε πόλεμο εντός και εκτός σχολών. Γιατί μεγάλος αριθμός κατειλημμένων σχολών είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο πίεσης προς τις κυβερνήσεις. Γιατί ένα ισχυρό φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, μπορεί να ξηλώσει ακόμα και την πιο δυνατή επίθεση από πλευράς του κράτους, όπως έχουν αποδείξει και τα κινήματα των προηγούμενων ετών.
Για όλα αυτά λοιπόν, που έρχονται να μας πλήξουν, απαιτείται μαχητική απάντηση στα αμφιθέατρα των Γενικών Συνελεύσεων και στο δρόμο. Ο χειμώνας που έρχεται πρέπει και θα είναι καυτός. Για τη συνολική ανατροπή της επίθεσης σε εκπαίδευση και εργασία χρειάζεται μια νέα συλλογική πάλη, ένα ισχυρό μέτωπο που θα ενωθεί με την εκπαιδευτική κοινότητα, τους μαθητές και με όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια των εργαζομένων, που θα παλεύει για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για νέες κατακτήσεις . Οι κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, έχουν δείξει ότι με Γενικές Συνελεύσεις, με δυναμικές κινητοποιήσεις, με καταλήψεις, μπορούμε να νικάμε!
Όλοι στη Γενική Συνέλευση,
την Τρίτη 19/10, στις 12:30,
στο αμφιθέατρο 1,2
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου